Hopelijk heb jij je voorbereid, heb je een (ras)hond gekozen die qua eigenschappen en karakter bij jou past en komt je pup van een verantwoorde fokker. Een betrokken fokker zal je waar nodig met raad en daad helpen. Ontelbare boeken en adviezen zijn er in omloop. Er is net als bij baby's niet 1 perfecte methode. Doe wat goed voelt en werkt! Vanzelfsprekend altijd hondvriendelijk.
Pop en ik komen geregeld kersverse baasjes tegen die ruw van hun roze wolk zijn gedonderd. Waar ben jij onzeker over?
De eerste indruk is de belangrijkste. Grijp je kans en zorg ervoor dat je hond jou meteen superleuk vindt. Breng je hond gaandeweg en spelenderwijs zaken bij. Opgroeien vergt tijd en geduld. Pas je aan elkaar aan en maak het gezellig samen, daar heb je toch een hond voor genomen?
De blaas van een pup is nog in ontwikkeling. Ook al denk je dat je hondje zindelijk is, shit happens. Bestraf je hond niet voor oepsies, de pup kan er niets aan doen, jij wel. Let vooral zelf goed op zijn gedragingen en doe er je voordeel mee. Bijvoorbeeld na het slapen en een spelletje moet er geplast worden.
Je bent enthousiast over je nieuwe aanwinst en wilt graag aan de slag. Een pup is vergelijkbaar met een baby. Gun 'm voldoende rust en slaap: hierin verwerkt hij de opgedane ervaringen. Doseer bezoek, en raffel niet in recordtempo het hele kennismakingsprogramma af. De ene hond kan meer nieuwigheden en prikkels in zich opnemen dan de ander. Let goed op hoe je hond reageert op nieuwe situaties, dit bepaalt alle. NB Je hond kan beter (langer) blanco blijven, dan slechte ervaringen opdoen die niet of moeilijk te wissen zijn.
Snapt de hond niet wat je van 'm wil? Misschien is hij overvraagd, begrijpt hij je niet of is datgene nog een stapje te ver voor hem. Laat het rusten. Doe iets waar je hond positieve associaties mee heeft en vermijd negatieve. Alles ligt aan de situatie, maar een drukke pup is vaak meer gebaat bij rust dan overprikkeling. Kauwen ontspant, biedt je pup een bullenpees of buffelkluif aan.
Tijdens de eerste stapjes buiten, kijk je of je hond de buitenwereld aan kan. Laat 'm steeds zelf beslissen om verder te gaan. Blijf hij op zijn kleine kontje zitten om de wereld in zich op te nemen? Prima. Zodra hij zich zekerder voelt, kunnen jullie weer 'een meter' verder. Je mag 'm af en toe best motiveren (trappel met je benen of zet je Mickey Mouse stem op), maar geen getrek aan de lijn!
Kies rustige en evenwichtige honden uit als eerste ontmoeting voor je pup. Is je pup onzeker over de ontmoeting met een andere hond? Blijf op afstand (vraag aan de andere eigenaar of hij zijn hond bij zich wil houden) en laat je pup de eerste stap doen. Forceer niets, probeer het gewoon een andere keer.
Wild spelen met of zonder andere honden is slechter voor de huishond in wording dan rustig wandelen. De botten en spieren moeten immers nog groeien. Afhankelijk van het ras en de latere grootte hoef je 'de vijf-minuten-uitloop' niet zo strikt te nemen.
Tijdens het groeiproces zal je pup 'alles' een keer in de bek willen hebben. Alles wat je op de grond laat slingeren, ligt daar klaar voor de hond om te onderzoeken. Althans dat is zijn zienswijze. Pak spullen niet af, maar ruil ze tegen een aantrekkelijk alternatief.
Vraag aan andere wandelaars om je hond geen koekjes of snoepjes te geven en de hond niet te aaien of aaien vanuit gebukte houding. Op die manier leert je hond niet aan tegen mensen op te springen, bovendien houd je op die manier zelf de troef (iets lekkers) in handen bij het 'komen'.
Zwemmen laat je je hond pas als hij volgroeid is. Pak 'm beet anderhalf jaar. Pas dan heeft een hond voldoende spiermassa om veilig te leren zwemmen. Langs de fiets lopen bouw je pas veilig op vanaf ongeveer een leeftijd van anderhalf jaar.
Ben je nog van de oude stempel? Heel wat theorieën zoals 'het dominantieverhaal' en 'de hond wil altijd hogerop' zijn allang onderuit geschoffeld. Laat je bijscholen.