Een vaporiserende mist.
Half vijf in de late middag ziet eruit als zeven uur in de vroege avond. Skip
probeert een mol te overreden om bovengronds te komen. De kleine zelfstandige
kan er uren zoet mee zijn. ‘We gaan naar huis, Skip.’ Skip reageert niet. Ik
verberg me achter kreupelhout en geef geen kik. Skip kijkt op als een joggende
vader met coachend zoontje langs rennen. Graaft weer verder. W. start de motor
van de auto. Skip kijkt rond. Iedereen is weg. Mm. Twijfel op zijn gezicht als
hij weer om zich heen kijkt. Het is wel erg koud en nat, en om in het naderende
donker eenzaam buiten te blijven … Skip kiest voor de warmte van ons, van
binnen. Hij laat de molshoop voor wat-ie is. Hoogst ongebruikelijk, maar de senior komt op een holletje blindelings
naar mij toe.