Speciaal voor Pop hebben we een struintuin aangelegd. Na een meedogenloze niesbui die gelukkig goed afliep, is haar favoriete struinstuk tijdelijk verboden gebied. Weken post ze voor de draad, want net als wolven is ze te lui om over die halve meter te springen. Baasje kan het niet meer aanzien: grashalmen worden afgeknipt en scherpe grassoorten verwijderd. Als proef zetten we een poortje open. Pas uren later zie ik er een wit pluimpje opsteken.
Geen niesbuien of traanogen. De mobiele draad mag weg, behalve het vaste hekje links langs de vlonder. Laten daar nu net de muizen huizen. Het posten wordt hervat op de houten vlonder. Geregeld zien we haar bokkesprongen maken. Sneu voor je Pop, maar de planken gaan we niet afbreken.
Tegen de ochtend zal en moet ze eruit. Een slaapdronken baasje opent de tuindeur. Pop sprint naar het struinstuk, duikt erin en heeft de muis. Heeft ze nou zo'n excellent gehoor, heeft ze in plaats van slapen liggen uitdenken hoe ze de muis te pakken kon krijgen, weet ze dat de muizen 's nachts het veld in trekken of was het puur toeval?
Het muisje werd in bewaring gegeven. Half zes is te vroeg voor ontbijt.
