.jpg "gemberkoekmannetje")
Elk jaar ligt het gingerbread mannetje voor spek en bonen in de mand met speelgoed tot ... Pop ons verrast rond de advent. Niet te geloven zo frappant. We hebben het niet genoemd, niet laten zien, niet verplaatst. Associeert ze het met het geknal dat een paar weken voor de jaarwisseling nog heftiger wordt?
Anyway afgelopen nacht hoor ik haar voetjes op de trap afdalen. Ik dacht nog: hè nee, niet met die kou naar buiten. Maar ze trippelt al weer naar boven. Ze wil onder mijn dekbed. Ik hou de hoes omhoog en Pop drukt iets kouds tegen me aan. Ik huiver en duw het ding aan de kant. Ik kan Pops gezichtsuitdrukking in het donker en zonder bril op niet zien. Pop rolt zich als een vosje tegen mijn buik op.
Wanneer we tegen het ochtendgloren ruw ontwaakt worden uit onze remslaap door een monotoon gedreun (de warmtepomp van de buren) schuift er iets kouds tegen mijn gezicht. Half wakker duw ik het aan de kant. Huh? Het zal toch niet. Ik probeer omhoog te komen wat door de zwaartedeken wat lastig gaat. Ik pak het koude ding vast en voel de vorm en de stevige stof van het gingerbread mannetje. Pop knipoogt vast naar me.
.jpg "gemberkoekmannetje")