DOE MIJ NA

Mijn honden leer ik woorden en hun betekenis te begrijpen om zo onze communicatie te optimaliseren. Billijk dat ik als dank voor hun inzet, naast het correct interpreteren van hondentaal, ook de spreekvaardigheid onder de knie ga krijgen. Waar hondenvriendin Cruzer de baasjes de oren van het hoofd babbelt (inclusief bijbehorende pootgebaren), zwijgt Silencio Skip in alle toonaarden.

Tijdens ons knuffelkwartiertje in bed maak ik aanmoedigende geluidjes. Ik plaag Skip een beetje om ‘m aan de praat te krijgen. Hij knotert zacht; ik kan geen betere woord vinden dat de mopperklank omschrijft. Ik boots het na door er een fonetisch abc op los te laten. Skip doet de overtreffende trap. Om mij te verbeteren of het zwijgen op te leggen? Tijdens een robbertje, sputter ik speels. Skip begrijpt dat het spel is en gromt ijverig mee. Leuk! Voor het eerst blaft Skip een korte blaf voor de gesloten tuindeur om binnen gelaten te worden (voorheen bleef hij geduldig liggen wachten). ‘Dat is nou net niet de bedoeling, Skip. We focussen op alle uitingen behalve blaffen.’

Als inspiratie gebruik ik Scooby Doo en filmpjes van zich verbaal uitende honden. Dog talk: smeekbedes om meer eten te krijgen, vocale uitnodigingen tot spel, en uitlatingen die nagesynchroniseerd zijn zoals de Ultimate Dog Tease. Zo goed mogelijk probeer ik de onomatopeeën zoals snnah, rrrr, uuuuhme, yumyum, jaujaaiw uit te vergroten. Geen weerklank. Een spreekverbod opleggen, daar zal bij Skip nooit sprake van zijn.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

HOE BLIJFT JE HOND GELUKKIG?

Natuurlijke ‘drugs’ om in balans te blijven

Als het adrenaline niveau te hoog wordt, kan een hond te opgewonden raken, en soms zelfs agressief. Stress, frustratie, spanning, langdurig blaffen, angst, pijn en hitte kunnen leiden tot een verhoogd adrenalinegehalte. Vermijden van dit soort zaken plus een verantwoorde uitlaatklep* zorgen voor ontspanning en opluchting.

Cortisol wordt ook wel stress-response hormoon genoemd omdat het vrijkomt bij elke vorm van fysieke en psychologische stress. Het zorgt ervoor dat bepaalde eiwitten in spieren worden afgebroken waarbij aminozuren vrijkomen. Hiervan kan glucose (energie) worden gemaakt. Deze energie wordt gebruikt om het lichaam weer terug te brengen in homeostase: bij gezonde honden wordt cortisol aangemaakt in stress situaties om het lichaam voor te bereiden op een flight or fight actie (vluchten of vechten). 

Dopamine, neurotransmitter/geluksstofje, maakt deel uit van het beloningssysteem van de hersenen, en het vormen en in stand houden van een verslaving. Als de hond iets doet wat hij als prettig ervaart* (eten, op een bal sabbelen, kluiven) dan wordt er dopamine aangemaakt; een cadeautje voor de hersenen. Om hetzelfde euforische gevoel terug te krijgen, willen de hersenen weer dopamine vrijgeven. Zo ontstaat zelfbelonend gedrag.

Endorfine is een morfineachtige substantie die wordt afgescheiden door de hersenen. Het heeft een pijnstillende werking en verbetert de stemming. Tijdens bezigheden die honden fijn vinden* (bijv. kluiven, uitgebreid snuffelen, los van de lijn draven) komt er endorfine vrij dat een gevoel van rust en ontspanning geeft. Honden vinden rennen fijn. Een langdurige fysieke belasting (graven, joggen) maskeert de lichamelijk ongemakken - denk hierbij aan runners’ high.

Feromonen zijn door dieren geproduceerde (lok)stoffen en afgegeven in de directe omgeving, met als doel het gedrag van andere individuen van dezelfde soort te beïnvloeden. Een moederhond bijv. scheidt deze geruststellende geur af tijdens het zogen. Het doel is het stoppen of verminderen van angst en onrust. NB De synthetische variant kan d.m.v. een adapter of spray bij honden die lijden aan (vuurwerk)angst en onrust worden voorgeschreven om stabiliteit te creëren.

Serotonine is een neurotransmitter met een overwegend remmende werking. Het is een tryptamine die invloed heeft op het geheugen, stemming, zelfvertrouwen, slaap, emotie, seksuele activiteit, eetlust en bij de verwerking van pijnprikkels. Serotonine wordt afgegeven door serotonerge neuronen in de hersenen. Het werkt als regulator van het dopamine-systeem. Te weinig serotonine kan een depressie veroorzaken.  In de VS worden ook bij honden antidepressiva op basis van fluoxetine-hydrochloride (de bekendste is Prozac) ter aanvulling op een verlaagd serotonine gehalte voorgeschreven.

Melatonine, in de volksmond slaaphormoon genoemd, is een door de epifyse (pijnappelklier) geproduceerd hormoon, dat het ritme van de lichaamsfuncties beïnvloedt. Het is verantwoordelijk voor een goede en diepe nachtrust. Serotonine wordt als het ’s avonds donkerder wordt in de hersenen omgezet in melatonine. Het helpt tegen angst, stress, verlatingsangst. Tabletcombinaties met melatonine kunnen, net als omega-3 vetzuren een verbetering bewerkstelligen bij ‘dementerende’ seniorhonden.

