 |
| Wie beloven er beterschap? |
Drie dagen voor aanvang van
de Ramadan. Bij een uitvalshoek langs de snelweg heeft iemand een aanhangwagen
vol ouwe meuk uit zijn garage in de berm geflikkerd. Ik kan het niet netter stellen.
Terwijl wij onze hoofden schudden over zulk asociaal gedrag, vangt Skip een
luchtje op. Op de hei wordt Skip van de lijn bevrijd. De geur is sterker dan konijn, vos of ree. Knorrepotjes komen in dit gebied niet voor. Wat maakt dat Skip meteen op dreef is? Voor
de veiligheid treed ik in zijn voetsporen. Zijn neus leidt ons naar twee plakken verderop. Tollende buizerds
en kraaien. Het gonzen van een vliegenvloot. Tussen plantaardig groen ligt vlees in staat van ontbinding. Een vakkundig
geslacht en gevild lam gereduceerd tot drie poten, vacht, vel en onbruikbare ingewanden
waar zich al bosbewoners aan te goed hebben gedaan. De romp en de kop (een
delicatesse schijnt) zijn meegenomen. Amper kon ik een wenteling van Skip verijdelen.
Om te voorkomen dat er
verkeerde informatie naar buiten lekt (honden zijn al eens eerder onschuldig
beticht), maken we foto’s waarop duidelijk te zien is dat het hier gaat om een
door mensenhanden om het leven gebracht dier. We geven het door aan een gemeentelijke
zwerfvuilophaler die toevallig met zijn gele vuilniskar verdekt staat opgesteld
in een doodlopend paadje; hij zal het doorgeven aan zijn baas. En we verspreiden
wat we met eigen ogen gezien hebben onder zoveel mogelijk wandelaars. Mocht de
herder zoals eerder* met droge ogen in de media verklaren dat zijn kudde is
aangevallen door honden, dan zijn we zo hopelijk een hoax voor.
*We deden al eens eerdere gruwelijke
vondsten rond de vastenmaand: een afgesneden schapenkop en niet voor menselijke
consumptie geschikt afval in een grijze vuilniszak in een voormalige
schuttersput, en blubberig overschot met wol van een arm schaap gedumpt bij de
hangar. De berichtgeving was toen onjuist.