jonge meeuw klaar voor vliegles
Skip rent rond in het dal beneden. Ik houd vanuit mijn hoger
gelegen uitkijkpost een oogje op ‘m.
Intussen mag ik graag wat rondkijken. Als ik ze zie vliegen, realiseer
ik het me pas: nooit eerder had ik een meeuwenjong gezien. Voor me boven de
waterlijn leert een ouder drie aspirant-piloten navigeren, snelheid maken, duikelen,
en zweven op de thermiek. Ze hebben er onbetwistbaar lol in.
Achter het riet verscholen cirkelen aan mijn rechterhand in een ondiepe
plas een beschermende woerd plus wederhelft om hun enig kind: een priegelig donkergetekend donskuikentje. Het blijft een aandoenlijk gezicht om
te zien hoe zulke kleintjes in de overdrive moeten peddelen om de ouders bij te
houden. Een gelukkig gezinnetje.
Als ik mijn rug omkeer, staan binnen de gekadreerde mobiele afrastering
onverstoorbare ooien, een hecht clubje oudere lammetjes, een ram completeert het echtelijke
plaatje. Hij is een bonk wild vlees vol begeerte die zijn achtergebleven
zaad wil storten. De moeders zijn zonder uitzondering niet van zijn opdringerig
gedrag gediend. Toch krijgen passanten een gratis demonstratie gedwongen productielijn opstarten voor Lammy coats, schapenvachtjes voor IKEA, bbq vlees en
dekbedden.
Behalve de geile bok die zijn zin doordrijft, is het machtig mooi
om te zien hoe dieren in het voorjaar druk zijn. Na elke oersaaie winter, zo beeld
ik me, moet het voor dieren heerlijk zijn om zich te vermaken met jong grut.