ZOMERTIJD

Zomertijd. De inwendige klok kan ontregeld kan raken. Mensen kunnen in de war zijn met de tijd - gebruik het ezelsbruggetje: voorjaar is een uur vooruit. Vanmorgen wilden de hond en ik uitslapen vanwege het gemiste uurtje. De hond die wakker werd van het hemelse gebimbam van de kerkklokken, wekte mij door zijn veelvuldig niezen. Ik moest hoesten. In huis rook het vagelijk naar brand. Ik sprong op en gooide het raam open. Buiten was het aanzienlijk erger. Boven de stad hing een verstikkende smog. Waren er toch paasvuren ontstoken of had iedereen gezellig de open haard aan omdat de temperatuur echt beneden peil is? We maakten voor onze doen een kort rondje omdat we slecht lucht kregen. Toch zag Skip nog kans om zijn eerste te frisse duik van het jaar te nemen: de zomertijd is toch begonnen?

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

MARTHA STEWART LIKES KLUIFJES

Martha Stewart, voormalig model en effectenmakelaar, is een beduidend succesvol zakenmagnaat, hondenmoeder en de ideale huisvrouw. Ze kookt, bakt, schrijft, tuiniert, presenteert, blogt en … likes Kluifjes! Je vindt ze in haar Martha Stewart Petsä assortiment. Alleen noemt zij het biscuit bones cutters. Niet zo verwonderlijk, want ze is Amerikaanse. Verkrijgbaar via www.marthastewart.com

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

MEEDOEN

Afgelopen zondag berichtte ik over de Venloop. Een sportief evenement waardoor wij verplicht in de wijk moeten blijven: het hermetisch afgezette parcours omringt namelijk precies onze buurt. Eén dag per jaar kan Skip dus niet worden uitgelaten in het bos. We hebben het er ‘graag’ voor over.

We maken een obligate wandeling over en beneden langs de dijk (een onveilige route die we bij voorkeur mijden), net op het moment dat de felgekleurde parade langskomt. Ook dat nog. Skip wil blijven staan om naar het lange lint van renners, te kijken. Het is onwijs koud en we dalen gauw af naar het lagergelegen gebied. 1,3 Seconden later horen we overbekend fel geblaf. Ik kijk om. De schrik slaat ons om het hart. Skip heeft onverwacht een sprint opgetrokken en is al over de hoge heuvel. Zoveel mutsen op ons hoofd en een woest waaiende wind waardoor we niet gehoord hadden dat Skip het op een lopen had gezet; een geluk dat de tweebaanslaan was afgesloten. Behalve de bezemwagen was er geen gemotoriseerd verkeer. Skip bezag het toegestroomde publiek op een afstandje, besefte dat hij geen inschrijving had en keerde om. Even had hij van de adrenaline mogen proeven. En: meedoen is belangrijker dan winnen.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

TWEE ZWAANTJES

'Of ik op de foto wil met twee zwanen?'

Ja. Je kunt gewoon zo blijven staan.

(Ongevraagd) 'Ik durf best dichterbij.' 

'Ze willen niet. Chicken!?'

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

SKIP KRIJGT EEN 9

Skip krijgt een 9, net als zijn broers en zussen, die ook dit jaar weer ‘toevallig’ op dezelfde dag jarig zijn. Dikke knuffels voor Kiran, Kiara, Buba en Panda. Wij wensen jullie een gezellige dag toe. 

OPROEP 

Waar Buba en Panda (nestnamen) zijn gebleven, is helaas onbekend. Heeft u een Noorse Buhund die geboren is op 27 maart 2004 uit de combinatie Ronja Snostjarans en Fjelldalgard’s Zikka, of kent iemand een van deze twee? Stuur dan s.v.p. een e-mail naar skip@kluifje.com

Skip wil graag iedereen bedanken die hem vandaag in het zonnetje heeft gezet. De kusjes, knuffels, heerlijke en speelse cadeaus, de felicitatiekaarten, kluifjes, berichtjes, posts enzovoorts. Het was overweldigend.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

SAARTJE

De geschiedenis herhaalt zich. Toen ik destijds onze voormalige IJslandse hond uitliet in de uiterwaarden, wandelden we dikwijls met Floortje en haar mampie. Nu treffen Skip en ik Floortjes opvolgster Saartje. Skip is net zo dol op de bazin van Saartje als Katur vroeger.

