De middagwandeling
verruilden we tegen baantjes trekken. In de korte tijd dat de badhanddoek over
het tuingaas in de zon hangt te drogen, beleven wij live Animal Planet in onze
achtertuin. Skip likt zijn natte haren in de halfschaduw. Hij heeft een
meervoud aan lievelingsstekjes in de gaard. Nu luiert hij in het hazenleger
onder de bamboeluifel waar hij een 360˚ overzicht heeft. Ik maak zomerfruit in op de veranda. Mickey de zoveelste, een vadsige huismuis die niet binnen mag,
wrijft met beide voorpootjes op mijn zandkleurige Gabor spinrag van zijn snuit.
Met mijn wijsvinger aai ik over zijn rug - ik verzin dit niet! Hij blijft tot mijn grote verrassing
zitten en krult zijn lange roze staart over mijn rechterschoen. Ik wip mijn
voet op. Traag verplaatst Mickey zich naar zijn schuilplaats vlakbij waar hommels
stuifmuil en nectar (hun energiebron) opslaan in voorraadcellen. Skip staart
daas voor zich uit op het grasveld. Dan spektakel dat in een ogenblik voorbij is. We zijn getuige
van moord met voorbedachten rade. Een torenvalk die ik hier zelden zie, grist met
souplesse een donzig vogeljong uit het nest in de boerenjasmijn. Hij plukt het in de kroon van de kersenboom. Als de baas
strakjes terugkomt van het golftoernooi gelooft hij nooit wat zich voor onze
snufferd heeft afgespeeld.
