BAYWATCH

uit de oude doos: Noorse Buhund prequel dogtales 33

Skip bracht een groot gedeelte van zijn jeugdjaren door in Zeeland. Daar ging hij telkens in zijn eentje helemaal los in de konijnenrijke duinen om vervolgens op het strand te gaan liggen. Zelden om uit te rusten, wel om te posten. Alles en iedereen hield hij in de gaten met maar één doel. Dat gissen we, want Skip ging immers zelfstandig op stap.

Sinds enkele jaren bevindt Skips mand zich in Limburg waar hij het moet doen met bos, heide, en de uiterwaarden langs de Maas. Hier heeft de vrijbuiter het prima naar zin, want er is voldoende ruimte om te struinen. Onderweg kent hij elk bankje of muurtje waar we verplicht pauzeren. Bij ons gaat hij namelijk wel onder begeleiding op stap; aanvankelijk zelfs voorzien van een klinkende bel. Omdat hij zich regelmatig bij ons meldt, is dit tegenwoordig overbodig.

Wat we nog niet onder controle hebben is de finale: het vrijwillig meekomen naar de auto. Met het eindpunt in zicht verandert Skip subtiel van richting of verdwijnt hij plotseling. We boekten enig resultaat met het verzinnen van aantrekkelijke lokspelletjes. Hij liep pas prima in de pas met ons mee toen we een puntensysteem gingen hanteren. Tien maal zonder omwegen treuzelen en tegenstribbelen mee naar huis, is goed voor een tripje naar het strand. Dat werkt wonderwel. Normaal, als Skip voortijdig - om ontsnappingen te voorkomen - aangelijnd wordt, hangt hij als een motorrijder laag in de bocht aan zijn riem in de tegenovergestelde richting, of is hij op slag hondsmoe en ploft vervolgens als een zoutzak op de grond neer.

Je zou verwachten dat hij, eindelijk op zijn welverdiende strand aangekomen, helemaal uit zijn dak zou gaan. Dat is allerminst zo. Hij installeert zich onmiddellijk op de perfecte zichtlocatie met opgevouwen voorpootjes als ware hij een kameel. Zou er een raam zijn geweest, dan zou hij als een geboren Jordanees op de ellebogen uit het venster hebben hangen. De bruisende golven, de voorbij trekkende paarden en uitgelaten honden interesseren hem amper. Geraffineerd houdt hij de badgasten met proviand in het oog. Wordt er een zak geopend, dan zoekt hij schoorvoetend toenadering. Hem negerende zonaanbidders laat hij met rust. Krijgt hij echter positieve respons dan schuifelt hij, vergezeld van zijn allerliefste verlegen lach, behoedzaam dichterbij. Het aangebroken moment waarop hij kaarsrecht in de ‘braafhouding’ aanneemt. Wie kan zo’n professionele bedelaar weerstaan.

Het vermoeden rijst dat Skip tijdens vroegere avonturen heeft geleerd om na een vruchteloze jachtpartij, zijn hongerige maag te laten vullen door dagjesmensen. Succes verzekerd. Daarna keerde hij solo huiswaarts. Vangen liet hij zich door niemand, niet door een vreemde en net zo min door zijn eigenaars.

Na een etmaal aan de kust schiet Skip op de terugweg schielijk een beachclub binnen en verstopt zich daar in een hoekje op de houten veranda. Het is bijna ontroerend om hem daar zo beteuterd te zien staan, terwijl hij denkt daar onopgemerkt te blijven. Voor hem duurt zo’n dag altijd te kort. Pas als ik beloof dat er beslist weer een stranddag in het verschiet ligt, laat hij zich aanlijnen. Over de honderd meter naar de auto doen we een kwartier.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

STADSE FRATSEN XIII

detail foto Els Zweerink

Volkskrant magazine nr. 733 - smaakmaker

5 vragen aan Casper Reinders

Hondenmens? ‘Op Ibiza, waar mijn vrouw en zoontje wonen, heb ik twee Ierse terriers, prachtbeesten. Toen ik deze 19^de-eeuwse buldog op een Franse rommelmarkt zag, moest ik hem hebben. Gewoonlijk koop ik zoiets meteen, maar dit keer wilde mijn vrouw iets anders. Ik liet de hond dus achter. Maanden later vond ik exact hetzelfde exemplaar op de Looiermarkt in Amsterdam. Als je aan zijn riem trekt, blaft-ie.’

