.jpg "een stip aan de horizon")
Tussen al die koude grijze dagen, gluurt de zon als een cadeautje tussen de stammen van het eeuwenoude loof- en dennenbos. Pop had de afgelopen dagen de omgeving gescand en het gebied in haar hoofd in kaart gebracht. Dat was tevens de reden dat we haar niet zagen. Nadat de zon doorbrak waagde ze zich achter de heuvelrug. Daar slenterde ze in ons tempo, slechts een stip aan de horizon, naar de driesprong waar we zeker van wisten dat we elkaar daar zouden treffen. Heerlijk dat er gebieden zijn waar ook een hond zich zo vrij kan voelen.
.jpg "een stip aan de horizon")
Between all those cold gray days, the sun peeks like a gift between the trunks of the ancient deciduous and pine forest. Pop had spent the past few days scanning the area and mapping the area in her head. That was also the reason why we don't see her now. After the sun broke through, she ventured behind the ridge. There she strolled at our pace, just a dot on the horizon, to the fork in the road, where we were sure we would meet eachother. It's wonderful that there are still areas where a dog can also feel so free.
Je bent van harte welkom op You're very welcome on: