We zijn het tegenwoordig
zo gewend dat Skip braaf achter ons aanhobbelt dat we minder goed opletten.
Moet eigenlijk ook niet hoeven, want de hond moet zijn baas in de gaten houden,
en niet andersom. Om de vakantiedrukte in het bos te omzeilen, namen we vandaag
een andere route dan gewoonlijk. Waren we Skip daarom onderweg kwijtgeraakt?
Herhaaldelijk gefluit en geroep leverde pas na een minuut of vijf resultaat
op. Vreemd, zo ver weg was hij nog nooit geweest zonder zich af te
melden. Pas op de parkeerplaats bleek duidelijk waarom. Daar stond de bus van
de baasjes van zijn hartsvriendinnen Cruzer en Byker. Skip moet de meiden
gehoord hebben en is even vlug gaan buurten.