Tweedehands goed – het opvallendse van gevondenopmarktplaats.nl

… het maakt mij niet uit wie de Rhinoceros cosmique van Dali koopt: of ze hem nou op zolder zetten of in een museum, ik heb er geen gevoelswaarde bij. Het is geen hond! …

SMAAK

Printontwerper Yvonne van der Zee heeft bijna alles tweedehands in huis. … ‘Ik sleep mijn spullen overal vandaan. Ik heb door India gelopen met badkamertegels in mijn rugzak die ik nooit gebruikt heb. Zelfs hond Bep komt uit Duitsland.’ …

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

KIEKENDIEF

Blauw, blauwer, blauwst en een kartelende kim van spitse oren en helmgras. Een zomers plaatje. Ik vraag de immer bereidwillige Skip om één seconde te bevriezen, zodat ik hem kan fotograferen. Gedraaikont. Redactiehond en SpelletjesSkipÔ wil ineens voor privéfoto’s ook een betalingsregeling. Klust de senior bij als appeltje voor de dorst? Ik kan me niet voorstellen dat mijn bescheiden modelhond op zijn ouwe dag kapsones krijgt. Het ligt vast aan de tijdsgeest. Overal munt uitslaan lijkt het hedendaags credo. Zelfs handophoudertjes in arme gebieden eisen tegenwoordig geld van toeristen in ruil voor een gekunstelde pose. Ik zwicht met liefde voor zijn verzoek en betaal een koekje per klik. Het laatste wat ik wil, is aangezien worden voor ordinaire kiekendief.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

ROES

Vanwege de gemeten temperatuur van 38,9 moest de hond met het berenbont  eerst koelen. 

Daarom zat ik op het kleedje en lag Skip ernaast. 

In de behandelkamer wordt door oogspecialist Ab Heyn vastgesteld dat Skips popoog een gevolg is. De oorzaak ligt dieper. Tandheelkundig dierenarts Lies Paardekoper wordt erbij gehaald. W. en ik blijven erbij en houden Skip vast. Ze echoot zonder verdoving. Skip ondergaat het gelaten. Bikkel, daar kunnen wij een voorbeeld aan nemen! Omdat er op de echo een verdachte vlek te zien is, wordt Skip toch onder zeil gebracht. Er worden drie biopten genomen en vocht afgezogen op en rondom de waarneembare verdikking van de linkerkaak.

Na gedeeltelijk zijn roes te hebben uitgeslapen op de plavuizen in de hal, werd Skip in de auto geladen om thuis op bed door te sudderen. Buiten op de stenen plaats van het veterinair centrum in Someren, landde een lieveheersbeestje op zijn rug. Een positief voorteken? Er volgen vijf dagen tussen hoop en vrees. Het kevertje Freyafugle bleek echt een geluksbrengertje. Na dagen sniffen en snotteren met een steen in de maag, brengt de uitslag een roes van geluk teweeg. Skip kan oud worden.

Skip en zijn paps en mams willen alle meelevers bedanken voor de morele steun, het duimen, de opgestoken kaarsjes en opgestuurde beterschapkaartjes. Het heeft geholpen!

Skip onder narcose

Een beknopte anamnese met de uitslag:

Half december 2014 krijgt Skip een traanoog. Wat in het begin onschuldig lijkt, neemt enge vormen aan. Een naar buiten poppend soepoog waardoor Skip slecht ziet. Na diverse dierenartsen- en specialistenbezoekjes met dito poeders, pilletjes en zalfjes die niets uithalen, moet er eindelijk duidelijkheid komen. Eind mei 2015. Het oog en de oogkas blijken niet de boosdoeners. Skip heeft een chronische ontsteking in de linkerkaak. In de monsters zijn geen tumorcellen aangetroffen. Wat een opluchting!! De haard van de ontsteking zal waarschijnlijk onbekend blijven; hiervoor is een mri nodig. Wel zal er nog naar een oplossing gezocht moeten worden om het oog weer in de juiste positie te brengen. 

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

NIEUWE RAGE

Trendsetter Skip met een geschoren hartje op zijn linkerpoot.

