donderdag 11 september 2014

LOSBANDIG


Konijnen sturen de rebellen van het ene perceel naar het volgende. Funs de zwarte Beagle is door het ontbreken van de sprayer aan zijn halsband minder gemotiveerd om te gehoorzamen. Via de trimbaan vindt hij de weg naar de parkeerplaats waar zijn eigenaresse hem opwacht. De baas van Kelpie Kielf is de hondenriem kwijt, vermoedelijk is deze met het bukken naar de bal van zijn hals afgegleden. Hij moet terug naar af.

Bij onze rebellen kan het weer niet op. Haast per ongeluk zetten we Byker klem, da’s vast één. Bij Cruzer en Skip is de bereidwilligheid ver te zoeken. Byker gilt van onmacht: ze wil ook mee. De twee snellen terug in de veronderstelling dat Byker yipt voor een konijn. Wanneer ze zien dat Byker gekneveld is, keren ze stante pede om.

Het bazinnetje van de oude Guapo, matzwarte vacht met een wit brilletje om de kooltjes van ogen, lacht zich een kriek als M. smeuïg fratsen van onze losbandige honden uit de doeken doet. ‘Jullie zouden een theatervoorstelling moeten maken’, luidt haar reactie. ‘Nou, Een complete show is wat veel gevraagd. Op dierendag verschijnt wel het grote avonturenboek van onze rebellen’, maak ik de kanttekening. Zonder het te benoemen, weet ze dat het een heel dik boek zal zijn.


M. ziet dat Skip dorstig is. Door de droogte zijn de plassen leeg. Ik kan hem lokken met de klotsende waterfles. En je-weet-wel, als je er twee hebt, heb je er drie. We mogen naar huus.