Nog steeds zijn de temperaturen beneden het vriespunt. Wandelaars moeten verplicht doorlopen anders vriezen hun voeten aan de grond vast. We hoeven nog maar een klein stukje over het pad langs de rivier en dan zijn we aan het einde van ons traject. Maar de hond heeft andere plannen.

Hij steekt zijn neus in de lucht en snuift een bekende geur op, nog voordat we aan de overkant van de beek Saartje en haar bazinnetje zien lopen. Skip slaat rechtsaf om de afkorting door de beek te nemen. Op die plek staat het water te hoog. Een eindje verderop ligt er dun ijs op de sloot wat hij gelukkig niet opmerkt. Hij kiest voor de omweg, sjeest langs de wilgen, vliegt door de bocht, en rent over het vlondertje waar Cairn Terriër Saartje hem al tegemoet komt. Samen rennen ze naar haar bazin. Doel van al die moeite: een koekje. Alsof ze nooit wat krijgen.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

BEVER

7 april is het internationale Beverdag. Over de hele wereld worden de dammenbouwertjes met het koddige koppie dan geëerd. Skip en ik ontmoetten deze morgen onze eerste bever. (We komen trouwens de laatste tijd opvallend vaak wilde dieren tegen die je niet in stedelijk gebied zou verwachten. Genieten!) Windkracht 7. Door de snijdende kou vriezen mijn handen bijna aan de camera vast. De vistrap verderop is regelmatig verstopt door een stapel afgeknaagde stammetjes, het werk van bezige beverbeestjes die we nooit zagen. Tot vandaag dus. In een overloopgebied van de Maas beitelt een plompe bever aan een wilgenstammetje. Dat shot wil ik per se hebben. Skip wacht boven op de dijk. 

foto: Beaver killer by el champi deviant art

Het radde knaagdiertje met de zwemvliezen tussen zijn tenen is me helaas te rap af. Voordat ik de camera ingesteld heb, is het stammetje al geveld en is de bever in het water verdwenen. Skip mag speuren naar achtergebleven sporen castoreum of bevergeil*. Hij heeft er zin in.

* Castoreum, het uitscheidingsproduct van bevers kreeg een absurde naam. Heel wat bevers hebben vanwege de naam bevergeil het loodje moet leggen. Bevers hebben een klier tussen de anus en geslachtsorganen waarin een donkerbruine harsachtige substantie met een kenmerkende dierlijke zoete geur en een bittere sterke smaak (vergelijkbaar met muskus) wordt gevormd. Dit goedje gebruiken ze voor het invetten van hun vacht. Castoreum werd vroeger veel gebruikt in parfums, vanwege de hoge prijs is dit tegenwoordig ongebruikelijk. Castoreum wordt wel nog in alternatieve medicijnen gebruikt om zijn vermeende eigenschappen als afrodisiacum. In castoreum zit ook salicylzuur, een onderdeel van aspirine, dat de bever binnenkrijgt door de consumptie van wilgenschors. 

 www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

DE VERRASSING VAN KEES VAN KOOTEN

Kees van Kooten schreef eindelijk het Boekenweekgeschenk. Adriaan van Dis vindt dit hogelijk vreemd omdat Kees volgens hem lectuur schrijft en geen literatuur. Mij maakt het niet uit: Kees schrijft heerlijk smeuïg en vlot. De ietwat nostalgische Kees van Kooten is geen voorstander van (boeken) bestellen via de digitale snelweg, zo blijkt uit het VPRO interview ‘Kees de lezer’ door Katja de Bruin.

… Ik denk graag terug aan die jaren waarin je niet duizend plaatjes bij de Albert Heijn of de Jumbo kreeg, maar waar je de hele week wachtte totdat de melkboer op dinsdag kwam, want dan bestond de mogelijkheid dat je één voetbalplaatje kreeg.

Die voorpret is totaal weg. Datzelfde geldt voor het kopen van boeken. Mensen zijn zo verwend: iedere wens moet onmiddelijk vervuld worden. Dus kopen ze bij Bol.com, want bij de boekhandel moet je te lang wachten. Als ik op dinsdag naar de boekhandel ga en ik vraag of hij voor mij Momenten van onverwacht geluk van Francesco Piccolo  heeft, dan is het er vrijdag. Drie dagen. Maar mensen moeten het nu hebben. Wat ook zo kinderachtig is: ze willen een pakje krijgen en dat openmaken. Terwijl ze al weten wat erin zit! …

Van de ene kant heeft hij gelijk. Lang voor iets moeten sparen, verhoogt de feestvreugde. En iets in de winkel aanschouwen, bekijken en door de handen laten glijden, is onvergelijkbaar met dingen bezichtigen op het computerscherm. Bovendien help je zo fysieke winkels in stand te houden. 30% van het winkelaanbod verdwijnt de komende jaren dankzij online bestellingen!

Van de andere kant is de wereld tegenwoordig maakbaar, bijna alles kan op afstand geregeld worden. In tegenstelling tot Kees’ optiek, vind ik het wel spannend: het is altijd een verrassing of én wanneer het pakje aankomt, en hoe het bestelde er in werkelijkheid uitziet. Je betaalt vooraf via internetbankieren, dus de ‘pijn’ van het direct afrekenen geldt hier niet. Het pakketje kan mee- of tegenvallen, toch een beetje Sinterklaas naar mijn mening.

Voor Skip had ik verantwoorde vlezige lekkertjes in der Deutsche Heimat besteld. Het duurde vrij lang voordat het afgeleverd werd. Een zekere opwinding maakte zich van Skip en mij meester. Onverwacht ging na tien dagen de bel. Godzijdank stort de hond zich op de kartonnen doos, dacht de Turkse koerier. Ik tekende vlot voor aflevering. Skip mocht na al dat wachten zijn pakje openmaken en zelf wat uitkiezen. Hij koos wat ik verwachtte: biologische Argentijnse runderhuidslingers.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

VENLOOP

stoer verpakt

De Venloop is een zeer succesvol hardloopevenement dat jaarlijks in maart in Venlo wordt georganiseerd. Het stimuleert gigantisch veel stadsgenoten en mensen van daarbuiten om sportief bezig te zijn en aan de wandel of op de loop te gaan. Omstanders laven zich tijdens de gezellige wedstrijden in de vele buitenbarretjes aan het gerstenat. 

Dit jaar voorspelt het KNMI droog weer, een ijzige wind en een gevoelstemperatuur van -15 graden. Je gunt het de organisatie, de deelnemers en de supporters niet. Iedereen zal zich, om niet af te hoeven haken, flink in moeten pakken om tegen de kou bestand te zijn. Voor de hond van een meeloper die zijn baas of bazin wil aanmoedigen, gaat eveneens een weerswaarschuwing de deur uit. Voor de allerkleinste lichtgewichtjes, recent geschoren honden of oudjes met hun dunne vacht of velletje liggen bevriezingsverschijnselen op de loer. Het functionele hondenjasje is eindelijk onmisbaar.

Besmet met het loopvirus:

in een sportief jasje

cheerleader, herkenbaar aan het kippenvel

 www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

TIE A YELLOW RIBBON

The yellow dog project is een campagne die bedoeld is om honden die onderweg wat meer ruimte nodig hebben, herkenbaar te maken. Door aangelijnde zieke, oude, herstellende, verlegen, agressieve of niet-sociale honden te voorzien van een gele strik (te bevestigen aan de halsband, tuig of lijn), weten andere hondenwandelaars dat zij hun hond bij de desbetreffende viervoeter uit de buurt moeten houden. Het lukt alleen als iedereen hiervan op de hoogte is, meedoet en zorgt dat elke hond zich buiten welkom voelt. Help mee om de boodschap te verspreiden: www.theyellowdogproject.com NB Horecagelegenheden en winkels zouden dit sympathieke initiatief ook kunnen gebruiken om kenbaar te maken dat honden welkom zijn in hun zaak.

