Noorse Buhund Skip associeert snoezige meisjes met zijn kalverliefde
Marith. Zij was het destijds tienjarige dochtertje van Skips eerste eigenaars,
en staat synoniem voor lief geknuffel. Voor Skip blijft Marith altijd tien. Ziet
hij een Marith lookalike dan zet hij blije parmantige dressuurstapjes in haar
richting; zijn oortjes plat naar achteren, zijn borstje allerschattigst vooruit.
Gaat zo’n meisje op zijn uitnodiging in door hem te aaien of iets tegen hem te
zeggen, dan zweeft Skip op de toppen van zijn geluk. Wordt hij genegeerd dan is
hij oprecht teleurgesteld. Begint zo’n meisje, net als het mooie Marokkaanse dametje
in roze van daarnet te huilen en gillen van aangeleerde angst omdat ze een hond
(Skip) ziet, dan is hij eventjes van zijn stuk. In de wijd geopende armen van
zijn eigen great girl (ik) vindt hij dan
de omhelzing waar hij op dat moment zo naar hunkert.