Stortbuien glijden naadloos over in hagel- en regenbuien.
Heerlijk voor eigenaars van wie de hond net voor een ontmoeting met een andere
hond altijd plat gaat. De natte ondergrond zorgt voor plakkerige haren, modderpoten
én een baggerbuik. Daarbij kan ik aanstippen dat Retriever- en
jachthondenbaasjes wel wat gewend zijn, omdat zij zo’n beetje het platliggen
hebben uitgevonden -
poelen oefenen overigens ook een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit op
Retrievers.
Over het doel van preventief platliggen:
- om een situatie rustig te kunnen inschatten: wat
en wie komt er op je af?
- vanuit
deze tactische positie de tegenligger te tackelen: een stormende aanval is de ‘beste’ verdediging.
- afwachten: de tegemoetkomende hond komt naar de
platligger toe om contact te maken.
-
rust creëren en pas opstaan als de echte
ontmoeting aanstaande is en zich laten besnuffelen.
-
onderdanigheid: de platligger houdt zijn staart
ietwat tegen zijn billen gedrukt houdt en kantelt zich op zijn zij, zodat de
ander hem kan besnuffelen.
-
volledige overgave: hond draait zich meteen op
de rug, houdt zijn staart tegen de buik gedrukt, en verroert zich niet.
Waarom natte honden zo wanhopig graag met mij kennis willen
maken (lees: tegen mijn broek en jas opspringen en er een of meerdere kunstzinnige
prints achterlaten)? Ze weten vast dat ik van kunst houd.
Reactie
Er zijn Retrievers
bekend die op hun buik gaan liggen om de andere hond te misleiden. Plat op de
grond lijkt het net een klein hondje. Als de andere hond nabij is, springt de Retriever
op om zo als verrassingselement de ander te doen terugdeinzen. Die reageert
daar bij een volgende ontmoeting op door zelf op de grond te gaan liggen.
Kijken of de Retriever ook schrikt als híj opspringt.