Onzekere honden vragen er zelf om!
De ultieme droom van elke hondeneigenaar is dat zijn hond veilig los kan
lopen en ongeremd kan rennen. Het is daarom des te vreemder dat andere
loslopende honden ergernis nummer één zijn bij hondeneigenaars.
Je zou toch denken dat wat je je eigen hond gunt, je de ander ook gunt. Die
ergernis komt waarschijnlijk voort uit de vervelende ervaringen die honden en
hun eigenaars hebben opgedaan: honden die doldriest op de hond afstormen en die
daar niet van gediend is, opdringerige honden die van geen ophouden weten, vechtersbazen
en bijtincidenten. En zijn het niet vaker de mannetjes die stampij maken? Want
eigenaars van teven reageren meestal laconieker: ach, het zal wel loslopen.
Laten we met zijn allen nog eens de ongeschreven etiquetteregel
afspreken: je roept jouw hond bij je (en lijnt hem aan) als een onbekende
aangelijnde hond nadert. Een hele geruststelling waardoor het voor iedereen
plezierig wandelen blijft. En is het ook niet gewoon een vorm van hoffelijkheid ten opzichte van andere wandelaars?
NB Je kunt ook ‘hij doet niks’ roepen, maar dat wil juist bij angsthazen en slachtoffers van een bijtincident nog weleens kwaad bloed zetten.
NB Je kunt ook ‘hij doet niks’ roepen, maar dat wil juist bij angsthazen en slachtoffers van een bijtincident nog weleens kwaad bloed zetten.
Door zieke, oude,
herstellende, verlegen, agressieve of niet-sociale honden te voorzien van de
universele gele strik die je bevestigt aan zijn halsband of tuig, behoren
andere hondenwandelaars dat zij hun hond bij de desbetreffende viervoeter sowieso
uit de buurt moeten houden.