Cattledog Paco 14 jaar wacht in Tierheim Pirmasens
Vannacht slecht
geslapen. Genachtmerried van oudjes in het Tierheim van Pirmasens. Mijn hart bloedt. Vooral Paco wil
niet uit mijn hoofd. Het gros zit er al zo’n 10 jaar! Dan ben je gered en zit
je nog achter de tralies. Vanmorgen bleef dat gevoel van onbehagen hangen, want
je kunt niet meer doen dan wat de verzorgers al doen.
Noorse Buhund Skip gaf me afleiding. Zo lief van ‘m. Hij wreef tijdens de ochtendwandeling zijn lijf van top tot teen in met een dode brasem vol groene vliegen die midden in een weiland lag. Ik heb er maar niets van gezegd, de kleine viezerik was zo helemaal heppiedepeppie. Thuis namen we samen een douche. Daarna kon operatie schoonmaak beginnen: Skip afdrogen (normaliter föhn ik hem. Vanwege de zomerzon niet nodig), handdoeken en zijn dekentjes wassen, de halsbanden en riempjes in een sopje, de vloeren geschrobd, kammen en borstels gereinigd. Hond schoon (nou ja voor een dagje dan), huis schoon en mijn hoofd leeg. Skip bedankt!
Het kan altijd schoner.
Lekker de zon je rugharen laten drogen.
Daar ligt-ie dan mooi schoon, wollig en zacht te wezen.