Foto: Isabella Rozendaal
Verzamelde stukjes tekst en plaatjes om te laten zien dat honden
er in onze samenleving onvoorwaardelijk bij horen.
Henk lift mee met hondenhater Midas
Dekkers VM 15-11-2014
… ‘Het gevoel wanneer je een dier of mens verliest, is
hetzelfde’, zegt hij. ‘Je hebt geen aparte genen voor mensenverdriet of
dierenverdriet. Ik denk aan mijn hond en aan mijn zoons. Midas en ik zullen het
hierover niet snel eens worden.
… Het heeft iets aandoenlijks, dat vermoeide gezicht met dat
licht-cynische plezier in zijn ogen, die snor en borstelige wenkbrauwen. Alsof
hij je aankijkt vanaf een mat. Alsof je tegen hem kunt zeggen; ‘ Kom, we gaan
wandelen, en dat hij dan achter je aansjokt.
Eindelijk weekend VM tekst: Carolien
Spaans
Actrice Susan Visser
(49) rent op zaterdag met Katie (9 of 10) een rondje bos. Nou ja, rennen. … met
hangende poten melden we ons in het Amsterdamse Bos, waar Susan op zaterdag
hardloopt. … ‘Dat hele joggen van mij stelt niks voor. Ik ren wat ik wandel wat
en soms wil ik ook nog wel een stuk huppelen. Word ik vrolijk van.’ …
Trainingsmaat Katie, een Parson Russell Terrier die wel fanatiek is (‘Zij legt
mijn afstand twee keer af’) is ondertussen ook al zo vrolijk. Misschien toch
eens die gympen afstoffen.
Eindelijk weekend VM Wat ligt het tempo hoog! Tekst: Eva Hoeke
Kent U dat, dat
lamlendige gevoel op de zondagmiddag? Die inertie waardoor alles even suf en
saai lijkt, een bewegingloosheid waar je bijna niet meer uitkomt? Ja, hè? De remedie is simpel: ga
naar buiten. Weer of wind, maakt niet uit, jas aan en lopen maar, de hoek om,
de straat uit, rechtdoor en nog veel verder, net zolang tot het getob is
verstomd, je perspectief gekanteld en de zin is weergekeerd. Werkt altijd, in
ieder geval voor Tessa de Loo (schrijfster en hondenbazin), die lopen noodzaakt
noemt. ‘Hoe afschrikwekkend het ook lijkt, ik spreek mezelf ernstig toe en ga.
Want ik weet: binnen tien minuten gebeuren er wonderen in je lichaam.