De dag na het afnemen van biopten zien we in het volle zonlicht iets hartverwarmends. Het geschoren plekje voor het infuus is in hartvorm. Dat dierenartsen/specialisten niet eerder op dat idee gekomen zijn. Het heeft direct iets positiefs en sympathieks. Je zou het zelfs een fashion statement kunnen noemen, omdat het meteen de aandacht vangt. De blikvanger voorkomt argwanende blikken (heeft de hond schurft, eczeem of iets besmettelijks), de onvermijdelijke vraag of het een beet betreft (en wie was de aanstichter van de ruzie dan). Bovenal leidt het af van de lief bedoelde doch prangende vraag waarvoor je hond naar de dierenkliniek moest, terwijl je daar nog geen uitsluitsel over hebt. 

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

WAAROM NIEST EEN HOND?

Honden niezen meestal om hondse zaken en minder frequent omdat er prikkelende stofjes in hun neus kriebelt. Diverse redenen kunnen zijn:

om een impasse te doorbreken en zo spanning af te bouwen. De hond weet even geen raad met een netelige situatie. Met een nies wint hij tijd om de aandacht te verleggen.

de hond begrijpt niet wat je bedoelt en wil met niezen duidelijk maken: leg uit, wat wil je van me?

de hond vindt iets verdacht of raar.

het komt zelden voor dat een hond ten prooi valt aan het griep- of verkoudheidsvirus.

de gevoelige hondenneus kan geprikkeld worden door luchtvervuiling veroorzaakt door uitlaatgassen van voertuigen of sigarettenrook.

Stofvlokken op de vloer die aan de neus blijven kleven of in de neus kietelen. Tijdens graven is er zand of aarde in de neus terechtgekomen die via niezen eruit geblazen worden.

helaas komt het steeds frequenter voor dat honden een allergische reactie vertonen op stofjes (zoals stuifmeel) en pluisjes van planten. Het resultaat: geïrriteerde slijmvliezen, pollenkoorts, of een allergische huidreactie die te herkennen is aan kleine rode, hevig jeukende pukkeltjes.

Let op de wijze waarop wordt geniest: eenmalig of meerdere malen, hatsjoe naar voren, hatsjie omlaag of proest met een wegdraaiende beweging. Leer de specifieke niesbuien herkennen.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

KANEEL RUND

De meiden zijn terug van weggeweest. Helemaal in Marokko waren ze geweest. Op safari. Daar hebben ze geprobeerd een kameel te vloeren, (een kameel is toch net een hert met twee bulten?) Een misverstand zit in een klein hoekje. Net als in de hete woestijn commercial 'Al 't goeie komt van Melkunie koeien: Kameel? Kaneel, rund!!!' Cruzer, Byker en Skip zijn na bijna twee maanden weer herenigd. Hiep hoi. Hierbij verklaren we de konijnenjacht voor geopend.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

OP EEN MOOIE PINKSTERDAG

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

VOGELVRIJ

Witverlichte wolken met scherpe contouren. Het bos is nog van de zangvogels. De vaste wandelaars met hond komen pas op een later tijdstip. Ik reageer te laat en word gesneden door de ATB’er. Skip drost de gele brem in waar hij de nietsvermoedende pluizebol Panky opschrikt. Sinds zijn onafscheidelijke BFF Hank - een Argentijnse Dog met wie hij 9 jaar geleden werd opgescheept - in rook is opgegaan, trekt hij niet meer zo naar andere honden toe. Thuis doet hij zijn voordeel met de weggevallen plek en laat hij zich vertroetelen voor twee. Het hondenbos is een ander verhaal. Panky stangde graag andere reutjes. Als hij ze dan op de kast had gejaagd, kwam zijn goedmoedige Grote Broer op de proppen die het spelletje vlot meespeelde. Nu Panky zich niet meer achter zijn lijfwacht kan verschuilen, is hij vogelvrij. Het is een kwestie van tijd voordat de reutjes revanche nemen (is zijn overtuiging). 

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

PUBERPERIKELEN

uit de oude doos: Noorse Buhund prequel dogtales 32

Vandaag verblijft het blanke herderinnetje bij ons. Een nanoseconde ligt ze onbewogen. Dan hapt ze in haar eigen staart. Ongevraagd springt ze als een kat bij me op schoot. ‘Je bent veel te groot en te zwaar’, poeier ik haar af. Ze kwispelt laag en zucht diep de overtreffende trap van een uitgeblazen fonteinspuitende walvis. Met een doffe bons laat ze zich op de houten vlonder vallen. Tegen het serredak tikt onophoudelijk een bromvlieg die niet doorheeft dat hij eenvoudig rechtdoor de vrijheid tegemoet kan vliegen. Het gezoem vangt tijdelijk haar aandacht. Tot ze met haar oren schudt en zichzelf weerspiegelt ziet in de tuindeur. Argwanend kijkt ze naar het silhouet van haar tweelingzus. Ze veert op en springt op de ligstoel die eigenlijk te smal voor haar is. Jolig bungelen haar voorpoten over de rand.