Oxytocine is een lichaamseigen hormoon, geproduceerd door de hypofyse (een klier in de hersenen). Het wordt ook wel gelukshormoon genoemd. Het heeft een rustgevend effect, verlaagt het cortisolniveau en zorgt voor een vermindering van agressie en angst. Een goede verstandhouding, aaien en knuffelen, en een hechte band met je huisdier maken dat erbij zowel eigenaar als hond extra oxytocine wordt aangemaakt. Het blijkt als je vaker aan dit hormoon wordt blootgesteld de effecten langer aanhouden. Hond en baas zijn ieder positiever, stabieler en gelukkiger.

*Voetnoot: elke hond kickt op iets anders.

Waarschuwing: Er zijn allerlei voedingssupplementen, en zelfzorgmiddelen die (een van) bovenstaande nagemaakte stofjes bevatten, verkrijgbaar. Deze kunnen zonder gestelde diagnose en in de verkeerde dosering (ernstige) schade aanrichten. Raadpleeg bij klachten eerst je dierenarts!

BADDEREN

uit de oude doos: Noorse Buhund prequel dogtales 29

Van zijn vorige eigenaren wisten we dat Skip geen voorstander is van een wasbeurt. Dat de na afloop onvermijdelijke natte, klamme vacht onprettig aanvoelt, daar kan ik me best een voorstelling van maken. Het wassen op zich zou een weldadige beleving moeten zijn. Vaak ontstaat een hekel aan badderen door de manier waarop de hond benaderd wordt.

Om die reden heb ik met Skip een goed voorgesprek gevoerd. Ik heb hem verteld dat de halfjaarlijkse wasbeurt onontkoombaar is. Dat de straal op stand ‘broes’ wordt gezet en dat er geen water in zijn oren zal lekken. Dat hoe minder hij tegenstribbelt, hoe sneller het klusje geklaard is. En dat ik zeker weet dat hij het na verloop van tijd fijn gaat vinden. Skip begreep de strekking. Sindsdien is in bad gaan geen issue meer.

Tuurlijk probeert Skip er aanvankelijk onderuit te komen. Hij weet wanneer het staat te gebeuren. Zijn handdoeken worden klaargelegd, de hondenshampoo staat in de douche, maar het kan ook de onwelriekende visgeur zijn die aan hem kleeft. Deze keer doorbrak ik het vaste ritueel om hem te misleiden. Toch had hij een vaag vermoeden.

Ik lokte hem onder verkeerde voorwendsels naar boven toe, want als je zegt ‘je moet in bad’, dan duikt hij subiet weg. Een leugentje om bestwil mag, want hij weet dat ik nooit echt tegen hem zal liegen. Vol vertrouwen en met een vleugje gezonde achterdocht volgde hij me. Bovenaan het trapportaal sloop hij met een noodgang langs de badkamer richting de dichte slaapkamerdeur. Hier hadden we op gerekend. W. had onderhand de uitweg naar de trap versperd. Zo dreven we Skip in de richting waar we hem hebben wilden. Hij snapte dat het menens was en stapte volledig vrijwillig en gelaten in de douchebak.

Voor het inzepen kon beginnen, werd hij nat gesprudelt. Even laten inwerken, uitspoelen en een tweede keer shamponeren met een conditioner voor een fluweelzachte vacht zonder klitten. Hij stribbelde niet tegen en draaide desgewenst in alle gevraagde posities, terwijl ik hem toefluisterde wat een knappe jongen hij straks zou zijn. Skip is, net als iedere hond, heel gevoelig voor complimenten.

Gedurende de tijd dat Skip in de week stond, nam ik foto’s. Dat vindt hij leuk en het leidt een beetje af. Gewoon een kiekje van Skip in het sop en eentje met een gedrapeerde handdoek als visuele bijlage voor deze anekdote. Geen alles onthullende schoongeboende-blozende-baby-in-de-tobbe-foto  zoals je die van jezelf, uit schaamtegevoel, achteraan in het familiealbum hebt verstopt.

Eindelijk kon voor Skip het grote genieten beginnen. Het uitschudden van de vacht om zich van het ergste nat te ontdoen en het uitgelaten cirkeltjes van opluchting door de kamer maken. Daarna droog gemasseerd - kneden en masseren, NIET (tegen de haarrichting) wrijven - worden in ultrazachte, in de droger voorverwarmde badlakens.

Met de ogen dicht lag hij even later op bed waar hij zich helemaal overgaf. Ik kreeg duidelijke aanwijzingen waar nog afgedroogd moest worden. ‘Voorpootje omhoog’ wil zeggen: deze oksel is nog vochtig. De achterpoten wijdbeens betekent: vergeet vooral de binnenkant van mijn broek niet. Afhankelijk van het jaargetijde wordt de ondervacht wel of niet geföhnd.

En klaar was Skip. De salonbehandeling zat erop. Wat was mijn jochie weer mooi en zacht, en wat rook hij heerlijk. Helaas was dat maar van korte duur. Een etmaal later trappelde Skip weer met veel genoegen in de blubber rond en keerde hij huiswaarts met vier identieke modderlaarsjes. 