Het gele lint vindt zijn oorsprong op onderstaande gebeurtenis die Tony Orlando and Dawn in 1973 vertaalde naar hitsingle Tie a yellow ribbon. Ooit legde één van de buspassagiers op weg naar Miami aan de chauffeur uit dat hij net ontslagen was uit de gevangenis. Hij had z'n vrouw geschreven dat ze niet op hem zou hoeven wachten, maar als ze toch nog met hem verder wilde, dan kon ze dat kon laten weten door een geel lint om de enige eik in het centrum van het stadje te doen. Zat het lint er niet dan zou hij niet uitstappen en de bus doorrijden. De verbazing van de buschauffeur was groot toen hij het plein opreed en zag dat de boom vol met gele linten zat.

Sindsdien is het in de VS niet ongebruikelijk om militairen die voor langere tijd uitgezonden zijn geweest bij terugkomst te begroeten door bomen  - en wat verder maar ter beschikking staat - te versieren met gele linten. Ze hebben dan wel geen gevangenisstraf uitgezeten, maar zijn altijd ‘Welkom Thuis!’

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

UIT DE KAST

We zijn Skip ‘kwijt’. We spreken van de korte tijd dat Skip in de inloopkast zat en wij dat niet wisten. Hoe kon het ook met alle deuren dicht, behalve die ene die op een kier stond.

Tijdens het klunzig hervullen van Skips koekjestrommel die ochtend, was een deel van de inhoud op de vloer terecht gekomen. In de overtuiging dat ik alles had opgeraapt, sloot ik het deksel en zette de trommel weer op zijn vaste plek op het schap. Volgens Skip de beterweter, was er een koekje achtergebleven. Het kan ook een trucje van hem zijn geweest, want normaliter zou hij zich muisstil houden als hij zoiets doet. Ik ga op het gestommel af en vind Skips achterwerk in de kast. Skip volhardt in zijn zoektocht naar het achtergebleven koekje dat er móet liggen. Mijn ongeloof of aangedragen argument dat het koekje dan waarschijnlijk door het muizenholletje in de plint is geglipt, spreek ik tegen dovemansoren. Om Skip uit de kast te laten komen, leg ik achter zijn rug om een koekje neer. De expressie op zijn gezicht als hij het koekje vindt, zegt genoeg: bij ons kun je van de vloer eten … zeker wanneer je het o zo geraffineerd aanlegt.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

NACHTBRAKER

Het bijbehorende nachtelijke verhaal is gevangen in het boek 'De rebellen maken er een bende van'. Te bestellen via:

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

INTERVENTIE

Na een lange nacht stellen we ons vroeg bloot aan het daglicht. Nog is het rustig buiten. In de oude beemden heeft een specht er zin in. Als een fanatieke drilboor gaat hij tekeer op de krom hangende boom waar we onderdoor moeten. Op de helling liggen de laatste restjes smeltende sneeuw. Vanaf de dijk geef ik Skip die beneden jut, aanwijzingen. Van daarboven heb ik een veel beter overzicht en kan ik de laatste twee konijnen* volgen. Door Buhundcataract functioneren Skips ogen niet meer optimaal, vandaar dat ik me geroepen voel hem te assisteren. Als ik me er teveel mee bemoei, krijg ik een veelzeggende blik toegeworpen: ik vogel het liever zelf uit. Misschien had ik me inderdaad te overenthousiast bij zijn spelletje opgedrongen. Ik spreek met hem af dat ik interventies achterwege zal laten en aan het einde van de ‘mangrove’ op hem wacht. Dat had ik hem niet hoeven te vertellen, want hij volgt mijn lange schaduw door de laaghangende zon die opschuift als ik verder loop: zoals de digitale balk bij baansporten op tv. Terug bij het strandje dwingt Skip me om een steentje te gooien om naar te duiken. Ik kan me voorstellen dat de rivier uitnodigt om af te koelen, maar het water is nog veel te koud. Ik mag me er weer niet mee bemoeien, hij weet zelf wel wat goed voor hem is. Zodra zijn voeten het nat raken, weet hij dat het daar nog veel te vroeg voor was. Skip krijgt meteen kramp in zijn linkerpoot en gilt alles bij elkaar. ‘Doorlopen is de beste remedie’, zeg ik. Ook dat bestrijdt Skip en begint geestdriftig in een molshoop te graven.