Ze knippert met haar ogen. Gaap. Ze wil niet toegeven aan de slaap. Ik aai haar. Ze is lief en onstuimig. ‘Het hoort bij je leeftijd’, fluister ik in haar verhoudingsgewijs te grote oren. Zachtjes en speels bijt ze in mijn hand. Ze hoort een onbekend geluid bij de buren. Het is de schuurdeur die door de tocht dichtslaat. Haar oren draaien als een periscoop om het geluid te traceren. Ze blaft kort en rent … naar de voordeur. Een bundel reclameblaadjes valt door de brievenbus. Met de poten op de vensterbank tuurt ze door het raam. Ze wiebelt haar nachtzwarte neus in de lucht. Hatsjie. De geur die ze opsnuift is van een door haar persoonlijk geproduceerde wind. Als ik om haar aanstelleritis lach, gaat ze demonstratief met de rug naar me toe liggen.

Ze is alweer op onderzoek in de tuin. Ze vindt een lang vermiste KONG onder een struik. Het robuuste rubber doorstaat de knaagtest met succes. Ze slobbert gulzig in de vijver. Het merendeel van het water sijpelt tussen haar flodderende lippen-op-de-groei door op de grond. Ze trekt een sprintje over het tuinpad. Ze is snel afgeleid en richt haar aandacht nu op de geruite deken die opgevouwen in de hondenmand ligt. Behendig zwiert ze hem overboord. Onbeholpen sjort ze het tuinkussen van de stoel naar de mand. Ze kijkt wijs.

Senior Skip volgt haar activiteiten met een gelaten en geamuseerde blik vanaf de zijlijn: pubers! Met zijn houding geeft hij exact aan wat ik moet doen: gewoon helemaal niets en genieten van haar strapatsen. Ze valt in slaap op de rubberen deurmat. Het vliegengordijn wiegt zachtjes heen en weer over haar snuit. Telkens schudt ze haar ene oor. Skip hond slaakt een zucht van verlichting. Rust! De stilte is van korte duur. Zo abrupt als ze in slaap gevallen is, zo rap is ze weer klaarwakker. Ze probeert Skip te verleiden door zijn bek veelvuldig te likken. Als dat niet lukt, gooit ze de rubberen kip in de strijd. Tja, je bent jong en je wilt wat. Uiteindelijk kan Skip het gekakel niet weerstaan. Samen rennen ze het gazon op en spelen als jonge honden doen.

Als haar baas haar komt ophalen, verkeert het herderinnetje in dromenland. Ze heeft zelfs het belsignaal gemist. Ze strekt loom haar voor- en achterpoten voordat ze meeloopt. Bij de voordeur keert ze om. Ze rent terug om me een natte kus te geven. Dag, mal meisje. Tot de volgende keer. Thuis slaapt ze voor het eerst een hele nacht door.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

GELUIDDEMPER

Onder schooltijd heerst in onze achtertuin een serene stilte. Skip kan daar intens van genieten. Hemelvaartvrij. Buurtkinderen met fietsenrekjes spelen luidruchtig op de oprit voor hun eigen huis. Boink boink uit een boombox. Skateboarders in de brandgang. De piepende schommel van twee deuren verder smeekt al jaren om gesmeerd te worden. Een communiefeest waar volwassenen het hoogste woord hebben. Ik kan het allemaal van me af laten glijden. Skip is al een paar keer naar binnen gevlucht. Ik geef ‘m een bullenpees ter verstrooiing. Kluifjes smaken buiten veel lekkerder volgens Skip. Hij graaft een wolvenkuil onder de bamboe. Daar vindt hij de rust om het bullenpeesje voor te weken. Als opgroeiende jeugd op de parkeerplaats een scooter aan de praat probeert te krijgen, borrelt de onmacht bij Skip naar boven. Effe dimmen, blaft hij. Hij overstijgt de herrie niet: het afgezaagde stukje bullenpees dat nog steeds binnensmonds verblijft, werkt als een geluiddemper. Ik proest het uit. Een licht ontstemde Skip besluit ‘voorgoed’ binnen te blijven.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

HEBBEDINGETJES

retro grabbeltonspeelgoed bij tinstarcompany

Cabaretier/sidekick Marc-Marie Huijbregts had het afgelopen week bij DWDD over de toddenboer waar hij tweedehandskleren uit gigantische balen uitzocht. Aan zijn leeftijd schat ik dat dit in de late jaren zestig moet zijn geweest. Meteen kwam een diep weggedrukt trauma naar boven. Slechts eenmaal per jaar deed de voddenman (in het dialect: loemelekerl) met ponywagen ons dorp aan - strategisch in het voorjaar als de grote schoonmaak plaatsvond. Een attractie.