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

KONINGSDAG 2015

De ellendige Brood & Hollandsche Spelen (zoals wc potten gooien) mogen worden afgeschaft. Althans dat zou worden gefluisterd in de wandelgangen van de Koninklijke residentie te Wassenaar. Lex en Max prefereren het defilé zoals Lex’ grootmoeder Julia dat in haar regeerperiode afnam. Niks het land rondtoeren op Koningsdag, maar ontspannen op het bordes de menselijke file aan je voorbij zien trekken. De façade van voormalig paleis Soestdijk dient op Koningsdag om de zwaairelatie met de onderdanen te bekrachtigen.

Skip zag het helemaal voor zich. Aandacht, aanbeden worden en gulle gaven vanuit je luie ligplaats op de treden van je eigen herenhuis. Behalve beveiligingsmaatregelen, behoeven er weinig voorbereidingen te worden getroffen. Skip deed een generale en geeft het koningspaar groot gelijk: het defilé mag in de herkansing. Een cruciale voetnoot: mag die oranje bloemenzee dan worden ingeruild voor een berg kluifjes?

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

LIJKJE GEVONDEN

Blonde bever. Foto: Frans Lemmens

Aan de rand van de rivier bedwelmt jong wilgenhout. Skip ruikt meer. Druistig rammelt hij over grijze keien, ik ijl achter hem aan. Vóór de in onbruik geraakte betonnen rioolontsluiting zie ik natte beige pieken onder een knoestige wilg. Het is geen prettige aanblik. Een opgezwollen lijkje van naar schatting 25 kg (ik vergelijk de romp met die van een poolhond), gehavende schouder en een afgeschaafd dijbeen, geen kop, geen staart. Het dier, wat ik door de lichte kleur en de herkenbare voetzolen toch voor een hond houd, is flink verminkt. Wat er dan door je hoofd gaat, is veelal erger dan de werkelijkheid.

Het Dierenambulancenummer in mijn mobiel blijkt gedateerd. Thuis bel ik met de dierenartsenpraktijk, omdat ik toch twijfel. 'Blonde bevers?' 'Ja, we bewonderen regelmatig beverbouwsels bij de vistrappen en de visvijver,' antwoord ik, 'maar mij is eveneens alleen de bruine bever bekend.' De assistente verschaft me het telefoonnummer van het Dierenmeldpunt, waar ik de vondst uitleg. De regionale Dierenambulance neemt contact met me op. Een aardige vrouwenstem vraagt de exacte locatie. Na een half uur krijg ik weer een belletje. Het is toch een, vermoedelijk verdronken (en daarna door een schroef van een bootje onthoofde), Castor fiber. Geïnundeerd land wordt de bever wel vaker catastrofaal. Het lijkje wordt geruimd. Dierenambulance bedankt (ook voor het terugkoppelen van de afloop)!

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

TEVERGEEFSE TOCHT

Skip schuimt systematisch de oever af.

Moeras in halloweensfeer.

Het water is ondrinkbaar.

Rondom het nasmeulende kampvuur geen etensresten. 

Wel wietzakjes en lege blikjes.

Nog voordat ik klokklok hoor, spot Skip twee mannetjes fazanten. 

Hij strandt in de bramenslingers.

Een voorgesteven spitsmuis op een offersteen.

Totaal oninteressant.

Aankloppen bij de marter. Niemand thuis.

een kogelend bitterballetje  

(een feloranje dwergmuis; ik zocht het op) 

is Skip telkens te slim af.

Modderlaarsjes afspoelen en zonder buit naar huis.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

TERUG NAAR DE BASIS

Voor je negentiende heb je al de meest exotische uithoeken op aarde bezocht, heb je geëxperimenteerd met drank, drugs, je eigen en de andere sekse, en prikte iemand minimaal één tatoeage in je vel. Als je alles al gedaan hebt, een heel leven in de eerste twee decennia van je bestaan gepropt, dan rest alleen nog de eenvoud: terug naar de basis. In de praktijk betekent dat terug naar de natuur. Gratis en voor niks vermaak. Slapen onder de blote sterrenhemel, kiezels ketsen over het wateroppervlak, vissen, en fikkie stoken zijn van alle leeftijden.

Als ik de gladgeschoren jonge knullen in combat tenue voor hun kampeertent aanspreek, blijken ze inderdaad allemaal te lijden aan de Eftelingexperience. Ze hebben zo’n overdosis aan leuke ervaringen achter de rug, dat ze in de knoop zitten met wat van de rest van hun tijd te doen. Ik begrijp het, maar vind het wel een luxeprobleem.

Skip maakt van mijn onoplettendheid gebruik om een achteloos achtergelaten Pools literblik met bruine-bonen-met-worstetiket, met de grootste voorzichtigheid uit te likken. Het blik dat niet met een blikopener geopend is, maar met een gekarteld survival mes wordt meteen ingevorderd. Ik breng het naar de tentjongens die keurig een vuilniszak bij zich hebben. ‘Dat is het verschil van opvoeding’, licht de aardige zwetsende woordvoerder van het stel ongevraagd toe. ‘Wij ruimen netjes op en doen zelfs thuis (we wonen in de buurt) onze behoefte. Die ladderzatte Polen van gisteren lieten alles voor vuil achter. Dat blik hebben we over het hoofd gezien. Een van onze jongens [hij wijst een van de kwiekste aan] kwam na een nachtelijk toiletbezoek niet terug. Dat watje crashte op de bank en pitte daar.’ ‘Gelijk heeft-ie,’ flapt zijn maat met de handen diep in de broekzakken eruit, ‘het was fokking koud hier.’

