Er zijn allerhonde redenen voor een hond om zich te krabben:
Overspronggedrag. Een
occasioneel stressmomentje. Het wordt de hond even teveel. De
hond krabt zich achter de oren. Hij wist even niet wat te doen. Krabben leidt af en
wint tijd.
Een hond zit niet lekker in
zijn vel. Hij probeert de onrust weg te krabben rond de oksel en ter hoogte
van de borstkas.
Een kruipertje (grasaartje), zand, vocht in de oren of smerige
oren. De hond krabt zich aan zijn oren om zijn gehoororgaan van indringers te bevrijden.
De hond krabt om de vervilte
vacht te ontknopen. Door te krabben (vaak kraag, oksel, oren) raken de haren
nog meer in de war.
Er zit een verstekeling
in de vacht zoals een klittenbol, of een takje in zijn langharige broek of aan
de buikbeharing dat de hond met krabben wil verwijderen.
Irriterende of te strak zittende halsband. Een pup die nog moet wennen aan de halsband. Krabben rond
de nek om jou duidelijk te maken dat dit onding af moet.
Oormijt of oorontsteking.
De hond
heeft oorpijn en probeert dit met krabben op te lossen.
Jeuk als gevolg van een wondje, steek, langdurig natte vacht of gevoelig -plekje. Door te blijven krabben bestaat de kans op een hotspot.
De hond heeft de kriebels.
Aanstichters zijn parasieten zoals vlooien, teken of mijten. Soms zijn honden
zo gevoelig voor het speeksel van de vlo dat al na een enkele beet een
allergische reactie optreedt. Oude beten worden bij zo’n vlooienallergie gereactiveerd
en de hond weet zich geen raad van de gekmakende jeuk. De hond krabt waar hij bij kan.
Allergie veroorzakende huidirritaties. Bijvoorbeeld een contactallergie. Meestal krabben op buik, kin, voetzolen. Voerovergevoeligheid die zich uit in huidproblemen of een inhalatieallergie zoals hooikoorts.
Help je hond door de oorzaak te achterhalen en weg te nemen. NB Krabben kan gepaard
gaan met likken, schuren, wrijven, kopschudden en bijten.