RACEBAAN

Je moet van goede huize komen om de aandacht van de loslopende Noorse Buhund Skip te vangen. Alleen aan leuke, spannende of lekkere uitingen wordt gehoor gegeven. Om hem te motiveren gebruik ik kluitjes van klei, die ik langs de dijk opraap (alternatief in bos of park: piepklein formaat witte kiezelsteentjes die bij eventueel inslikken geen gevaar vormen). De kluitjes rol ik zo ver mogelijk over een vlakke strook. Vanmorgen zijn de kleikluitjes licht bevroren waardoor ze supersnel over de ‘racebaan’ rollen.

Skip kent mijn signalen intussen zo goed dat hij al aan komt racen als ik bijvoorbeeld mijn veters strik of een kluitje oppak, want hij vindt het heerlijk om er op zijn supersnelst achteraan te sprinten. Bijkomend voordeel is dat wanneer hij een keer of tien met een rotvaart aan me voorbij is gesjeesd of in grote cirkels heeft rondgerend, hij hondsmoe is en nog weinig animo heeft om de benen te nemen.

Skip vindt het hartstikke handig dat zo’n kluitje als het met de grond in aanraking komt, verpulvert. Niks apporteren of een dure ‘onvindbare’ bal tussen het gras verstoppen wanneer hij het spelletje zat is. Gemak dient de mens, én de hond! Een clevere vondst, al zeg ik het zelf.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

SMEER ‘M

‘Vroeger is ook niet meer wat het geweest is’. Vrij vertaald naar 'La nostalgie n'est plus ce qu'elle était' van actrice/schrijfster Simone Signoret.

Want … vroeger zag je twee beren broodjes smeren en olieden verliefde plakkerige jongeren elkaar op de zonovergoten weide van het zwembad overdreven lang in met antizonnebrand. Wordt er niet meer gesmeerd dan? Nee, tegenwoordig zijn mensen te beroerd om te smeren. Poortjes knersen, remmen van fietsen, treinwagens, auto’s en bussen piepen, kinderschommels knarsen. Normaal zou het me wellicht ontgaan zijn, maar laat onze spitshond nou net een bovenmatig gehoor hebben ontwikkeld voor dat enge schurende onaangenaam aandoende geluid. Daarom een dringende oproep van Noorse Buhund Skip: smeer ‘m!

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

HOUDBAARHEIDSDATUM

Doodgaan hoort bij het leven. In mijn kringetje sneuvelden in korte tijd vijf dierbare veteranen: Pancho, Maylo (net geen 11), Rakel (17,5), Sjefke (14,4) en Bonnie (10). (Stok)oudjes waarvan sommige over de officiële houdbaarheidsdatum waren: wel nog vief en fit inclusief ouderdomskwaaltjes. De eigenaars van deze senioren-in-reservetijd hoopten (net als elk baasje) tegen beter weten in dat hun maatje het eeuwige leven zou leiden of uit eigen beweging in hun armen zou inslapen als de tijd daar was. Of misschien wel dat er ergens op dat ouwe lijfje een resetknop verstopt zat die hun hond weer jong(er) of nieuw maakte.

Toch waren deze liefdevolle en zorgzame eigenaars stuk voor stuk zo moedig om het loodzwaarste besluit van hun leven te nemen toen hun hond aan zijn  laatste beetje toe was. Omdat ze zoveel van hun hond houden, om hem zijn waardigheid te gunnen. Laten gaan hoort ook bij een hondenleven, maar wat doet dat pijn. Pancho, Maylo, Rakel, Sjefke en Bonnie jullie worden gemist.

Een checklist als steuntje in de rug van dierenarts Anton Beyer. Zodra één of meer van de vier vragen met ‘nee’ beantwoord moet worden, bestaat er een gegronde reden om aan euthanasie te gaan denken.

Heeft de hond nog eetlust?
Heeft de hond nog plezier in het leven?
Is de hond pijnvrij (met medicatie)?
Is de hond nog te handhaven in huis qua zindelijkheid, geur en zo?

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

MUIZEN

Noorse Buhund Skip wiens forte mollen vangen is, muist in ‘oktober mollenmaand’ of zijn leven ervan hangt. Dat hij telkens met naar voren gerichte spitste oren van die hoge luchtsprongen als een mousing fox maakt, is de schuld van moedermollen. Dat leerden we afgelopen week in het beknopte college de natuur draait door* van boswachter Arjan Postma.