*Elk jaar voor de Kerst wordt er door jagers die zeggen dat ze zijn ingehuurd door het waterschap, met fretten en kogels pal langs het fiets- en wandelpad op konijnen gejaagd. Ik heb er zo mijn twijfels bij of deze mannen wel de waarheid vertellen.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

KIEN

koekjespot Bulky van Jonas Wagell voor Muuto

Skip brengt trouw de post en reclame die door de brievenbus wordt geschoven. In ruil daarvoor heeft hij recht op een lekkertje. Daarvoor moest ik steeds opstaan en naar de keuken lopen. Tot ik een eureka-moment had: een voorraadje ruilkoekjes op mijn bureau aanleggen zodat ik altijd voorbereid ben. Op mijn bureau prijkt nu een ‘luchtdicht’ afgesloten bulky met voertjes. Na enkele malen is bij de kiene Skip het besef doorgedrongen dat het lekkers er ALTIJD ligt. Sindsdien loopt hij regelmatig met een snuffelende neus langs of duwt zijn bedelende kop in mijn schoot: jij hebt daar toch zo’n pot staan, hint hint. Ik zeg dan ‘op is op’ en maak tegelijkertijd het ‘op’ handgebaar. Maar Skip is dubbel kien en brengt spontaan draagbare voorwerpen uit alle vertrekken om te ruilen. Slechts één keer in zijn smekende blik trappen was voldoende om bedolven te worden onder een verzameling speelgoed en andere huishoudelijke artikelen. Jullie begrijpen: de koekjespot is leeg.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

SLOFSPOOR

Buiten ziet het er maar weer eens uit als een karakteristieke kerstkaart. Skip laat kwieke voetstapjes achter in de sneeuw. Een harde vrieswind die uit het noorden komt aanjakkeren, blaast sneeuw voor zich uit. Mazzel voor Skip want dan mag hij langs de wallen scharrelen; (brom)fietsers wagen zich nu toch niet op de hooggelegen dijk. Als een lone wolf struint Skip door het ruige sneeuwlandschap. Broedse kraaien trotseren de sneeuwstorm en vliegen met takjes af en aan. Skip klimt over boomstronken, glijdt uit over glibberige keien, volgt konijnensporen op struinpaadjes en jaagt twee bedelende nijlgansen bij de inham weg. Kale bramentakken vegen telkens bruut de sneeuwlaag van zijn rug. Een magnifiek zwart-wit plaatje. Na een uurtje klaart het vanuit het niets op. Besneeuwde katjeswilgen in schril contrast met een stralend voorjaarszonnetje aan een strakblauwe lucht. In de smeltende sneeuwlaag zie ik aan het slofspoor dat Skips voeten achterlaten, dat hij moe is. Moe, maar voldaan.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

CODE ORANJE

Rook kringelt uit de gemetselde schoorstenen en weer bedekt sneeuw de dakpannen van de vooroorlogse woninkjes waar we op uitkijken. Houd het dan nooit op! De autoriteiten geven een weerswaarschuwing af: code oranje voor het Zuiden.

Noorse Buhund Skip heeft geen boodschap aan die tijding. Koudeomslag of niet, hij volhardt in het overdag buiten bivakkeren. Het was toch lente en als een hond met Scandinavische roots maal je toch niet om waaiende wind en vallende vlokjes? Geregeld staat hij op om zijn vacht uit te schudden. De sneeuwval wordt heftiger. Voordat hij verandert in een levende sneeuwpop roep ik hem naar binnen. Wel eerst even foto’s gemaakt.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

VAKANTIESTRESS

Het bijbehorende verhaal is verschenen in het boek 'De rebellen maken er een bende van'.

