ALTIJD WAT

In de wijk. Pop en ik lopen ineens achter een engerd die uit het steegje voor ons opdook. Met zijn beige stofjas en vlassig haar lijkt hij verdacht veel op de griezel uit de film Silence of the lambs. Pop heeft aandrang en hurkt in het gemeentelijk groen. Nog voordat ze haar plasje kan plegen, barst hij bijna uit zijn voegen. 'Poep opruimen', gebiedt hij hard. 'Het is een meisje', zeg ik vriendelijk. 'Niets mee te maken', klinkt het driftig,  'ik ben het helemaal zat.' 'Ze heeft niet gepoept, maar gedruppeld. Wilt u soms dat ik de grond doorspoel en reinig?' Het  beest briest. Het is ook nooit goed. Hebben we deze keer extra een teef gekozen, onder andere vanwege 'het piespootje omhoog' krijg ik nog commentaar. De enge man loopt paars aan. Normaal zou ik  om excuses vragen, maar ik dring niet aan. Een psychopaat is tot alles in staat.

Een hortje verder op een goddeloos tijdstip. Een fietscrosser in het natuurgebied gebaart al van ver: 'Die riem is veel te lang.' Mijn frustratie neemt toe. Wat nu weer! Is de hond aangelijnd, is men nog niet tevreden. Buitendien crost hij waar tweewielers niet zijn toegestaan. De fietscrosser moet zijn brede banden de berm in sturen. Hij vloekt onverstaanbaar. We besluiten er niet op te reageren.

Een hondloze man met een ouderwetse fotocamera in de bosjes wordt door Pop argwanend bekeken. Daar gaan we dus niet langs. We besluiten naar de Groote Heide uit te wijken. Pop gaat net lekker los, als we een doffe boem horen. Een fosforgranaat wordt door de EOD (Explosieven Opruimingsdienst Defensie) succesvol tot ontploffing gebracht. De inzittenden van vier politiewagens die op een rij staan, de opzichter in zijn SUV en de bomexperts aanschouwen het spektakel. Een net als wij onwetende wandelaar: 'Slaan zij de plank niet een beetje mis? Gisteravond werd het politiebureau waar de door drie jongentjes afgegeven granaat op het beveiligde parkeerterrein gestald lag, in zijn geheel afgezet!' In het rustgebied waar het explosief zonet onschadelijk werd gemaakt, was niets afgebakend en stond het evenmin aangegeven. Hij zevert terecht over het risico dat we liepen. Maar ... de zon schijnt, de hemel is halfblauw en er zijn geen ongelukken gebeurd. Weg met het geknoter. Bijna lente, het seizoen waar iedereen vrolijk(er) van wordt.

NB Op de terugweg. Een bonenstaak die keurig langs de fiets loopt aan de trottoirkant. Je ziet dat zwarte rafelige hond en de baas het dagelijks doen. Een scootertje snijdt hen de pas af. De scooteraar zeilt over het spekgladde wegdek. De fietser en hond kunnen nog net inhouden en stoppen. De scooteraar begint me toch een partijtje te schelden, terwijl hij de valpartij veroorzaakte. Geen verontschuldiging of bedankje aan het adres van de man die tijdig stopte, waardoor ze net niet bovenop hem terecht kwamen. De hond zou er zomaar een trauma aan over kunnen houden.

Bezoek mijn website     Visit my website:

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

lots of dog art, poetry and dog games there.