Uit het niets: schoten. We worden overvallen door groepen gundogs die op diverse plekken in de Kasteelse Bossen een bekwaamheidsproef af moeten leggen. Het lijkt illegaal, want in het in hele gebied staat het nergens vermeld, plus geen enkele jager reageert op onze groet. Wat een horken kunnen dat zijn.
Voor Pop en menige andere hond die heerlijk dachten te gaan wandelen (en zwemmen) was het meteen over en sluiten. Pop zien we voor de tweede keer in haar leven in de vluchtmodus. Ze schiet acuut in de stress en is voor geen enkele redenatie vatbaar: verwijde pupillen, sabelstaart, verhoogde hartslag, hijgen. Haar lichaam produceert grote hoeveelheden adrenaline en cortisol. In het voor haar onbekende gebied neemt ze op topsnelheid voor de terugweg rechtstreeks en zo snel als ze kan de heenweg naar de auto.
In de auto schurkt ze tegen me aan. Ze accepteert een zalmkoekje, ze voelt zich weer veilig. Het gevaar is geweken, de angst is verdwenen en haar lichaam kan endorfine en dopamine produceren om te herstellen. In de eigen auto op de parkeerplaats trillen en hijgen een Jack Russell, een Berner Sennenhond en een retriever nog na.