In de vroege herfst wordt het laatste mollennestje van dat jaar geboren. De vervelend wordende opgroeiende jongen verlaten niet vrijwillig hun gangenstelsel zoals je overal leest, maar worden door Mama Mol bovengronds gejaagd om spierballen te kweken. Daar moeten ze haast mee maken want weldra zal de vorst in de grond zitten. De fluwelen bodybuilders fitnessen ongeveer een maand door in het gras te scharrelen en graafoefeningen te doen; niks sportschool met personal trainer.

In die hulpeloze periode zijn de slechtziende aspiranten (de term ‘zo blind als een mol’ is onjuist) een makkelijk maaltje voor reigers, vossen en kraaien (die laatste kunnen met recht rekenen op Skip). Prima volgens de boswachter want anders wordt hun populatie te talrijk.

Ik heb veel over de mol gelezen vanwege de interesse van onze hond, dit was mij onbekend. Bedankt boswachter Arjan dat je me even terug naar de schoolbanken stuurde én dat mijn schuldgevoel jegens de Talpa europaea* ietsepietsie verminderd is. 

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

VERBODEN VOOR HONDEN

In de regel boycot ik winkels waar honden niet welkom zijn. Gewoon uit principe. Want: wat kan een welopgevoede meegaande hond voor meer schade aanrichten dan bijvoorbeeld kleffe kinderhandjes of een van de regen druipende consument? Ik had me verheugd om de DDW - Dutch Design Week te bezoeken. Het eerste gebouw dat we betraden, had bij de ingang een verbodsbordje hangen. Maar zodanig dat ik er de humor van kon inzien. Mazzel. Binnen troffen we gelijk een echtpaar met hond. Ze waren van harte welkom. Klaarblijkelijk hing het schildje als afschrikmiddel voor een bepaalde doelgroep.

 

Het was trouwens de enige levende hond die we deze dag zouden tegenkomen. Wel het kunstwerk van dogondesign.nl dat op het dak van een Mini Cooper taxi was geplant, krabpaal DOG van Erik Stehmann, een jumbo hond van Tom Claassen bij Piet Hein Eek, Jan de Bouvier himself, een promotiehondje van GBO design, een Delfts blauwe vaas bij Yksi beplakt met miniatuurtjes en… het bronzen vosje (ook een hondachtige) van Micha Vos dat ik een nieuw thuis heb gegeven.

 Eindhoven bruist tijdens de DDW die nog tot zondag te bezoeken is. Doen!

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

mydogskipdoesthetrick.blogspot.com- playful dog entertrainment

TRAILEN

Noorse Buhund Skip sjuumt* graag in het vrije veld. Bij voorkeur daar waar dichte vegetatie is. Deze middag wringt hij zich langs de drukke ringweg tussen jonge aanplant die hoofdzakelijk uit katwilgen en oprukkende distels bestaat. Hij krijgt carte blanche van mij. Een beetje uit eigen belang, want buiten speelt de krachtige helios ons nog volop warmte toe, terwijl je binnenshuis de kilte van het najaar al voelt. Ik dwaal af.

Het zijn geen heftige sporen die de hond volgt, want hij stapvoet. Plus de eerder genoemde warmte speelt hem parten. Hij draagt zijn ‘struintuig’ en is via een langere lijn aan mij verbonden is. We sjumen al jaren samen omdat híj dat zo leuk vindt. Het is voor mij niet altijd even prettig: schrammen (door twijgjes en stekels), een nat pak (bedauwd loof veegt zich aan mijn kleding droog) en in het voorjaar zitten mijn pruik en jas onder het pluis. Vandaag valt het mee. Er hangt nog weinig blad aan de schrale wilgenstengels. Af en toe zwiept er een iele stengel tegen mijn gezicht.

