Een echte bipspose om een NL sticker (Niet Lopen) op te plakken
Pop is gewend om elke morgen een boswandeling te maken. Ze heeft een hekel aan door de wijk sjokken. Ik geef haar groot gelijk. Maar de baas is er niet, dus zit er niets anders op dan de eigen buurt herontdekken. Pop moet ik bijna meetrekken. Hoe ik ook op haar inpraat Pop is het er niet mee eens. Dat uit zich in activistisch liggen en blijven liggen. Pas als Pop laat blijken dat ze niet ongehoorzaam wil zijn, maar liever thuis op haar geliefde baasje wacht (hij zal toch niet lang wegblijven?), moet ik haar eerlijk vertellen dat de baas op vakantie is. Mijn hart breekt als ik het sippe snuitje zie, maar als ik dan toesta dat we teruglopen (ik doe een beetje aan emotionele chantage), wil ze toch vooruit. De zon breekt onverwacht door en we maken er een lange wandeling langs de rivier van.
Je bent van harte welkom op