 |
| Van beertje Buhund tot Palomino patiënt. |
De dag erna. Skip
ondervindt de naweeën van zijn bezoek aan de UKG. De dosering en het middel
narcose werden op ons verzoek aangepast, omdat Skip de vorige keer bijna niet
wakker te krijgen was. Deze keer was hij eerder monter. Ongedurigheid heeft
bezit van hem genomen. Is hij woelig van de ongebruikelijke kikkerstand waar de
achterhand 45 minuten in heeft moeten liggen? Is hij uit zijn doen door de
opgeschoren voorpoten, het buikluikje en het deurtje in zijn hoofd? Wat hebben
die groene wezens die met naalden zijn lichaam zijn binnengedrongen nog meer weggehaald?
Of heeft hij berehonger omdat hij anderhalve dag geen maagvulling mocht? Ondanks
dat we moeten stoppen met de ontstekingsremmer/pijnstiller Rimadyl (die zich niet verstaat met de Prednisolon waarmee hij over enkele dagen begint) krijgt hij
een tablet toegediend tegen de napijn. ‘s Middags scheurt Skip over de
hei.
Voor ons is het
gespeculeer voorbij. Er is een ingekapselde chronische ontsteking van maar
liefst 6 cm doorsnede in Skips linkerspeekselklier geconstateerd. Waar die
vandaan komt, is ontraceerbaar. Gewoon domme pech. Hoe hij ervanaf kan komen, is net zo belabberd. Een ingrijpende
en voor Skip zeer pijnlijke operatie (er moet kaakbot verwijderd en
teruggeplaatst worden) zou niet het gewenste resultaat op leveren. Na de verwijdering
van de speekselklier met de ontsteking, blijft een leegte achter. Het oog zal
daarom juist dieper komen te liggen in plaats van in de gewenste originele positie. Het zicht verbetert niet en daarbij duiken weer andere problemen op. De enige optie is de
hoogste dosering van het paardenmiddel Prednisolon. Wordt vervolgd.
 |
| Palomino pony tobiano paint |
Skip wil graag iedereen bedanken voor het meeleven, de beterschapswensen, knuffels, kaartjes en cadeaus. Hij voelt zich heel geliefd.