Elk
voorjaar hetzelfde liedje. De vroege ochtendzon en de merels kwinkeleren ons uit
bed. Ik zet de deur naar
de tuin wagenwijd open en leg Skips matrasje op het vochtige gras. Hij gaat
erlangs liggen met de bullenpees gelukzalig in de bek. Natuurlijk. Met de opgekrulde
bladeren bezem ik de winter weg. Het tuinseizoen is hierbij voor geopend verklaard.
Lekker bezig. Skip houdt
van bedrijvigheid en volgt, kauwend op de inmiddels geweekte bullenpees, onze activiteiten. De baas
trekt de kluskleren aan. Ik lap de ramen. Pas gewassen ruiten sorteren eenzelfde effect als de regendans. Maart roert zijn staart. Een likje lente hebben we vast mogen
proeven.