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

KUNST- EN VLIEGWERK

Op een T-ijzer waar voorheen een kanoglijbaan op steunde, heeft iemand uitgezochte kiezels neergelegd. Niet zomaar op een rij, maar zorgvuldig geordend. Er is werk van gemaakt. Er springt er eentje uit: een glanzende met retrofiguren in schakeringen grijs. Een bewaarexemplaar. Toch aarzel ik om ‘m bij zijn keileuke familie weg te halen. Ik verwoest een kunstwerk en onderbreek een reeks. Is het bovendien niet zielig voor de rest om achter te blijven in de wetenschap dat je het niet waard bent om meegenomen te worden? Een overdreven beschouwing? Niet als je bent opgegroeid met sprookjesverhalen van een houten Pinocchio die van vlees en bloed werd, met dansende theeserviezen, blikken speelgoed dat ’s nachts tot leven komt en een kletskouserig albino konijn dat je naar Wonderland brengt.

Skip heeft andere zorgen. Hoe komt hij bij het geroken beest dat onder de opgestapelde rotsformatie huist. Meer als het aangespoelde wrakhout en stro aan de kant doen, kan ik niet. Skip vliegt over en weer, steekt zijn snuit tussen de keien, scherpt zijn nagels, en probeert uit alle macht met gestrekte voorpoten de loodzware blokken omver te duwen. Ze wijken geen duimbreed. Skip jammert uit onvermogen. Een voorbijganger informeert wat er met Skip loos is. ‘Ik dacht hij een muis had geroken’, zei ik, ‘maar aan zijn volhardendheid te zien, moet het een interessanter dier zijn.’ De man wordt nieuwsgierig. Samen rollen we de kei om. In een reflex grijp ik met mijn rechterhand Skips tuig en trek Skip die er met de neus bovenop zat de lucht in, mijn linkerhand zwaait af naar links. Ternauwernood worden mijn vingers gered van vlijmscherpe tandjes. De achteruitgedeinsde man: ‘Sodeju, een marter. Wat doet die hier langs het water?’

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

NEPPERDS

Ideale omstandigheden. Vrij, een goedgeefse zon, ultramarijne lucht, windluw en dat alles bij een aangename temperatuur. Ik lig languit in een luie stoel in de tuin en snoei rigoureus in de overhellende stapel lectuur. Skip geniet, verdekt opgesteld onder de bamboe, na van een gevarieerde wandeling in de oude loop van de rivier. Het beekje konden we droogvoets oversteken omdat het water laag staat, maar Skip wilde juist natte poten en buik. Beter kan het leven bijna niet worden. Een brommende bij verbreekt de rustigheid. Hij snort de tuinkamer in, waar het vliegengordijn nog de grote afwezige is. De bij landt op de zijden bos viburnum. Een mooier compliment kun je als nepperds niet krijgen.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

HOND EN HOOIKOORTS

Hatsjoe

Op het Zeeuwse strand troffen we een gepensioneerd echtpaar met hun Vizsla. Ze bezoeken regelmatig in het voorjaar de kust omdat hun hond een pollenallergie heeft - aan de kust zijn minder pollen, waardoor je minder last hebt van hooikoorts. Vermijden (binnenblijven) is met een hond geen optie; een hond moet immers uitgelaten worden. De allergie uit zich in jeukende uitslag, en tranende en dichtgeplakte ogen. De hond was door de dierenarts getest op allergie en positief bevonden. Naar aanleiding van de resultaten volgt de Vizsla nu een desensibilisatietraject (injecties) dat lange tijd in beslag gaat nemen.

Na de hele anamnese belangstellend te hebben aangehoord, vroeg ik of ze antihistamine hadden uitgeprobeerd. Dat het middel ook bij honden (en katten) kan worden ingezet, was hen onbekend. Skips vriendin Jack Russell Cruzer heeft al jaren baat bij levocitirizine tijdens het graspollenseizoen: geen rode pukkeltjes meer op haar lijfje en de waterige oogjes die ze niet open kan houden na een wandeling verdwijnen als sneeuw voor de zon na een simpel wit tabletje. 

UITLEG

Antihistamine blokkeert de (tijdelijke overdosis aan de) stof histamine in het lichaam waardoor klachten verminderen of zelfs helemaal weg kunnen gaan. Het is geen geneesmiddel, maar een symptoom bestrijder. In de Verenigde Staten worden antihistaminica door dierenartsen op recept verstrekt. Sommige merk en generieke medicijnen zijn in de vrije verkoop verkrijgbaar. In Nederland is het nog niet toegelaten, maar staan dierenartsen er wel open voor.

In plaats van het vaker voorgeschreven en belastende prednison (waar honden op langere termijn pafferig van worden), kun je de dierenarts vragen of jouw hond minimaal 3 dagen tot een week antihistamine mag uit proberen, voordat je overstapt op zwaardere middelen. De werking van de tabletjes begint na ongeveer een half uur tot een uur en het effect houdt ongeveer een dag aan. Daarna is de stof uit het lichaam verdwenen.

Er zijn veel merken met eenzelfde of verschillende werkzame stof waar jouw hond wel of niet op kan reageren. Vraag je dierenarts welke tablet voor jouw hond geschikt is. De hondendosering bij cetirizine (10 mg tablet) en levocetirizine (5 mg tablet): voor honden geldt 1 mg per 1 kg lichaamsgewicht per dag gebaseerd op cetirizine (merknaam zyrtec). Dus een hond van bijvoorbeeld 20 kg geef je 2 tabletjes (2 x 10 mg = 20 mg) cetirizine. Omdat het derde generatie medicijn (de verbeterde cetirizine) levocetirizine (merknaam xyzal) een dubbele werking heeft, geef je hiervan ook 2 tabletjes (2 x dubbel 5 mg = 20 mg).

NB cetirizine is los bij de apotheek verkrijgbaar en kost circa 2,95 euro per 30 stuks. Levocetirizine is alleen op recept verkrijgbaar.

Honden met hooikoorts kun je verder helpen door na buiten te zijn geweest de vacht uit te borstelen en/of met een vochtig wonderdoekje af te wrijven. Zo verlos je de hond al van een boel pollen. Verschoon regelmatig de hoes van zijn mand of kussen. 

Nooit onverantwoord experimenteren. Overleg met je dierenarts, desnoods telefonisch!

Ha hatsjie

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

BLIJE DOOS

Je kon erop wachten, dat-ie zou komen. Toen de blije doos die persoonlijk door een Felicitas hostess in stewardessenpak thuis aan de aanstaande moeder werd overhandigd een instant succes werd, was de opmars van felicitatiediensten niet meer te stuiten. Er kwamen gratis Hallo Mama proefmonsters, baby- en kiekeboeboxen, huwelijksdozen, kraam-, pa-, trouw-, samenwoon-, en zelfs energiegeniepakketten. De hostess werd veelal vervangen door de postbezorger die het via internet aangevraagde karton op je privéadres aflevert of je kan de blije doos zelf afhalen in de winkel. Laatste loot aan deze briljante marketingformuleboom is ‘het beste start pakket’ van Welkoop voor je nieuwe huisdier: een kunststof voerton gevuld met Kenner voeding, een speeltje, een snack, kortingsbonnen en een leuk seizoenenboekje boordevol informatie en handige tips. Via: www.beste-start.nl

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

MISBRUIK

Op de dijk zie ik, behalve op zondag, een degelijk geklede middenveertiger een stug voor zich uitkijkende tienerjongen op zijn gazelle escorteren. De druk pratende man (wat hun relatie is, is mij onbekend) heeft de jongen tijdens het fietsen altijd in de nekgreep vast, terwijl de jongen oud genoeg is om zelfstandig te karren. Telkens bekruipt me hierbij een naar gevoel; iets klopt hier niet. Een afgezwakt gevoel hiervan bevangt me bij mannen die zich zonder hond, of visgerei, of verrekijker (dit is twijfelgeval: vogelspotter of gluurder) in de struiken ophouden. Mannen zonder hond die ogenschijnlijk zomaar wat rondlummelen in het bos zijn per definitie verdacht. Volkomen onterecht natuurlijk.

Lente: de natuur kleedt zich aan, exhibitionisten doen wat uit. Waarschijnlijk komt het door de wijkpotloodventer, en de zonderlinge man zonder hond die een excuushond leent bij de buren om in het voorjaar een naakte zonnegroet in het bos te brengen, dat ik zo mijn twijfels heb. Vanmorgen zie ik eerstgenoemden afstappen. De man, zijn arm stevig om het middel van de jongen, begeeft zich samen met hem tussen de wilgen richting de rivier.

Ik herinner me wandelvriend J. Hij zocht als opa met kleinzoon in het bos naar plantaardig materiaal voor een kijkdoos. Door een (over)waakzame wandelaar werd hij aangezien voor een potentiële ‘vieze man’. Het werd een geforceerd gesprek over kindermisbruik. Er is geen aanleiding om de man en de jongen achterna te gaan. Skip lost het voor me op door ladida langs de oever te kuieren. Nu moet ik eraan voorbij. De twee schampen weliswaar zittend op een steen, maar van intimiteit is geen sprake. De man mompelt tegen de strak voor zich uit starende jongen. (On)schuldig samenzijn van vader en zoon? Ik dacht aan J. en hield mijn lippen stijf op elkaar.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

DAGJE STRAND - TO THE BEACH

Op weg naar het strand. We zijn er bijna.

In de Duitse auto voor ons een senior Golden Retriever die we later op het strand troffen

On my way to beach. In the car before us a Golden Oldie Retriever

which we did meet later on the beach

Ik weet een afkorting. Hier moeten we omlaag

Mom, dad! I know the shortest way

Schiet op!

Hurry!

Traploper

We'll take the stairs, Skip

Wat zit er onder het strandhuisje?

The cabin. What lays beneath?

Paalhoofden

Timber groyne by low tide

Langs de vloedlijn

Swash mark

Slingerpad in de duinen

Following the yellow sand road

Aan tafel

What's for dinner?

We nemen nog een afzakkertje

Lounging at the beach club

Nog geen zin om naar huis te gaan.

I don't wanna go home.

Een impressie van Noorse Buhund Skip (lachebekje) op het strand van Domburg. Puur plezier!

An impression of Norwegian Buhund Skip at the beach in Domburg - the Netherlands. Smiley face had big fun!

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

VAN DE REGEN(WORM) IN DE DRUP

Uit de oude doos: Noorse Buhund prequel dogtales 28

Het is broeierig warm vandaag en absoluut geen weer om je druk te maken. Maar bedrijvige Skip houdt niet van saai, zodoende vindt hij altijd wel iets om zich mee te amuseren. In de tuin blijkt hij vooral geïnteresseerd in het wel en wee van andere diersoorten. Hij laat al gauw zijn oog vallen op een uit de kluiten gewassen regenworm die eigenlijk andere plannen heeft vanmiddag. Wormen leven het liefst in het donker, maar bij aangenaam weer als de bodem de juiste temperatuur heeft, paren ze. Bovendien vinden ze hun meeste voedsel in de bovenlaag van de bodem. Dus wat het ook voor prettigs was dat de worm van plan was, door de tussenkomst van Skip werd dat verhinderd.

Vanuit liggende positie volgt Skip de verrichtingen. Uiteindelijk wint zijn nieuwsgierigheid het en hij stapt op de worm af. Hij likt er voorzichtig aan en wacht af. De gekietelde worm kronkelt van plezier. Skip vindt het een geestige reactie. Hij gebruikt nu voorzichtig zijn pootje om de worm aan te raken om te kijken wat daar de respons op zal zijn. De worm wurmt. Dit is een onderhoudend spelletje dat bij uitstek geschikt is voor warm weer. Afleiding waar je desnoods bij blijft liggen. Voor mij is kijken naar deze interactie van worm en hond evenzo een welkome afleiding. Ik voel me door het plakkerige weer eveneens loom. Het onschuldige vermaak besluit ik vooralsnog toe te laten, omdat de worm zo te zien geen schade lijkt op te lopen. Het gaat zo een tijdje door. Skip amuseert zich opperbest. Op een gegeven moment verkiest de worm, die bekend staat als een verlegen soort, weer het ondergrondse en doet verwoede pogingen in de aarde te kruipen.

Daar steekt Skip gauw een stokje, eh pootje voor: hier gebleven jij. Dit spelletje is veel te leuk. De worm sputtert tegen door zich helemaal op te krullen. Skip legt beide voorpoten op de worm, zo kan hij hem weer in volle lengte observeren. Wat een glibberbeest, daar wil ik meer van weten, denkt Skip. Voor ik er erg in heb, wordt de worm door midden gekliefd tussen zijn stevige kaken. Nu liggen er twee afwindende wormen. Het zijn de laatste stuiptrekkingen. Hoewel er wormensoorten zijn die zich zo vermenigvuldigen, is dit bij de regenworm niet het geval. De twee stukken worm liggen uiteindelijk doodstil. Skip kijkt me beteuterd aan.

De jonge brutale merels die het hele gebeuren vanuit hun veilige zitplaats in de sering naast het bij de afhaalchinees gekregen Boeddhabeeldje (een Boeddha krijg je, die koop je niet) hebben geobserveerd, veren hoopvol op: het langverwachte gemakkelijk te verschalken vogelmaaltje. Volgens Skip is de worm zijn rechtmatige prooi. Hij eet hem met zeer lange tanden op.

De matinee dat begon als een luchtig schouwspel maar eindigde als drama, is voorbij. Plotseling en uit het niets, een wolkbreuk. Het begint hevig te regenen, terwijl vreemd genoeg de zon volop schijnt. De porseleinen Boeddha valt voorover in de vijver. Hebben we zijn toorn gewekt? Onder luid gedonder ren ik terug de tuin in en leg snel wat verse compost - een delicatesse voor wormen - op de onheilsplek neer als een soort offer voor de nabestaanden. Na een uurtje is de lucht weer helemaal opgeklaard en hemelsblauw. Ik slaak een zucht van verlichting. We zijn niet vervloekt. 

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

AGATHA CHRISTIE

Agatha met haar Fox Terrier Peter

Het enige dat Agatha Christie nodig had, was een stevige tafel en een typemachine. Veel van haar vrienden begrepen niet wanneer ze al die boeken tikte, want ze zagen haar nooit schrijven. Agatha’s antwoord: ‘Mijn gedrag moet wel wat overeenkomsten vertonen met dat van een hond die zich terugtrekt met een bot: ze gaan onopgemerkt weg en dan zie je ze een half uur niet. Ongemakkelijk komen ze terug met modder aan hun neus. Ik doe zo ongeveer hetzelfde.’

Uit VM 28 februari 2015 door Eva Hoeke. Over het boek: Daily rituals. How artists work door Mason Currey. De Nederlandse vertaling is aangevuld met  de rituelen van Nederlandse schrijvers en kunstenaars. Titel: Dagelijkse rituelen (door Eva Hoeke).

Quote Agatha Christie:
I like to inquire into everything, Hercule Poirot is a good dog. The good dog follows the scent, and if, regrettably, there is no scent to follow, he noses around - seeking always something that is not very nice.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

KUNNEN HONDEN KLOKKIJKEN?

Meerdere prikkels (van buitenaf) zorgen voor zintuiglijke informatie die op haar beurt weer hersenactiviteit te teweegbrengt.

IJslandse Hond Katur fra Thytur Stadir was een hond van de klok.

Ingebouwde klok

Er zijn talloze baasjes die ervan van overtuigd zijn dat hun hond vlekkeloos weet hoe laat het is. Hebben honden een abstract begrip van tijd? De baas verlaat op een vast tijdstip het huis en keert stipt op tijd terug als elke (werk)dag. Een inwendig uurwerk dat telt hoeveel tijd er is verstreken, is nog nooit aangetroffen bij honden. 

Geluid

Honden nemen geluiden op een viermaal zo grote afstand waar dan de mens. Zij horen  het vervoermiddel of de voetstappen van de baas al veel eerder dan wij van heinde en verre aan komen.

Geurniveau daalt

Natuurwetenschapper Chris Packham deed een (onwetenschappelijke) test met geur. Baas gaat standaard de deur uit. Hond blijft thuis wachten. Door de vervagende reuk van de baas, weet de hond dat het tijd wordt dat de baas arriveert. Ter misleiding werd een vers gedragen T-shirt van de baas, in de woonkamer waar de hond verblijft, naar binnen gesmokkeld. De hond slaapt op de gebruikelijke tijd door en is totaal verrast door de komst van de baas later. Bron: Focus reportage: ‘hoe dieren denken?’

Wandel- en voedertijden

Honden die op een exact tijdstip naar de voerbak lopen of met ‘de gaat-ie-meeblik voor de baas gaan staan is eenvoudig te verklaren. Door op gezette tijden de hond zijn maal aan te bieden, ontstaat een cyclus van eten, spijsverteren, aandrang om zich te ontlasten en de blaas te legen. Het is geen raketwetenschap dat de geleegde maag weer gevuld dient te worden. Ook bepaalde handelingen die jij (onbewust) altijd hetzelfde uitvoert, zijn voor de hond een teken dat een wandeling of een gevulde voerbak aanstaande is.

Gewoontedier

Je hond kent zelfs de dagen van de week. Honden houden thuis hun baas constant in de gaten omdat die informatie hen wat oplevert. Ze weten precies hoe jij je gedraagt, welke kleding bij een bepaalde (in)activiteit hoort, en hoe je dagindeling eruitziet. Ze lezen je lichaamshouding, je humeur. Enfin: de hond kent je beter dan jezelf. Let er maar eens op. Je zult je verbazen hoe voorspelbaar jouw patronen zijn.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

MICKEY MOUSE

uit de oude doos: Noorse Buhund prequel dogtales 27

In ons vorig appartement hadden we al een huismuis. We noemden hem heel origineel: Mickey. Jarenlang kwam hij steevast tijdens het tv kijken tussen de plankenvloer vandaan. Een gezellige stamgast die er even voor ging zitten om de door ons neergelegde traktatie op te peuzelen om vervolgens weer weg te kruipen door een uiterst smalle kier. De verstandhouding tussen ons was goed. Hij zorgde nooit voor overlast. Tot de dag dat hij schijnbaar een amoureuze verhouding kreeg met Minnie. De Maine coon van de buren werd geleend; zij prefereerde Whiskas boven verse beschuit met muisjes. Helaas hebben we toen met gifkorrels een einde aan het familiegeluk moeten maken.

In onze huidige woning hebben we weer een Mickey. Of het een nazaat is van onze oude bekende weten we niet. De nieuwe Mickey houdt zich schuil onder de houten verandavloer. Het kan zo zijn dat hij, terecht, op zijn hoede is voor Skip. We leggen af en toe wat lekkers voor hem neer met als voorwaarde hierbij dat hij dan uit onze keuken blijft, en een beetje uit schuldgevoel voor wat er met zijn familie is gebeurd. Als de buitendeur wijd open staat, rent de overmoedige waaghals in de schemer een kortstondig rondje door de kamer.

Normaal gesproken houd ik ons huis keurig bij en valt er voor een muis weinig of niets te halen. Deze week was zo krankzinnig druk dat een grondige keukenpoetsbeurt erbij in is geschoten. Op de plank waar het Senseo apparaat staat, zag ik wel wat zwarte kruimels liggen waar ik geen acht op sloeg. We gebruiken namelijk losse thee en die blaadjes zien er net zo uit. Skip was wel wat onrustig, maar ik herleidde dit naar onze hectiek - de lengte van de wandelingen was weliswaar hetzelfde, maar voor thuisspelletjes was geen tijd. Hij moest zelf voor vertier zorgen, speelgoed genoeg in zijn korf. Zo gezegd, zo gedaan, maar dat wisten we toen nog niet.

Nadat er de volgende morgen donkerbruine druppels op de keukenvloer lagen, was ik het zat. Ik ging driftig aan de grote poets, drukte of geen drukte. In aanraking met het sop kleurden deze rood. Hiermee viel het kwartje pas. De vlekken waren geen gemorste koffiedruppels, maar muizenbloed, en de vermoede theeblaadjes waren uiteraard muizenkeuteltjes. Skip had inderdaad zelf afleiding gezocht en met succes de jacht op Mickey geopend. Omdat we zo trots waren op de maatregelen die onze Noorse Buhund genomen had om onhygiënische toestanden in huis te voorkomen, is hij naast Hoofd Bewaking tot hoofd van onze hofhuishouding benoemd. 

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

DENK AAN JE OGEN

Naderhand plakt zijn kop en kraag van de hars.

Iets verbieden, ‘nee zeggen’, is nooit leuk. ‘Nee’ wordt veelvuldig gebruikt uit gemakzucht of gewoonte. Zet je het woord ‘nee’ spaarzaam in, dan heeft het die ene keer dat het echt nodig is des te meer impact.

Ik heb een hekel aan ‘nee verkopen’ omdat ik mijn lieverd van een hond alles gun. Vanzelfsprekend gelden er regels waar hij zich aan moet houden. Maar … je onthouden van het gebruik van een afkeurend woord, activeert je om creatiever te zijn in het bedenken van positieve actie. Omdenken noem je dat.

Skip speelde tegen wil en dank een week voor stadse hond. Hij mocht niet jagen en graven om uit te zonderen dat schurende zandkorrels, prikkend struikgewas of striemende takken de klachten van zijn soepoog verergeren. In plaats van te nee-en als Skip de zoveelste muizen-, mollen-, of konijneningang wil inspecteren zeg ik: ‘Denk aan je ogen’. Hij kijkt er verongelijkt bij, maar het is wonderbaarlijk hoe vlug hij mijn verzoek oppikt. De proefweek is om. Het maakte geen sikkepit uit. Dus van mij mag Skip weer op vol vermogen overal induiken. Maar Skip is het al zo gewend dat hij me nu, voordat hij de bushbush wil ingaan, berustend aankijkt: het zal wel niet mogen hè. Zo zielig, maar wat een blije mus als ik tegenwerp: ‘Het mag, ’t is goed!’ Na luttele minuten de eerste muis. Zijn blije bedremmelde tronie (Skip doodt in een reflex en toont daarna compassie) spreekt boekdelen: oef, ik ben het niet verleerd. 

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

WAAROM ROLT EEN HOND DOOR VIEZIGHEID?

Menige hond rolt zich graag in kadavers, rotte vis, vers uitgereden mest, (vogel)poep en de vuile was die jouw luchtje draagt. Smaken verschillen nu eenmaal. Wat voor ons smerig is en stinkt, daarvan vindt de hond dat het een heerlijk aroma heeft. Voor het waarom zijn weer meerdere redenen te bedenken:

Lekker luchtje

Het is natuurlijk gedrag waarvan de hond in extase kan raken. Net zoals wij naar de parfumerie gaan om een lekker luchtje uit te kiezen om ons happy te voelen of ons aantrekkelijk(er) te maken, is de natuur de geurtjeswinkel voor de hond. Een hond kan zich in een impuls op iets vies storten en zich ermee insmeren. Muskusgeuren hebben zijn voorkeur. Chanel nr. 5 die deze grondstof bevat, is daarom intens geliefd bij honden.

Interessantdoenerij

Een ‘geparfumeerde’ hond is voor bevriende soortgenoten interessant. Een hond die graag de opmerkzaamheid van een vriendje wil, zal zich graag in geurige nevelen hullen. Zelfverzekerde honden zul je het daarom niet zo gauw zien doen. Het zijn eerder de timidere types die indruk willen maken. Het middelpunt zijn, aandacht krijgen van snuivende soortgenoten daar is het allemaal om te doen.

Dekmantel

In het wild jagen wordt vergemakkelijkt als de prooi niet ruikt dat je nadert. Door de eigen geur te maskeren, hoopt de jager het andere dier in verwarring te brengen. Wolven die op jacht gaan camoufleren zich daarvoor met een onwelriekend bouquet om minder snel opgemerkt te worden door het aanstaande slachtoffer.

Jachtinstinct
Verkenners die terugkeren hebben zich in de uitwerpselen van een mogelijke prooi gerold. Via deze geurinformatie verneemt de achtergebleven meute van de belangrijke vondst, wordt het jachtinstinct aangewakkerd en kan er een groepsjacht in gang worden gezet.

NB Wees op je qui vive als de neus van jouw loslopende hond op drift slaat!

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

DE POSTWAGEN

Dierenkliniek de Postwagen, waar onze honden sinds 1990 komen voor onderhoud en genezing, viert het 35-jarig bestaan samen met haar clientèle. Volle bak bij Hotel Van der Valk waar tijdens de klantenavond een afwisselend menu wordt voorgeschoteld in een met dierenballonnen opgeleukte zaal. Een korte inleiding door eigenaar/dierenarts Saskia Nab, waarna het geïnteresseerde publiek actief aan de slag mag. Eerst moeten we blijven plakken. Niet op onze stoel, maar met vier kleuren post-its waarop we schrijven wat we top vinden, wat voor verbetering vatbaar is en onze suggesties. Afkijken mag. 

De kwis start. Zitplaatsen worden tribunes. De klanten staan centraal met vóór hen een scherm waarop de vragen verschijnen en achter hen twee bannerborden: een groen en een rood, respectievelijk voor ‘waar’ en ‘niet waar’. De kwis geschiedt volgens het afvalraceprincipe: zolang je een correct antwoord hebt gegeven, mag je blijven staan. Had je fout gegokt dan moest je terug naar af. Gekwebbel en hilariteit alom. Er wordt fanatiek meegedaan, gesmokkeld, overlegd, voorgezegd en goed scorenden hebben zelfs volgers. Leerzaam en leuk. Je had erbij kunnen zijn.

Onder het genot van warme hapjes en koele drankjes borrelen we gezellig na met (on)bekende honden- en katteneigenaars, immer opgewekte assistentes en belangstellende dierenartsen. Met de in de wacht gesleepte prijzen en een goodiebag verrassen we Skip die deze avond opa gezelschap had gehouden. Iedereen blij.

foto's: dierenkliniek de Postwagen

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak