vrijdag 6 februari 2015

AHA-ERLEBNIS

Damb: Dierenartsen Midden-Brabant in Diessen

Skip loopt al twee maanden met een tranend linkeroog. Deppen, zalven en druppelen baatten niet. Net zomin als some tlc (tender loving care). En dat iedereen die de aflopende bruinrode traanboog ziet, zegt: 'Och wat een aandoenlijk ouwetje', helpt ook al niet mee. 

We zoeken het hogerop. Skips dierenarts Irene Moors beveelt dezelfde ogendokter aan die wij al op het oog hadden. Zo kwam het dat we tijdens hagelwitte buien naar AH in Diessen reden. Pigcountry. Volgepropte vrachtwagens met varkens (slik) onderweg naar de slachtbank. Ondanks de kou riekt het overal naar mest. AH heeft ook een filiaal in Someren, maar daar konden we pas volgende week terecht. AH beter bekend als Drs. Ab Heijn mag zich dé oogspecialist noemen. Een uiterst aimabele en bevlogen dierenvriend die Skip vanwege PNC al eerder bezocht.

Wat is Skip een bikkel; hij zal intussen wel tabak hebben van dat lekkend oog. Kwispelend op de verstelbare tafel onderging hij zonder morren en verdoving Allerhande behandelingen. Ik vond de spuit die de traanbuis schoon moest spoelen al eng om te zien, laat staan dat iemand ‘m daadwerkelijk in je oog prikt. 

Geen aha-ervaring wat betreft diagnose. De boosdoener wordt gezocht in de hoek van het derde ooglid waar een zwellinkje zit dat de traanbuis dichtdrukt. Assistente Lotte zoefde de schuifdeurtjes van de hangkast open. Ze heeft vast in haar studententijd in een café gewerkt; in gedachten zie je zo de bierpullen over de bar glijden. Weer kregen we een zalfje in de handen gedrukt, ditmaal om de zwelling te laten slinken. Over maximaal twee weken moet het over zijn. Duimen jullie voor die lieve Skip?

PS Skip kreeg thuis een biologisch en ecologisch verantwoord scharrelkipfiletje. Dat had hij wel verdiend, vonden we.