Hulde aan de postbode
Maandag. Op de dag waarop geen
post meer wordt bezorgd, fietst postbode Ineke voor de laatste keer haar route.
Na een 18-jarig dienstverband vond PostNL het welletjes. Ze schotelden Ineke
(en collega’s) een mooie regeling voor. Door weer en wind bestelde ze op haar
stalen ros met liefde de post. Tijdens haar laatste ronde komt ze afscheid nemen
van Skippy. Onze hond en Tante Pos hebben een speciale chemie samen. Zij nam trouw
een hondenkoekje mee en had altijd tijd voor een knuffel met onze hond. Was
Skip niet aanwezig om het kluifje zelf in ontvangst te nemen, dan legde ze het in
de brievenbus wetende dat hij die bij thuiskomst meteen inspecteert. Waar vindt
je nog zo’n postbode.
Bij haar vertrek krijgt Skip een mega
kluif. Echt lief deze pleister op de wonde, want de huidige (parttime)generatie
postbestellers wisselt zo vaak van wijk dat ze niet eens weten wie er achter
een huisnummer wonen. Lieve Tante Pos, namens de bewoners van nr. 71 een
hartelijk dankjewel voor het altijd stipt met een glimlach en een gezellig
praatje bezorgen van onze post. Uit naam van Skip grandioos bedankt voor alle
verwennerij. Geniet van uw welverdiende vrije tijd!
