Halverwege de wandeling geeft het trio honden zelf op, iets wat we zelden meemaken. Uitgeteld. We lijnen ze aan. Gedwee lopen ze mee. Thuis is Noorse Buhund Skip na het ontbijt in geen velden of wegen te bekennen. Op mijn roepen krijg ik geen gehoor. Op de vaste plekken ligt hij niet: in de mand, op zijn loungekussen, onder mijn bureau, in de wintertuin onder de tafel, achter de bank op het matje bij de voordeur, op de vlonder. Op mijn tweede oproep steekt een achterpoot traag over de chaise longue op de veranda. Verder verroert hij geen vin. Zelfs als ik voor hem sta, blijft hij uitgeteld liggen. Nooit gaat hij op een bank liggen, terwijl dat best mag. Schijnbaar is vandaag de uitzondering op de regel en heeft hij bedacht dat het bankje comfortabel ligt.
www.kluifje.com - de
originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak