Na wat gekwakkel is het zomaar
weer zomer. Een vrijwilliger van het Limburgs Landschap leidt vol verve midden
op een woensdagmiddag een gering groepje belangstellenden op de Groote Heide
rond. Wij schuifelen ze tegemoet. Skip is uiteraard aangelijnd. Op het
struinpaadje moeten we de stilstaande groep natuurliefhebbers inhalen. De
leider informeert over vliegjes die stuifmeel transporteren en hoe belangrijk
dat is - hij heeft kort van te voren een aantal van hen geplet om ze
te showen.
In het voorbijgaan
moeten de zeven naturelurende* individuen voor ons wijken. Zonder enige twijfel
of maar de geringste aarzeling gaan ze beleefd opzij. Hun stevige stappers,
schattend maat 38 tot en met 48, planten ze zonder pardon bovenop de
bloeiende heideplanten. Ik brul: ‘Niet op de planten!’ Unaniem gelach van de
deelnemers/natuurliefhebbers, waarvan zes ANWB leden, want gehuld in human nature kledij. De vrijwilliger
licht toe dat de stoere heide best tegen een stootje kan. Is het gek dat Skip, net
als wij, zich afvraagt waarom honden (al gauw 50 kilo minder wegend) niet
buiten de gebaande paden mogen en verplicht aan de lijn moeten?
*De titel ‘natureluren’ is bedacht door Johannes
Bellinkx. Ere wie ere toekomt.