Zondagmorgen. In alle vroegte wil Pop naar buiten. Ik stommel de hoge smalle trap af, Pop roetsjt naar benee. Ze is een uitslaper dus als ze voortijdig haar warme nestje wil verlaten, is er echt iets aan de hand. Zelfs nachtbrakers en inbrekers horen in het rijtje van negeren thuis. Pop gluurt tussen de koordjes van het vliegengordijn. De buurtkat die zij niet kan zien, maar wel geroken heeft, muist in haar jachtgebied. Pop vindt huistijgers rare en onbetrouwbare wezens: ze zijn niet tam, maar ook niet wild. Wat moet je ermee? Het liefst blijft ze op ruime afstand van die hautaine dieren. Dan nog maakt ze een lachwekkend sprongetje voordat ze het hazenpad kiest. De katten reageren verschillend: van totaal niet tot de klauwen laten zien, uithalen en blazen. Om dit alles te vermijden starten we de wandeling niet via de smalle achterom, maar via de voordeur.
