donderdag 23 april 2015

TERUG NAAR DE BASIS


Voor je negentiende heb je al de meest exotische uithoeken op aarde bezocht, heb je geëxperimenteerd met drank, drugs, je eigen en de andere sekse, en prikte iemand minimaal één tatoeage in je vel. Als je alles al gedaan hebt, een heel leven in de eerste twee decennia van je bestaan gepropt, dan rest alleen nog de eenvoud: terug naar de basis. In de praktijk betekent dat terug naar de natuur. Gratis en voor niks vermaak. Slapen onder de blote sterrenhemel, kiezels ketsen over het wateroppervlak, vissen, en fikkie stoken zijn van alle leeftijden.
Als ik de gladgeschoren jonge knullen in combat tenue voor hun kampeertent aanspreek, blijken ze inderdaad allemaal te lijden aan de Eftelingexperience. Ze hebben zo’n overdosis aan leuke ervaringen achter de rug, dat ze in de knoop zitten met wat van de rest van hun tijd te doen. Ik begrijp het, maar vind het wel een luxeprobleem.


Skip maakt van mijn onoplettendheid gebruik om een achteloos achtergelaten Pools literblik met bruine-bonen-met-worstetiket, met de grootste voorzichtigheid uit te likken. Het blik dat niet met een blikopener geopend is, maar met een gekarteld survival mes wordt meteen ingevorderd. Ik breng het naar de tentjongens die keurig een vuilniszak bij zich hebben. ‘Dat is het verschil van opvoeding’, licht de aardige zwetsende woordvoerder van het stel ongevraagd toe. ‘Wij ruimen netjes op en doen zelfs thuis (we wonen in de buurt) onze behoefte. Die ladderzatte Polen van gisteren lieten alles voor vuil achter. Dat blik hebben we over het hoofd gezien. Een van onze jongens [hij wijst een van de kwiekste aan] kwam na een nachtelijk toiletbezoek niet terug. Dat watje crashte op de bank en pitte daar.’ ‘Gelijk heeft-ie,’ flapt zijn maat met de handen diep in de broekzakken eruit, ‘het was fokking koud hier.’