Nu lees ik in Scandia dat spoorzoeken of speuren aan de lijn ‘trailen’ heet. Ik noem sjumen vanaf nu trailen omdat het actiever en minder amateuristisch klinkt. In het artikel vermeldt Iet Roseboom dat de moeilijkheid van ‘werken aan de lijn’ is, dat de hond alle vrijheid moet hebben om het spoor uit te werken. De baas schaduwt de hond. Gaat deze door het struikgewas dan volgt de baas zonder blikken of blozen, verhoogt de hond zijn tempo dan snelt de baas er vanzelfsprekend achteraan. Het voelt een beetje als erkenning van mijn tijdelijk afzien tijdens onze jarenlange sjuumtochten. 

*Sjumen is Limburgs dialect voor: genieterig op je gemak rondneuzen. Ik kan er zo gauw geen treffender en mooier Nederlands woord voor bedenken.

Snow trail: glibberen en glijen.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

mydogskipdoesthetrick.blogspot.com- playful dog entertrainment

DONOR

Donor, ja of nee? Dat is de vraag waar tal van Nederlanders vanwege de week van de donorregistratie over mogen peinzen. Maar wist je dat je overleden huisdier ook een leven kan redden? Namelijk dat van een proefdier. Na het overlijden van je hond, kat, konijn, rat of cavia kun je ‘m afstaan aan de Universiteit Utrecht. Jouw huisdier redt dan direct het leven van een proefdier. Proefdiervrij pakt met de introductie van het Dierdonorcodicil het stijgend aantal proefdieren binnen het onderwijs aan. Proefdiervrij gaat alle dierenartsen trainen zodat het dierdonorcodicil volgend jaar overal in Nederland beschikbaar is.  Jouw huisdier als toekomstige donor, ja of nee? Lees er alles over op: www.proefdiervrij.nl (klik op: wat kan jij doen)

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

mydogskipdoesthetrick.blogspot.com- playful dog entertrainment

OUDEWIJVENZOMER

In het Noorden van de Verenigde Staten noemt men een nazomerse periode in oktober: Indian summer of été Indien. In Groot Brittannië spreekt men van St. Luke’s little summer. De Fransen genieten van hun l’été de Saint Dénis. De Zweden duiden het aan als Brittsommar. In Nederland reppen we over de oudewijvenzomer, in Oekraïne babje ljeto, beide vinden hun oorsprong in het Duitse Altweibersommer*.

Wat maakt het uit hoe iedereen deze peccadille van Moeder Natuur aanduidt. Honden en hun vrouwtjes genoten heerlijk van het zonnetje dat er zichtbaar zin in had.

* Oorspronkelijk komt het begrip oudewijvenzomer uit de Noordse of Germaanse mythologie, waarin noodlotsgodinnen wevend of spinnend werden voorgesteld. Later kreeg het betrekking op veldspinnen die bij rustig nazomerweer lange draden spinnen.

Spinnen, webdesigners pur sang.

's Morgens was het landschap nog in nevelen gehuld.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

mydogskipdoesthetrick.blogspot.com- playful dog entertrainment

BATMAN

Buiten is gehuld in dichte mist. De wereld om ons heen is gekrompen. Voor de zekerheid krijgt onze Noorse Buhund de bel omgebonden. Onnodig volgens Skip. Hij heeft deze ochtend niet de intentie om in het grijze niemendal te verdwijnen. Op korte afstand stapt hij evenwijdig mee. Uitsluitend bij het schakelen naar een hogere versnelling, doorbreekt het getingel de stilheid. Met dauw bedekte kunstig gespannen trampolines van legers spinnen - zou één spin één eigen web beheren? - laat hij links liggen. Pronkende parasol- en vliegenzwammen vormen evenmin een bezienswaardigheid; want oneetbaar. De dicht op elkaar gedrukte kudde zweeft als een compacte wolk boven de grond, hun grauwe schapenpootjes onzichtbaar door de nevel. Ze zijn bang om elkaar uit het oog te verliezen. Ik raak ook gedesoriënteerd. Terwijl ik veronderstelde dat we nog twee percelen te gaan hadden, steekt pal voor onze neus het Batmankopje van onze hond boven het talud bij de uitgang uit.

 www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

mydogskipdoesthetrick.blogspot.com- playful dog entertrainment

ANDERE TIJDEN

Omdat ik enigszins achterloop met het bekijken van opgenomen programma’s, genoot ik gisteren pas van de documentaire ‘van arm naar rijk’. Of het ongelijksoortige beeldmateriaal een representatief tijdsbeeld weergaf, is moeilijk te beoordelen omdat de context niet op honden was gericht. Wel vond ik het markant dat de hond in het algemeen - van begin 1900 tot circa 1950 - geïntegreerd leek in de maatschappij. Overal in het alledaagse straatbeeld kwamen vrolijk kwispelende straathonden voor. Waar bedrijvigheid heerste, waren honden. Stedelingen bemoeiden zich niet wezenlijk men hen, de autonome (dus zelfredzame) honden hoorden er gewoon bij. Niemand stoorde zich aan hen, integendeel. De hond werd vaak als een verzetje gezien. Stadse bleekneusjes haalden samen met de hond schelmenstreken uit, of ze leerden een hond kunstjes ter vermaak om zo een centje bij te verdienen. Rijke lui (alleen zij hadden genoeg pecunia’s voor een camera) wilden graag prominent met hun hond op de gevoelige plaat worden vastgelegd.

Het scheen alsof de kommervolle omstandigheden waarin mensen moesten zien te overleven hun mededogen ten opzichte van de hond vergrootte. Pas in de jaren zestig als de grote armoede is verdwenen, duiken er filmpjes op van honden die aangelijnd met een baasje wandelen. Vooruitgang?

Tegen mijn verwachting in werd aan het begin van de twintigste eeuw juist op het weidse platteland de hond in zijn vrijheid beknot. Daar had hij een hondenleven. Op zijn schouders rustte de zware taak als waak- of trekhond en moest het beest in weer en wind aan de ketting of onder de kar.

Opmerkelijk om te zien is hoe het exterieur van rashonden in een slordige honderd jaar aangepast is. Bekijk het allemaal op www.anderetijden.nl 

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

mydogskipdoesthetrick.blogspot.com- playful dog entertrainment

FOLLOWERS

Het bijbehorende spannende verhaal is verschenen in het boek 'De rebellen maken er een bende van'. Te bestellen via:

 www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

TERUG NAAR DE KUST

Zijn mandje stond voorheen aan zee. Noorse Buhund Skip werd als bijkans tweejarige hond door ons geadopteerd. Intussen is het alweer 7 jaar geleden dat wij hem liefdevol in de armen sloten. Dat het adoptie-etiket aan hem is blijven kleven, was ons vreemd.

Het kwam zo. Ik was met wat huisvlijt bezig (sporadisch transformeer ik kortstondig tot crea Bea): van fleurige lapjes meubelstof stikte ik een kussen voor hem. Tijdens het opmeten, vlijde Skip zich erop neer. Het is een compliment dat hij het in gebruik wil nemen. W. maande hem om ‘eraf’ te komen, het kussen was nog niet helemaal klaar. Skip veronderstelde dat er ‘af’ bedoeld en bleef liggen, dat betekent ‘af’ immers. W. probeerde het met ‘terug’, waarop Skip het op een lopen zette en met een sip snuitje bij de voordeur ging staan; een denkbeeldig gepakt koffertje naast hem. Wat verkeerde terminologie teweeg kan brengen! We schoten in de lach: wat een toneelspeler. Doch stiekem bloedde mijn moederhart.

Nadat het kussen af was, hebben we er samen op geknuffeld. Ik vertrouwde hem voor de zekerheid toe dat hij vanaf het eerste ogenblik mijn bloedeigen hondje is en dat hij best weet dat hij voorgoed bij ons hoort. Hoogstens gaan we voor een dagje terug naar de kust om heerlijk uit te waaien aan zee.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

mydogskipdoesthetrick.blogspot.com- playful dog entertrainment

NATJE EN DROOGJE

De regen striemt tegen de ruiten. Jongen, het giet. Noorse Buhund Skip kijkt me ongelovig aan als ik dat zeg. Hij steekt zijn kop buiten de deur en blaft tegen de boze buitenwereld. Doelwit is een verdwaalde verzopen kat aan de overkant. De hond besluit binnen te blijven.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

mydogskipdoesthetrick.blogspot.com- playful dog entertrainment

HONDENPORTRET

Wat een portret, deze hond. Het zou zomaar Noorse Buhund Skip kunnen zijn, ware het niet dat de Amerikaanse Sam Nagel de hondenkop in opdracht schilderde. Zijn verdere werk is not my cup of tea, maar de honden die hij in commissie maakt zijn adorable. Naar beneden scrollen op samnagel.blogspot.com (even doorbijten) en je belandt bij harige hoofdjes.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

mydogskipdoesthetrick.blogspot.com- playful dog entertrainment

STEENMARTER

Sinds onbepaalde tijd huizen er steenmarters in het leegstaande schuurtje naast ons huis. Marters houden verscheidene stekjes aan voor verschillende activiteiten. Zo wordt slapen, poepen, spelen, nestelen en eten gedaan op de daarvoor meest geschikte locatie. Een voordeel: het bouwvallige schuurtje wordt gebruikt als ontmoetingsruimte en speelplaats.

Noorse Buhund Skip is uiterst alert op het gestommel van deze wilde diertjes. Grommend verdedigt hij onze have. Baas Wim wilde Skip in het ootje nemen. Hij plaatste een bedrieglijk echt pluche exemplaar op de veranda. De opzet was zien hoe Skip reageert. Zou hij schrikken, hem wegjagen of overmeesteren?

Een slimme hond blijft heerlijk in zijn mand dromen en laat zich niet in de luren leggen. Zijn baas wel. ’s Avonds is die de vooropgezette val vergeten en trapt hij er zelf in. Bij het sluiten van de achterdeur ontwaart hij in het donker twee glimmende kraaloogjes. Een kreet … gevloek … en gegrinnik om de eigen stupiditeit.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

mydogskipdoesthetrick.blogspot.com- playful dog entertrainment

VIETNAMEES

Voor het blad Hondenmanieren schreef ik ‘Grenzeloos – honden in het buitenland’. De tekst over Vietnamese honden sluit mooi aan bij de kleurrijke foto’s die Marja Dijst stuurde naar aanleiding van haar rondreis door onder andere Vietnam. (informatie met dank aan Maud Kluiters en Luud Pieko)

Paspoort: een hond heet er cho.

Blaffen: Blaffende honden zijn een zeldzaamheid; instinctief schijnen ze te weten dat ze geen aandacht moeten trekken.

Nationaal ras: Er bestaat geen erkend ras, maar in alle contreien kom je een verwant roestkleurig spitstype tegen van kleine of middenslag grootte.

Algemene indruk: De Vietnamese bevolking is sinds de laatste jaren huisdiervriendelijker. Door de toegenomen welvaart zijn er meer inwoners die zich een hond (of kat) kunnen permitteren als gezelschapshond. De weldoorvoede en verzorgd uitziende honden luieren ontspannen op de stoep voor het huis of voor de winkel van hun baas.

Straatbeeld: Zwerfhonden tref je er niet aan, evenals oude, zieke of verwaarloosde honden. Honden lopen overal vrij rond. De meeste dragen een halsband met penning, zodat men weet wiens bezit de hond is. Er wordt niet gebedeld of geschooid. Naar westers voorbeeld zie je in steden - zoals Hanoi en Saigon - jonge meiden pronken met hun, in jasjes gestoken, Chinese Kuifhondjes. Op de trottoirs staan gevulde waterbakken voor dorstige viervoeters.

Bijzonderheid: Honden lijken wel een cursus verkeersveiligheid te hebben gevolgd. Voordat ze de drukbereden straten oversteken kijken ze eerst naar links en naar rechts. Dan steken ze op dezelfde manier als de lokale bevolking, in slow motion, over: voor je kijken, niet stoppen en nóóit rennen.

Typisch: In dit land kun je letterlijk de hond in de pot vinden. Op de menukaart van een restaurant of bij de slager is hondenvlees aanwezig. Van oudsher vinden Vietnamezen honden gewoon scharreldieren, net als kippen en eenden. Je laat ze los lopen op je erf, voert ze, en als je een speciaal vleesmaal wilt klaarmaken, slacht je ze. Vandaar dat je er over het algemeen slechts jongere honden aantreft.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

mydogskipdoesthetrick.blogspot.com- playful dog entertrainment

GROTE KLIT

Het ritselt tussen de heideplanten. Zouden we dan eindelijk het zeldzame rappe reptieltje te zien krijgen? Nee, bijna half oktober en weer geen zandhagedis gezien deze zomer. Wel een haastig hazelmuisje, dat schichtig wegschiet voordat de hond hem op het spoor is. Noorse Buhund Skip dartelt met golvende bewegingen over de herfstige heide waar parasolzwammen als paddenstoelen uit de grond schieten. We gunnen hem extra tijd; wachten met de nazomerzon op je rug is puur genieten. Wanneer hij zich meldt, schudt hij zijn vacht zo heftig uit dat hij bijna omvalt: er is werk aan de winkel. De grote klit (Arctium lappa) heeft door het verschrompeld blad een gewillige prooi aan de dichte hondenvacht gehad. Met precisie peuter ik de meegelifte  stekelbollen uit zijn haren. Auw. Ik doe echt heel voorzichtig. Uit eigen ervaring weet ik dat het gepulk een marteling kan zijn - in een ver verleden gooiden pestkopjes namelijk de felgroene kleverige tuilvormige hoofdjes in de blonde pijpenkrullen van een klein verlegen meisje.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

mydogskipdoesthetrick.blogspot.com- playful dog entertrainment

STADSE FRATSEN deel 2

Dieren in Amsterdam

Er zijn hier veel honden, misschien te veel. Zou het hebben van een hond een manier zijn om in de grote stad contact te houden met de natuur?

Blijf!

Daar zit je dan. Voor de supermarkt of slager. Aan je riem, terwijl je toch al niet van plan was ergens naartoe te gaan zonder baasje. Odette Roest maakte een beeldige fotoserie. Bekijk ze allemaal op  wachtendehonden.wordpress.com

Uitgeverij Rubinstein

Moos is elke dag op kantoor. Als excuushond voor iedereen die daar werkt; om even een ommetje te maken of buiten een sigaretje te roken.

Mijn Amsterdam

Huub Stapel: Mijn Nero is de leukste Labrador van de stad. Ik liet hem laatst om één uur ’s nachts uit in de Van Baerlestraat. Onaangelijnd. Om die reden kreeg ik een boete van 70 euro. Ik werd gek van woede en wenste de handhaver het allerergste toe. Heeft de politie niets beters te doen?

De stad draait door

Van buiten is het geblaf al te horen. In het dierenasiel worden in de zomer veel meer ‘zwerfhonden’ gebracht en doen meer mensen afstand van hun dier, niet zelden met een doorzichtige smoes. Een allergie wordt vaak gebruikt. Het komt ook voor dat er ’s ochtends een hondje aan het hek zit vastgebonden, of vermagerd in een verlaten woning wordt teruggevonden.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

mydogskipdoesthetrick.blogspot.com- playful dog entertrainment

RUNNERS' HIGH

Het bijbehorende verhaal is verschenen in het meeslepende boek 'De rebellen maken er een bende van'. Te bestellen via:

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

KLUIFJES OP DIERENDAG

Vandaag is het dierendag. Kluifje wenst alle dieren een fantastische verwendag toe! 

Dierendag vond ik tevens een toepasselijke dag om mijn nieuwe boek Kluifjes te presenteren. Kluifjes is een niet te versmaden columnbundel met rake observaties van honden- en mensenmanieren. Ingrediënten: smeuïge humor, gepeperde spanning en bitterzoete ontroering. De 75 korte verhalen (kluifjes) zijn doorspekt met aandacht voor de seizoensgebonden natuur en gelardeerd met een liefdevol betoog voor de hond, echter niet zonder de benodigde reality-check! Een kostelijk boek om te geven én te krijgen. De bundel is exclusief verkrijgbaar via www.kluifje.com

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

mydogskipdoesthetrick.blogspot.com- playful dog entertrainment

MOLLENMAAND

Oktober is mollenmaand. Dat betekent dat het shovelen van onze Noorse Buhund prominent de wandelingen domineert. Nou ja wandelen, ik ijsbeer op en neer, terwijl Skips kop onder de grond steekt. Regelmatig moet hij zijn snuit afvegen omdat brokken klei in zijn onderkaak vastplakken. Vandaag had hij mazzel. Vanwege het mooie herfstweer en de molshoop die zich vlak langs de oever bevond, kon Skip regelmatig zijn moddersnuit in het heldere nat van de rivier dippen. Hij had het kunstje afgekeken van Link, een blonde Labrador. Link sopt zijn geliefde tennisbal regelmatig in het water schoon. Het werkt zo: hij laat de bal uit zijn bek vallen, laat hem kort dobberen en pakt hem dan weer op. Dit herhaalt hij net zolang totdat hij vindt dat de bal weer spic en span is.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

mydogskipdoesthetrick.blogspot.com- playful dog entertrainment

DE VLAAIENSPECIALIST

Jouw hond smult van koeienvlaaien, paardenvijgen, kattendrollen of andere ongewenste poeplekkerenijen. De reden van coprofagie (het eten van uitwerpselen), dat veel bij Labradors wordt gezien, blijft een onopgelost mysterie. In de regel betreft het een gedragsprobleem. Lang heeft men gedacht dat het door een tekort aan bepaalde voedingsstoffen komt; onderzoek heeft dit nog niet kunnen staven.

Vaak begint het eten van ontlasting met het onopzettelijk nemen van een hapje (de weggegooide tennisbal rolde per ongeluk door de een vlaai). De smaak bevalt de hond. Een volgende keer zal hij weer een hapje nemen. Andere mogelijkheden: de pup in de werpkist bootste zijn moeder na, of de hond is opgegroeid in een smerige kennel waar opeten de enige mogelijkheid was om de boel schoon te houden.

Is bovenstaand niet het geval dan is er de optie: provocatie. Het vermaledijde poep eten gebruiken als een vorm van uitdagen om bijvoorbeeld de aandacht te trekken. De hond ziet het als een spelletje waarin hij superieur is. Elke keer dat jij ‘bah’ of ‘gatver’ zegt, en hij niet gehoorzaamt en toch een hapje neemt, heeft hij gewonnen. Zijn praktisch voordeel is dat zijn bek dicht bij de grond zit; hij is je altijd voor.

De vondst: negeer het gedrag wanneer de hond het als een middel gebruikt om jou op stang te jagen. Belangrijk is dat hij meent dat je absoluut niet kijkt of reageert. Hij moet het gevoel hebben dat het jou niet opvalt dat hij iets stouts aan het doen is. Alleen zo mist zijn actie het doel en is het niet meer leuk. De eerste keer zal hij nog een hapje nemen, de tweede keer zal hij jou al in de gaten houden of je hem nog interessant vindt. De derde keer zal hij er waarschijnlijk niet meer naar omkijken. Probleem opgelost. Mocht hij nog een keer in herhaling willen vallen, leidt hem dan van te voren af met een spannend spelletje. 

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

mydogskipdoesthetrick.blogspot.com- playful dog entertrainment

NUTS

Zondag 30 september kreeg een opmerkelijk hoog cijfer van de weerman: een tien. Een zomerse dag in de vroege herfst waarin de natuur haar schatkamers opende. Onlangs ontdekte ik haar, verscholen tussen de sleedoorns. Een jonge walnotenboom. Ze was mijn geheim. Een vreemd soort opwinding maakte zich van mij meester. Steeds gingen de hond en ik controleren hoe ver de draagmoeder was. Skip begreep mijn onrust niet; er was geen eekhoorntje of gevederde vriend in te zien. Maar ik was helemaal nuts van mijn ontdekking. Op mijn kalender noteerde ik vrijdag de 28^e als dé dag. Inderdaad hadden de vruchtdozen zich vrijdags geopend. Helaas konden Skip en ik pas zaterdagmorgen en… had iemand als een dief in de nacht de gevallen walnoten geraapt. Wat een deceptie. Zeker omdat de walnotenboom in onze eigen tuin die helde als de toren van Pisa, tijdens een aangrijpend afscheid vorig jaar was geslacht door een bevriende hovenier.

Vanmiddag pronkte het groene lover in de zon. Door de blazende zuidenwind zagen we bovenin nog wat aanlokkelijke trossen hangen. Ik vond een lange tak waarmee Wim (een ervaren golfer) ze behendig aftikte. Skip, die al die drukte toch wel spannend vond, deed zijn best een truffelhond te evenaren en apporteerde de door de schok met de bodem van hun schil verloste walnoten. Trots telden we na afloop veertien nuts in het meegebrachte mandje.

 www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

mydogskipdoesthetrick.blogspot.com- playful dog entertrainment