maandag 13 juni 2016

JONGE HONDEN DAG 2016


Met Norrbottenspetsen Isku en Pop naar Hoenderloo. We hadden het weer mee. Beste vriendjes in één mand in de Yeti: de dag kon al niet meer stuk. Nadat we (en wij waren niet de enigen bleek) per abuis op het terrein waren beland waar die dag IJslandse Honden werden gekeurd, haalden we net binnen de tijd ons loopnummer tweehonderd meter verderop op.


Blaffende Buutjes, fiedelende Finse Spitsen, soevereine Laiki in afwisselend kleurenpalet, de familie Dutch Bear Dogs druk met hun gezellig reünietje, een eenzame teleurgestelde Lundehund, en vier Vlekkies die alles vanaf een afstand kalm overzagen en het hele hondengebeuren gewoon over zich heen lieten komen.


Na de blinkend zwarte Noorse Elandhond Sammy die das gewisse Etwas uitstraalt, waren de nummers 15, 16 en 17 aan de beurt.


Debutante Pop deed het beter dan haar vrouwtje die van de driehoek een ovaal maakte en links met rechts verwarde, ondanks dat ze ringtraining had gedaan – fotografe Annemarie knipte geduldig tot ze de gewenste standfoto had.


Jet showde haar dames vlekkeloos en doceerde daarna vast de keurmeesteres over het zeldzame ras. 


Gertie deed haar opperste best, ondanks dat vrije jongen Isku zich niet graag aan het lijntje laat houden. De keurmeesteres mevrouw M. Mampaeij-Rovers (de op het allerlaatste moment opgetrommelde – chapeau! - invalster) had de dag van haar leven: nog nooit een Norrbottenspets in het echt mogen ontmoeten en dan tegelijk een grootverpakking! De beoordeling was puik (Iet typte vlijtig dat er geen vlekjes weggepoetst hoeven te worden), dus wij waren tevreden.


De hondenspeeltuin met ballen- en waterbak negeerden Isku en Pop, zij sprintten linea recta respectievelijk door en onder het net (welk net?) naar gespotte rasgenoten Salla en Sámi buiten de mobiele omheining. Genoeglijke conversaties met spitse-oren-eigenaars, terwijl onze coole Norrbottenspetsen onverstoorbaar languit liggend zich afvroegen waarom al die andere Scandinaviërs zich zo lieten horen; met onbeweeglijk en stil zijn vang je vogels!


Tegen de kantinewand lazen we ingestuurde limericken. En ik sloeg mijn slag bij de goedgevulde Scandia winkel bestiert door Gerie. Pop kreeg een originele Zweedse Vlagriem. Pop: Maar ik wil helemaal niet vahast!


Als de keuringen er bijna opzitten, rolt een donkere dreigende lucht onze kant op. We pakken de boel in. Op het moment dat het laatste portier dichtklapt, barst de regenstorm los. In Lundeland praten we nog lang na over het geslaagde evenement onder het genot van biertjes bij de grill. Isku en Pop gaan, eindelijk bevrijd van die vermaledijde lijn, helemaal los. Geen spoortje vermoeidheid. Ze hadden huiswaarts in de auto hun dutje gedaan.


Bezoek mijn website, visit my website:

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak