Vanwege Skips blessure missen we op de ‘dag van de dijk’ de
boot. Een gratis vaartochtje om de door het Waterschap Peel en Maasvallei
beheerde, onderhouden en versterkte dijken eens van de andere kant te bezien. Onderweg ziet en hoort men meer over onder andere het beheer en
onderhoud en de natuur rondom de dijken. Er zal kwistig met weetjes worden
gestrooid: de lengte van de dijken tussen Mook en Roermond beslaat maar liefst 115
kilometer, Noord-Limburg heeft de meeste demontabele waterkeringen (dijken) van
Nederland, en een dijk heeft voeten en krijgt om de 5 jaar een APK-keuring.
Wij moeten het doen met de
waterschapsmedewerker die zich bij de dijk heeft geposteerd. Voor hem op het
beton liggen planten- en bloemstengels gespreid die in het stroomgebied van de
Maas te vinden zijn. Hij vertelt over zeldzame planten en het beschermde
Rapunzelbloempje dat levenloos over zijn handpalm hangt. De vraag ‘waarom hij
het dan mag plukken?’, brandt op mijn lippen. Om de grote schare seniore
toeluisteraars niet in verwarring te brengen, speel ik stommetje.