Dokter Skip wenst patiënte Cruzer van harte beterschap.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

VLEERMUIS

Het licht in de slaapkamer ging uit. Weer hoorde ik het vederlichte vlinderen dat ik die avond al eerder had gehoord. Ik had er geen aandacht aangeschonken omdat ik het geluid niet thuis kon brengen. Voordat we in slaap konden vallen, werden we verrast door een cirkelend onbekend vliegend object boven onze hoofden. W. scheen met de zaklamp omhoog. In het schemerdonker konden we niet uitvogelen wat het was. We floepten het licht aan. De hond bleef zeldzaam rustig, zijn ogen hield hij toe. Het bleek een verdwaalde vleermuis. Bij nadere inspectie een Pipistrelllus Pipistrelllus.

Zo gauw het licht doofde, maakte het dwergvampiertje wijde rondjes op verschillende hoogtes door de slaapkamer. In welke krochten had het zich opgehouden? Het moest ergens uit de spouwmuur tevoorschijn zijn gekomen, want het raam is nog niet open geweest.

We besluiten dat de hor uit de sponning gehaald moet worden zodat het gedesoriënteerde diertje naar buiten kan vliegen. Voor de zekerheid maak ik Skip wakker en verhuizen hij en ik achter de slaapkamerdeur. Niet zozeer voor een beet die hondsdolheid kan overdragen (slechts 20% is besmet), als wel het geopende raam waardoor de acrobatieke Skip zomaar naar buiten kan tuimelen.

W. wappert met zijn trui als ware hij een heuse matador. Op die manier probeert hij het vleermuisje richting het geopende raam te dirigeren. Skip vindt het gedoe oninteressant en hangt met slaperige ogen tegen het glas van de deur. Vliegende muizen schaart hij waarschijnlijk onder veerwild en daar doet hij niet aan, dus waarom hadden we hem eigenlijk gewekt?

Het lichtgewichtje bleek geen licht. W. moest het na vele tevergeefse pogingen vangen. De klap kwam te hard aan. De strenge winter had het overleefd, jammer genoeg kon het de uitgang niet vinden.

 www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

TREFPUNT

Het is vroeg in de middag als we op de heide een frisse neus halen. Het is mild voor de tijd van het jaar, de jas kan los. De massale vogeltrek vanuit warme oorden naar het thuisland is met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid begonnen. Strakke V-formaties raken danig in de war als kakelende luchtreizigers elkaar enthousiast begroeten. We bedenken wat ze zo al aan elkaar vragen: waar bij jij geweest, hoe was het daar, heb je die of die gezien, en vlieg je met ons mee westwaarts of sla je rechts af? Terwijl onze ogen naar boven zijn gericht, ontstaat er op de grond een brisante situatie. Skip is in alle staten. Tussen de dichte begroeiing is iets loos. Opgewonden zien we Skip een aantal keren terugdeinzen. Wanneer we kikkerende klokkende geluiden horen, spoedden we ons naar de plek waar het allemaal schijnt te gebeuren. Het stinkt er vreselijk. Geen wonder dat Skip erheen gelokt werd. Tot onze verbazing doorboren ons twee priemende kraaloogjes, afkomstig van een boommarter. Door zijn grootte (formaat flinke kat) en doordat hij kalm blijft, dwingt hij respect af bij Skip die uit eigen beweging op een veilige afstand blijft. Waarschijnlijk heeft Skip de boommarter per ongeluk in zijn middagdutje gestoord. Het kalme donkere mannetje dat op een bedje van mos ligt, maakt weinig aanstalten om zijn heil elders te zoeken. Als we een eerste stap bij hem vandaan doen (Skip vindt het toch maar een saaie slomerik), hobbelt hij doezelig en met de rug naar voren gebogen in golvende bewegingen in traag tempo gewoon vlak langs ons heen naar de eerstvolgende kale bessenstruik in de buurt. 

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak