Eerst spelen Skip en Payka
onschuldig diefje-met-verlos. Na nog geen kwartier bij ons over de vloer zat
Payka met haar achterwerk in de kast waar het hondenlekkers op veilige hoogte is gesteld. Dacht ik. Wie wie wat in het oor heeft gefluisterd, blijft giswerk.
Geen stille getuige. Maakte Buboef haar deelgenoot en liet zij zich voor
zijn karretje spannen, of rook de vermeende dievegge aas en sleurde zij de brave Skip mee
de criminaliteit in?
Feit blijft dat er op klaarlichte dag een strafbaar delict werd gepleegd. Hoofdverdachte
P. - Witte Herdervriendin die vanwege haar lange poten overal
bij kan - trof ik in de keuken aan tijdens het ontmantelen van gestolen
waar. Partner-in-crème S. had zich op kantoor verschanst. Het tweede beefje
nog in de Vitakraftverpakking, probeerde hij in de bek voor mij verborgen te houden.
De
buit moest worden ingeleverd. Want al lijkt het er vaak op dat misdaad in
Nederland loont, in Huize Kluifje wordt diefstal nooit getolereerd en gehonoreerd.
Als lunch staan knakworstjes op
het menu. Naast je zitten twee kaarsrechte honden met snoeperige snoeten. Wat
doe je dan? Je strijkt over je hart, het was immers een eerste overtreding,
waar ze met een waarschuwing en ‘we beloven, met de poot op ons hart, smak smak, het
noooooit meer te doen’ van af kwamen.