Het bijbehorende spannende verhaal is gevangen in het boek 'De rebellen maken er een bende van'. Te bestellen via:
donderdag 31 januari 2013
woensdag 30 januari 2013
DOLLEMANSRIT
Het bijbehorende spannende verhaal is gevangen in het boek 'De rebellen maken er een bende van'. Te bestellen via:
dinsdag 29 januari 2013
TONGENTAAL
Het bijbehorende verhaal is verschenen in het boek 'De rebellen maken er een bende van'.
Te bestellen via:
zondag 27 januari 2013
zaterdag 26 januari 2013
BELHAMELS
Het bijbehorende spannende verhaal is gevangen in het boek 'De rebellen maken er een bende van'. Te bestellen via:
vrijdag 25 januari 2013
SENIOR CONSULT
Foetelen kan de helft schelen.
Onze
dierenarts biedt een gratis seniorconsult aan. Een prima initiatief om tussentijds je oudere huisdier na te laten kijken
en de gezondheidstoestand bespreken. Onze
onbevreesde Viking was het laatste bezoekje (anaalzakjes legen) minder goed
bevallen. Het consult was een mooie aanleiding om ‘slechts op bezoek’ te gaan.
Tijdens een gezellige knuffelsessie (waarbij Skip welwillend doch achterdochtig tegen de dichte deur van de behandelkamer/wachtkamer bleef leunen) gaf ‘Senior consultant’ Margot van dierenkliniek de Postwagen ons op maat gesneden advies. Skip die 8 ons winterspek eraf moet
trainen kreeg een koekje bij het afscheid. Ter motivatie komen we over een
maand wéér slechts op bezoek. Dan is het de
maand van de gebitscontrole en
kan Skip kosteloos zijn bijtertjes laten zien terwijl hij op de weegschaal
staat.
donderdag 24 januari 2013
UITGLIJER
De hond en ik bevinden ons in het
nachtelijk park. Het zwakke schijnsel van de lantaarns wedijvert met de
reflectie van de sneeuw. Het is daardoor heel licht. Aan een heldere
sterrenhemel flonkeren Cassiopeia (wijde W), Grote Beer en Kleine Beer (beide te
herkennen aan de steelpanvorm). Onze voetstappen kraken in de bevroren sneeuw,
ze laten diepe harde indrukken na. Het oversteken van de spiegelgladde binnenwegen
proberen we waar mogelijk te vermijden. Plotseling komt een muizentreintje de
hoek om gesprint. Skip komt meteen in actie en duikt vol in de struik die de
muisjes als tunnel gebruiken. Een meevaller dat ik daarstraks voor de lange
lijn heb gekozen. Voorzichtig schuifelen we over het trottoir naar huis. Bij de
laatste bocht wacht een kat op de hoek die wij onmogelijk konden zien. Omdat
Skip even was afgeleid door een naderende fietser, had hij de kattengeur niet
bemerkt. We lopen er vol in. De kat schrikt, stijgt met vier uitstaande poten
recht omhoog, en vliegt de weg op. Noorse Buhund Skip zet op vol vermogen de achtervolging in waardoor de
riem bijna uit mijn hand wordt gerukt. Ik houd onwankelbaar vast omdat er
verkeer aankomt. Ik kan me nog net aan een lantaarnpaal vastklampen waardoor Skip
een uitglijer maakt. Kort kermend zeilt hij op zijn achterste over de gladde
stoep mijn richting uit. Als we gaan slapen komt hij niet zoals gewoonlijk op
het voeteneinde liggen, waarschijnlijk is hij wat stijfjes. Later die nacht als
hij het voorval herbeleeft, horen we hem in zijn angstdroom zielig huilen. De ochtend daarop is alles vergeten.
woensdag 23 januari 2013
TAKKETEEF
Wat zullen we eens gaan uitvreten?
Ik zie, ik zie wat jij niet ziet.
Ik zag 'm eerst.
Maar ik heb beet ...
en ga lekker op mijn houtje bijten.
Ruilen voor mijn supergaaf twijgje? NEE.
Wat ben jij een takketeef!
dinsdag 22 januari 2013
BELFUNCTIE
maandag 21 januari 2013
AMSTERDAM FASHION WEEK
Gisteren ging de AFW van start. Topdagen voor fashion freaks. Op en rondom de catwalk
zie je de schitterendste creaties gedragen door mannequins met de ideale
verhoudingen, vooral bedoeld als lust voor het oog. De modewereld heeft vooral
aandacht voor mooie mode. Niks mis mee. Zelfs voor petit chiens worden er bijpassende stijlvolle setjes ontworpen. Ongetwijfeld
zijn draagbare modieuze uitdossingen en aparte dessins voor de hondenmens weer
AFWezig. Ik ben er een beetje laat mee, maar hieronder mijn wensenlijstje voor praktische
feminiene en vooral geëmancipeerde ontwerpen 2014/2015:
Een getailleerde bodywarmer met opgestikt rugzakje - je
gaat toch niet met een handtas lopen tijdens een hondenwandeling?
Damescolbert met binnenzakken en/of inpandig zakje met rits
op de bovenmouw voor sleutelbos, poepzakje, portemonnee en telefoon - mannenjassen
hebben van oudsher het alleenrecht op een binnenvak.
Gebruik van natuurlijke materialen - valt het u ook op dat
herenkleding meestal van wol of katoen is en dameskleding van synthetisch
materiaal?
Comfortabele pantalon en rok met minimaal één afsluitbaar zakje.
Een handig leuk waterbuideltje dat je schuin om kunt hangen met
afsluitbaar vakje voor wat klein spul.
Een soepele riem die tegelijkertijd sleutelbos, phone en poepzakje
kan herbergen.
Elegante waterdichte lichtgewicht damesschoenen of –laarzen.
zondag 20 januari 2013
VOGELTELLING
Skip 'helpt' mee: een vrije vogel met fazant.
Doorgaans loop ik niet te vogelen, maar dit weekend vindt de
nationale tuinvogeltelling plaats. We doen mee, voor je het weet is de vogel gevlogen.
Vanachter het raam probeer ik tuinvogels te tellen. Alle vogels tellen mee:
rare vogels, vreemde vogels, paradijsvogels. Er is buiten zelfs geen kip te
zien. Het sneeuwt behoorlijk en de planten krijgen last van koude voeten. Door
de gure oostenwind krimpt het bamboeblad ineen. Daartussen zitten de enige
standvaste gevederde vrienden in onze tuin verstopt: mussen. Ik krijg de kans
niet om te tellen, omdat Skip de hele zwerm constant uitblaft en verjaagt. De
mussenclan vliegt als antwoord daarop steeds 10 meter verder in een oude pruimenboom
met brede tentakels die bedekt zijn met hedera. Hoe moet ik dat nou uitvogelen? Meetellen kan vandaag nog via: www.tuinvogeltelling.nl
zaterdag 19 januari 2013
BEURSCRISIS
Net terug van
succesvol shoppen tijdens de Winterschlussverkauf. Ik weet
dat ik daarmee de economie van onze oosterburen steun in plaats van onze eigen,
maar helaas hebben ze in eigen land weinig keus in mijn maatje 36. Noorse
Buhund Skip bleef liever bij opa-van-de-lekkere-hapjes waar saunatemperaturen
van 24 plus worden gemeten. Prima, dan had ik mijn handen vrij. In Duitsland is
het geaccepteerd dat Herrchen und Frauchen vergezeld van hun
hond gaan shoppen. In winkels ‘struikel’ je over alle soorten en maten
viervoeters. Een cognac Cocker in een meubelzaak wilde zelfs niet meer terug de
vrieskou in en bleef languit op een kleed liggen, alsof hij er thuishoorde.
Zijn oude baasje moest hem met tegenzin stapje voor stapje meetrekken. In de
warme luchtsluis in de deuropening bleef de hond roerloos zitten. Er was geen
beweging in te krijgen. De man nam de hond in zijn armen. Omstanders leefden
mee: kauf Ihm doch eine Jacke, en ach, das arme
Hundelein. De hond keek nog
zieliger alsof hij hoopte dat het hielp. Met bungelende tassen aan beide armen
keerde ik helemaal happy naar huis. De buit: modieuze Bretonse streep in de
trant van modekoning Jean Paul Gaultier (koopje), mijn lievelingsgeurtje
‘CK one’ (het enige waar Skip niet van hoeft te niezen), een Delfts blauwe deken
voor Skip (uitverkoopprijsje), en een Killtec outdoorjas (voor de volle mep emj
een rib uit mijn lijf) zodat we in alle winterse omstandigheden naar buiten
kunnen. Omdat ik eergisteren ook al een paar lange laarzen van Helly Hansen had
aangeschaft, is mijn beurs nu akelig leeg.
NB De hele dag zoepar comfortabel
gelopen op de nieuwe HH ‘Thora’ laarzen.
vrijdag 18 januari 2013
GOED BEZIG
Louter hypothetisch. Stel je loopt in een niet nader te benoemen met
poedersuiker bestrooid landschap. Het is er betoverend stil en je waant je in
een andere tijdzone. De hond moet er verplicht aan de lijn. Waarom? Omdat de
beheerder dat mag bepalen. Op dit moment zie je geen enkel beletsel om je hond (ook
een dier) los te laten.
Uit het niets duikt een denkbeeldig groen voertuig van de bospolitie op. De bestuurder is in de veronderstelling dat hij in het voorbijgaan twee normale wandelaars zonder hond groet. Je imaginaire tarwekleurige hond sluipt intussen met trage tred onzichtbaar tussen het verdorde gras. In theorie zou je opgelucht adem halen als de terreinwagen doorrijdt. Kort daarop draait het om. Ruikt de man onraad? De hond speelt het wegwezen-spelletje met pretoogjes mee: hij gebruikt de smalst mogelijke oversteekplaatsen en houdt zich verborgen in dichte vegetatie.
De toezichthouder blijft er warmpjes bijzitten als hij de wagen in een heimelijk hoekje parkeert. Zit hij hen op de hielen? Je fluisterroept de denkbeeldige hond om samen via een omweg te ontkomen. De hond snapt de bedoeling. Jammer dat je hem moet belonen met aanlijnen, hij heeft beter verdiend. De hond had het zich ook anders voorgesteld. Een illusie. Hij kan zich indenken dat het uitgespaarde geld voor een boete goed besteed kan worden aan bijvoorbeeld een lekker stukje kant-en-klaarvlees uit de supermarkt. Wat spijtig dat dit een fictief verhaal is.
Uit het niets duikt een denkbeeldig groen voertuig van de bospolitie op. De bestuurder is in de veronderstelling dat hij in het voorbijgaan twee normale wandelaars zonder hond groet. Je imaginaire tarwekleurige hond sluipt intussen met trage tred onzichtbaar tussen het verdorde gras. In theorie zou je opgelucht adem halen als de terreinwagen doorrijdt. Kort daarop draait het om. Ruikt de man onraad? De hond speelt het wegwezen-spelletje met pretoogjes mee: hij gebruikt de smalst mogelijke oversteekplaatsen en houdt zich verborgen in dichte vegetatie.
De toezichthouder blijft er warmpjes bijzitten als hij de wagen in een heimelijk hoekje parkeert. Zit hij hen op de hielen? Je fluisterroept de denkbeeldige hond om samen via een omweg te ontkomen. De hond snapt de bedoeling. Jammer dat je hem moet belonen met aanlijnen, hij heeft beter verdiend. De hond had het zich ook anders voorgesteld. Een illusie. Hij kan zich indenken dat het uitgespaarde geld voor een boete goed besteed kan worden aan bijvoorbeeld een lekker stukje kant-en-klaarvlees uit de supermarkt. Wat spijtig dat dit een fictief verhaal is.
donderdag 17 januari 2013
BROKKENMAKER
Het bijbehorende naar meer smakende verhaal is gevangen in het boek 'De rebellen maken er een bende van'. Te bestellen via:
woensdag 16 januari 2013
BABOESJKA
.JPG)
De creatieve Noorse blogger Brigg fröbelde goedbedoeld een
hondenbed à la de Baboesjka van Fatboy. Men neme een kindermatrasje, vouwt het als
een harmonica op, bedekt de top met een schapenvachtje (van Ikea vermeldt zij
erbij) en houd het door middel van twee riemen bij elkaar. Op het eerste
gezicht een decoratief idee en een kunstig staaltje van DIY (do it your self).
Bekijk je de foto wat langer dan zie je dat de Boston Terriër
er niet onverdeeld blij mee is. Gevaarlijk dicht langs het stopcontact ligt hij
niet op zijn gemak. Ook de scherpe gespen die aan de bovenkant geplaatst zijn,
laten te wensen over. En helt hij niet wat voorover? En zoekt hij liggend houvast
bij de muur omdat het geheel wat wiebelig is? Of is hij teleurgesteld in het resultaat en is dit zijn manier om te zeggen: kiss my butt!
Doe-het-zelf uitkijkpost voor je hond. Zaag stabiele blokken
van een afgedankt schuim matras op maat met een broodmes. Overdek ze met een
stoere hoes of bonte dekens uit de zestigerjaren. Als je de gesp aan de achterzijde
doet, kan de hond zich er niet aan verwonden. Et voilà … een handige verhoogde
uitkijkpost voor honden die graag uit het raam kijken. Voor meer geknutsel en
gefrustel plus voor wie Noors begrijpt:
briggslekehus.blogspot.com
briggslekehus.blogspot.com
maandag 14 januari 2013
SNUGGA WUBBA RAARR
Het aangename milde winterweer heeft
een koudeomslag gemaakt. Bij uitstek wandelweer voor een ‘Noorwegense’ hond
zoals laatst iemand hem noemde. Skip en ik zijn door de baas gedropt in een
woonwijk die grenst aan een natuurgebied. Skip vindt het raarr dat de baas ons
uit de auto heeft gezet en dat we de route zo ongeveer achterstevoren lopen. Aan
het begin van onze weg leegt een wielrenner van middelbare leeftijd zijn blaas
in de bosjes, de fiets leunt tegen zijn bips. Het geklater trekt Skips
aandacht. Wat moet die man die daar op zíjn startpaaltje mikt? Raarr. Even
later groet de in het fluor raceoutfitje geklede man in het voorbijgaan
vriendelijk. Skip die het niet zo op fietsers heeft, laat een gedempte woef
horen. Waarom geen idee. Ik groet welgemeend terug.
Een achteropkomende spastische
jongeman probeert zich zo goed als hij kan voort te bewegen. Hij zingt er moedig
hardop bij. Skip draait zich om en blijft gênant staren naar de ongecontroleerde
zwaaiende hoekige bewegingen. Hij vindt het een raarr geval. Ik lok hem
opgelaten onder valse beloftes mee.
Bij elk klappoortje dat we door
moeten, kijken Skips ogen me onbegrijpend aan. Wat is er vandaag toch aan de
hand? Alles is anders, alles is raarr.
Als klap op de vuurpijl schudt en
schokt een clubje van vier in het zwart (dat zou moeten afkleden) gehulde
joggers ons tegemoet. Aan hun weelderige gewicht en Rubens-achtige zadeltassen
te zien zijn het beginners. Eentje hijgt extreem, een ander ploegt met O-benen
van het paardrijden(?) de grond bijna om, de overige twee hebben zo’n paars
hoofd van inspanning dat ik voor hun gezondheid vrees. Ondanks dat ik compassie
met hen heb is het groepje een malle aanblik. Skip merkt dat ik moeite heb mijn
gezicht in een gepaste plooi te houden en pakt baldadig zijn pluche inktvis snugga wubba uit
mijn linkerhand en zwiert de tentakels vrolijk de lucht in. Met een soort van silly walk parodieert hij zowaar het
groepje. Raarr. Het moet niet gekker worden. Ik durf ze nauwelijks aan te
kijken als we ze met gemak inhalen.
zaterdag 12 januari 2013
ONGEWENSTE VREEMDELINGEN
Tegenwoordig gaat Noorse Buhund
Skip druktemakers liever uit de weg. Als je bijna 9 wordt dan ben je gewoon
niet meer zo gebrand op ongewenste vreemdelingen. Bovendien storen ze hem bij
zijn bezigheden. Voor je het weet wissen ze sporen uit die je al een uur lang minutieus
volgt. Of stort door hun wild getrappel een net door jou met veel moeite blootgelegde
konijnenpijp in. Onze senior is buitengewoon bedreven in conflictvermijdende
tactieken: geen oogcontact maken, de andere hond finaal negeren, zich
verstoppen en pas te voorschijn komen als de hond weg is. Laatste redmiddel is
zijn hulpeloze vragende blik richting mij: Mama, mogen die andere honden weg?
Beschikt een soortgenoot over speciale verleidingstechnieken en heeft Skip niks
beters te doen dan wil hij nog wel eens op een uitnodiging ingaan.
De voor zijn leeftijd erg groot uitgevallen Golden pup ontweek Skip gewiekst door er met een boogje omheen te rennen. Deze vond het gedrag van Skip veel te boeiend en achtervolgde hem. Skip snauwde voorzichtig omdat het nog een pup is. De hond beantwoorde dit door quasi geschrokken opzij te springen. Dat vond Skip aardig. Hij zakte door zijn poten om zo aan te geven dat hij toch wel in was voor een kennismakingsspelletje. De spelbuigingen waren van korte duur, want een andere nieuwkomer nam het over. Lozen was onnodig.
Een jonge Shiba Inu deed zijn uiterste best om Skip in hem
te interesseren. In eerste instantie beschouwde Skip deze miniversie van
zichzelf wel als grappig. Na een poosje vond hij het geïmiteer al snel irritant.
Slinks probeerde hij de jonge na-aper kwijt te raken. Handig laveerde hij over
omgevallen boomstammen op het voor hem overbekende terrein. De slimme Shiba had
snel in de smiezen dat Skip onmogelijk bij te houden was en gaf op.
De Shiba Inu bleek het hondje van Keisuke Honda.
Als niet-voetballerliefhebbers hadden wij de slechts Japanssprekende VVV-spits niet herkend.
vrijdag 11 januari 2013
CHULO & CHAP
Vervolg op Bonnie & Clyde 6-11-12
Chap
Chulo had kortstondig het rijk alleen. Al snel vielen zijn
baasjes als een blok voor Chulo’s Spaanse landgenoot Chap. Eén plaatje van het
zwervertje via de mail en ook ik smolt. Nu Chulo met de droomogen nog. Spannend.
Chap woont nu een maand in Nederland bij zijn nieuwe
familie. Tijd voor een kennismaking. Chap is een heerlijk zachte knuffelhondje
met een open karakter. Het is verbazingwekkend om te zien hoe formidabel Chap past
in zijn nieuwe thuis en hoe snel hij zich heeft aangepast. Ze hebben de
eenogige krullenbol vast bij de Spaanse zwerfdierenorganisatie verteld dat hij in
het paradijs zou belanden. Het is alsof de fauteuil waarin hij opgekruld ligt,
nooit leeg is geweest. Uiteraard moet hij als de tijd rijp is nog wat hondse
zaken bijleren. Het allermooiste geschenk is dat Chulo en Chap zoals het de
bedoeling was speelkameraadjes zijn. Want gedrag kun je opwaarderen,
maar vriendschap laat zich niet dwingen.
Chulo
Voor de beide perroos wat Spaanse woordjes die hen vast
bekend in de oren zullen klinken.
Hallo - ¡Ola! Hier komen - ¡Ven aqui! Blijf - ¡Aqui! Ga mee - vamos Braaf - bueno Schatje - querido
donderdag 10 januari 2013
TROOSTHOND
Skip noemde ik mijn troosthond. We adopteerden hem drie dagen
nadat we onze lieveling moesten laten inslapen. Hij las meteen de droefenis in
mijn vochtige ogen en bood me dierbare knuffels aan. Samen hebben we de eerste
maanden uren per dag joggend onze bovenkamertjes opgeruimd: ook hij had
het een en ander te verwerken. Samen sleepten we ons door de depressie heen. Dat is deze maand zeven jaren geleden. Mijn snoeffie
en allessie en ik fladderen allang soepeltjes door het leven. Tegenwoordig
bestaan er professionele troosthonden die personen met psychische trubbels
steunen en opmonteren. Ze worden aangeduid als comfort dogs of therapiehonden. De
speciaal geselecteerde honden voelen menselijke emoties goed aan en bezitten
een natuurlijke neiging tot troosten. Ze worden ingezet bij doorgedraaide
jongeren, getraumatiseerde militairen, gevangenen en eenzame of demente bejaarden.
Een troostrijke gedachte, al is het lichtelijk bevreemdend om ouderen in
datzelfde rijtje te plaatsen.
woensdag 9 januari 2013
MODDERBAD
na de make-over
De uiterwaarden zijn weer bereikbaar, waar alles mee gezegd is,
want het is één groot modderbad. Omdat Skip het zo dolletjes vond van de week
begeven we ons wederom op het slingerpad waar een achtergebleven slijklaag variërend
van 5 tot 10 centimeter normaal lopen bemoeilijkt. In de knoop van het gebied is
de waterloop net doorwaadbaar. Skip huppelt al vooruit, handig gebruik makend
van vier stabiele voeten met gespreide tenen op graspollen, en steeds omkijkend
of ik volg. Ik beweeg langzaam en onstabiel en maak geregeld uitglijers. Skip
peddelt al door het miniwatervalletje. De reiger die daar stond te posten met
een deel vis in zijn snavel schrikt op en slaat zijn vleugels uit. Skip snelt
het opstijgende rauwe schraatsj geluid achterna. Een snel spelletje volgt
als de reiger boven zijn standplaats blijft cirkelen. De reiger heeft er na
vier rondjes genoeg van en loost zijn buit - even later snap ik waarom. Skip, intussen
met modderlaarsjes tot aan zijn ondergespetterde buik, neemt een duiksprong net
als ik me erover verwonder dat hij, in tegenstelling tot andere Noorse
Buhunden, nooit in de modder rolt. Voor modderbaden in een luxe spa betaal je
goud. Maar Skip wentelt zijn lijf vol overgave in … het gedropte stuk rotte vis.
O ja, de melkchocoladespoeling komt gratis bij het odeurtje.
voor de behandeling
dinsdag 8 januari 2013
LOKMIDDEL
Tijdens het graven of jagen is de gehoorzaamheidsfactor van onze Noorse Buhund nul komma nul. Bij het graven bevinden zijn oren zich
onder het aardoppervlak en heeft hij als excuus dat het onmogelijk is om te
horen. Op geroep tijdens de jacht krijgen we geërgerde repliek: hij kijkt kort verstoord
op omdat wij zijn plannen dwarsbomen en speurt op eigenwijze verder.
Deze wandeling konden we hem iets
aanlokkelijks in het vooruitzicht stellen: W. hield hem een smakelijke worst
voor. Worst die hij gisteren als doggy bag meekreeg na het traditionele lopend
buffet van Cana hondensport. De verwachtingen waren hoog gespannen. W. hield de
worst regelmatig omhoog, begeleid door het knisperen van het plastic zakje en geluiden
als 'jammie jammie' vergezeld van het wuivende lekker-gebaar langs de oren. Pas als
Skip overtuigd is dat er geen konijn op het menu komt, meldt hij zich likkebaardend: mmm, lekker worst.
maandag 7 januari 2013
DOOR HET SLIJK
Noorse Buhund Skip wil
per se naar de Maas terwijl het uitlaatveld daar nog steeds onbegaanbaar is
door de hoge waterstand. Perongelukexpres doopt hij met een air van ‘wat kan
mij nou gebeuren’ zijn pootjes in de tijdelijke kreek. Ai, koud en nat. Skip trekt zijn
pootjes terug. Dan maar wat aanmodderen in het hobbedob van de pas heringerichte
oude beemden. We moeten flink door het slijk gaan om een stukje te vinden waar
hij echt los kan gaan. Onderweg laten we gulle glibbersporen na. De kleffe klei
zuigt vast aan de gladde zolen waardoor ik minstens vijf centimeter lengte win;
mooi meegenomen. De beemden zijn verdeeld door het water. Kilometers maken zit
er niet in, het bruggetje is vooralsnog onbereikbaar. Het kan de pret niet drukken.
Skip amuseert zich top in de blubber. Voordat we het asfaltpad betreden, neem
ik mijn kleine-mensenformaat weer aan door de rubberlaarzen met het aangekoekte
slik langs graspollen te wrijven. Skip spoelt vaneigens zijn pootjes schoon in
de inham waar de kanovaarders te water gaan.
zondag 6 januari 2013
IEDER ZIJN VOGEL
Het is extreem zacht buiten. De lente flirt met ons. In
alle vroegte hoor ik het karakteristieke geluid van koolmezen die
speciaal voor mij het voorjaar aankondigen. Weliswaar zeer prematuur dit jaar,
maar ik heb daardoor goede hoop op een kwakkelwinter.
Ook weten hoe het voorjaar klinkt?
Klik op de vogelgids op www.vogelbescherming.nl en tik koolmeesje in. Je kunt er
zelfs een koolmeesje (of andere vogel) adopteren: www.beleefdelente.nl/adoptions
zaterdag 5 januari 2013
WAAR BEN JE?
We zijn het tegenwoordig
zo gewend dat Skip braaf achter ons aanhobbelt dat we minder goed opletten.
Moet eigenlijk ook niet hoeven, want de hond moet zijn baas in de gaten houden,
en niet andersom. Om de vakantiedrukte in het bos te omzeilen, namen we vandaag
een andere route dan gewoonlijk. Waren we Skip daarom onderweg kwijtgeraakt?
Herhaaldelijk gefluit en geroep leverde pas na een minuut of vijf resultaat
op. Vreemd, zo ver weg was hij nog nooit geweest zonder zich af te
melden. Pas op de parkeerplaats bleek duidelijk waarom. Daar stond de bus van
de baasjes van zijn hartsvriendinnen Cruzer en Byker. Skip moet de meiden
gehoord hebben en is even vlug gaan buurten.
vrijdag 4 januari 2013
STILSTAND
Een oersaaie grijze
dag. Wandelend op straat voel ik me verdwaald in de film As good as it gets.
Net als het hoofdpersonage dat obsessief-compulsief gedrag vertoont,
heeft Noorse Buhund Skip een dwangneurose. Jack Nicholson mocht van zichzelf
beslist niet op de richels tussen de trottoirtegels stappen. Skip heeft wanneer
hij aan het lijntje wordt gehouden, een absolute voorkeur voor een bepaalde
kant van de straat. Het verschil zit hem erin of we de richting van zijn keuze
uitlopen en of we ons op de heen- of terugweg bevinden. Verder zijn de
verkeersdrukte en het soort bebouwing van invloed, bevroed ik. Eén gang meen ik
zeker te weten: stilstaan betekent oversteken of omdraaien. Wat voor mij
giswerk is, is voor de hond pure logica.
www.kluifje.com
- de originele hondensite met kunst, cultuur
& vermaak
donderdag 3 januari 2013
KOEKJE!
woensdag 2 januari 2013
OVERHOOP LIGGEN
Overhoop liggen kun je volgens de Skipmethode best in je eentje doen. Startpunt: men neme een pluche knuffel en plaatst die onder de kin. Beschik je niet over een knuffel gebruik dan een opgefrot dekentje of kussentje. Dut in en val om. Ongemerkt draai je vanuit zijligging met een vlotte schwung op je rug: de voorpoten hoog in de lucht en de achterpoten wijdbeens gespreid. Vervolgens schuif je steeds met hoekige bewegingen van je pelvis 90° op, totdat je helemaal doorgedraaid bent. Lig je op bed of bank dan moet je zo zien uit te komen dat je kop over de rand kan hangen. Op het eindpunt wordt je zo lekker licht in het hoofd.
dinsdag 1 januari 2013
GELUKKIG NIEUWJAAR
Bij
Indisch-Thais-Chinees-restaurant New Dynasty kregen we de traditionele oprolkalender
uitgereikt. Volgens de Chinezen wiens nieuwe jaar op 10 februari start, staat
2013 in het teken van de slang. De slang staat voor intense wijsheid met een
flinke portie ijdelheid, gepassioneerd and vastbesloten. Volgens gelovigen zijn
we beland in het Acquariustijdperk (of Waterman). Een begrip uit de astrologie
dat zou duiden op scheppende individualiteit, non-conformiteit,
filantropie, waarachtigheid, doorzettingsvermogen, menselijkheid en
besluiteloosheid. Voor ons is 1 januari
eender als gisteren in 2012 of morgen in 2013. Aan goede voornemens doen we
niet. Skip gaat gewoon door met zijn hondenleven en dat wens ik iedereen toe. Maar
dan wel zo'n fantastisch als Skip heeft!
Abonneren op:
Posts (Atom)