drijfnat - soaking wet
Zomerregen, ik maal er niet om. Ik stap in mijn waterdichte regenlaarzen, trek mijn namaak Zweedse Stutterheim aan, gesp Pop aan de 10 meter lijn en naar buiten. Het regent niet, het stort. W. zet ons af in de buurt van de uiterwaarden. Het struinpad door de bushbush, dat Skip en ik een half jaar geleden voor het laatst bedwongen, is er nog. Weliswaar iets dichtgegroeid, maar daar zijn snoeitangen voor. Pop schudt haar zijdezachte vacht als die te nat wordt. Ze rent achter konijnen, steekt een teentje in het wassende water en pikt feilloos het spoor van de fazanten op - door al die afleiding deert de regen haar niet. Na een half uur staan we langs de rondweg. Druk verkeer (iedereen pakt nu de auto), waardoor we minutenlang moeten wachten met over te steken. Ineens bemerkt ze de regen en schuilt in een portiek.
Summerrain, I don't mind to go outside (that means that we have the wild to ourselves). I step into my water-tight boots, put on my fake Swedisch Stutterheim, put Pop on the long line and off we go. It doesn't rain, it poors. W. drops us near the river forelands. We wander through the bushbush on a tow path Skip and I set foot on a half year ago. It's a little bit overgrown, nothing a secateurs can't handle. Pop does 'the wet dog shake' only a few times. She chases rabbits, tips her toe in the overflowing river, and picks up the trace of the pheasant - she doesn't feel the rain. After half an hour we're reach civilazation again. Peak hour traffic because of the bad weather conditons. We have to wait along time before we can cross the main road. Then Pop feels the rain. She takes shelter in the nearest portico. Smart girl!
Bezoek mijn website, visit my website:
www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak