Skip en Cruzer jagen samen passioneel.
Wilde spelletjes daar doen ze liever niet aan.
Je hoort het wel vaker tijdens een wandeling van een eigenaar
‘mijn hond speelt niet’. Oudere honden kunnen minder speels zijn dan voorheen.
Jachthonden hebben andere individuele interesses zoals speuren en snuffelen.
Bij de doorsneehond ligt het vaak aan het ‘opgedrongen’ speelkameraadje of hij
wel of niet speelt. Honden spelen alleen met aardige
soortgenoten: vriendjes waarbij zij zich op hun gemak voelen. Het eigen ras of
type geniet daarbij de voorkeur (vermoedelijk begrijpen ze elkaars intenties en
mimiek beter). Want iedereen heeft een speciale manier van spelletjes spelen:
de mate van lichamelijk contact, het soort spel, de duur en het tempo ervan, ruwe
of voorzichtige trant.
Zo houden
Labradors, Boxers, Doggen en aanverwanten vaak van onbehouwen contactsporten,
terwijl herderachtigen hoeden en drijven in hun spel integreren. Poolhonden zien graag de eigen comfortzone
gerespecteerd. Windhonden trekken weer liever sprintjes. Daarnaast is de
entourage van belang: is er voldoende gelegenheid aanwezig om zich te
verschuilen, verschansen of verstoppen om zich te onttrekken aan ongewenste
manieren van de ander(en), of een gevoel van onveiligheid. Bedenk een volgende
keer wanneer je verklaart ‘mijn hond wil niet spelen’ of de spelpartner in
kwestie jouw hond wel aanstaat. Met het juiste speelkameraadje en een passende spelmodus
kan zelfs een oudje tot leven komen!