Ik troggelde mijn moeder japonnen af die ze eigenlijk wilde bewaren. Want als je een bepaald aantal lommele inleverde, mocht je graaien in de grabbelton. In het verroeste olievat zaten dichtgeplakte beige enveloppen. De inhoud bestond uit plastic prulletjes waar ‘made in China’ opstond. ‘Made’ spraken wij toen nog fonetisch uit en associeerden wij derhalve met wormen.

Het toeval wilde dat mijn buurmeisje prijs had met een hebbedingetje: een geel poedeltje. Ik greep een speelgoedpistooltje. Zij wilde, logisch, niet ruilen. Later dat jaar heb ik mijn spaarcentjes op de fancy fair (liefdadigheidsbazaar) en op de kermis verkwist bij het touwtje trekken, waar ik weer achter het net viste. Ik hengelde een ondeugend bloot blond poppetje dat een handdoekje voorhield. Het werd meteen in mijn moeders handtas weggemoffeld. Sindsdien mijd ik tweedehandszaken, kermissen, markten en braderieën als de pest. Ik begrijp nou waarom.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

BLONDE KNUFFEL

uit de oude doos: Noorse Buhund prequel dogtales 31

Voor elk baasje behoort zijn of haar hond de knapste en liefste te zijn. Voor ons geldt dat net zo. Toch vind ik dat Skip iets heel bijzonders heeft. Ben ik bevooroordeeld?

Noorse Buhund Skip is een sportieve vrijbuiter die houdt van hondse zaken. Het liefst rent hij urenlang door ruig en avontuurlijk terrein. Dit allemansvriendje heeft de eigenschap dat hij mensen een bijzonder gevoel kan geven waardoor men zich uitverkoren voelt. Hij begroet een onbekende als een goede vriend die hij nog niet heeft leren kennen.

Thuis toont vrolijke Skip zich een echte knuffel. Hij kan me spontaan omhelzen door zijn pootjes om mijn middel of hals te vouwen. Hij drukt zijn wang stevig tegen mijn wang om het nog specialer te maken. Deze knuffelsessie eindigt steevast met een neuskusje zoals de Inuit dat doen. Met dit aandoenlijke haast menselijke gebaar laat deze coole poolhond mijn hart telkens smelten.

Wanneer we na afwezigheid weer thuiskomen, uit ons zwaaistaartje zijn blijdschap door lipwapperen - zijn bovenlip maakt zacht kabbelende bewegingen alsof er lucht door golft. Het vibrerende geluid lijkt op een zacht pruttelend motortje. Daarna lacht hij ons aan door zijn bovenlip te ontbloten: big smile, blij dat jullie er weer zijn. Deze unieke begroeting is alleen voor ons weggelegd.

 www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

GOUDKOORTS

Ochtendgloren. De temperatuur is perfect en blauwer kan de hemel niet zijn. Het groen bestaat voornamelijk uit gras en brandnetels. Het stoffige pad wordt doorsneden met populieren die als luciferhoutjes door een storm het loodje hebben gelegd. Twee ouwe taaien die gisteren nog in een bebloesemd Zuid-Limburg pikkelden, zetten een boom op: ‘Heeft je hond goudkoorts, dat hij zo fanatiek graaft?’ ‘Hij vindt inderdaad altijd wel iets de moeite waard om naar af te dalen’, beaam ik. ‘Als het aan hem ligt, wordt het hier binnen afzienbare tijd vanzelf een heuvellandschap’. ‘Doorwerken jongen’, moedigt de vrouw van het stel aan als Skip even opkijkt. ‘Helaas dicht ik de gaten als Skip klaar is’, benadruk ik. ‘Dan heeft hij echt de pee in, maar we willen niet dat iemand zijn nek breekt.’

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

WAAROM LUST EEN HOND ZIJN BROKKEN NIET MEER?

Een hond kan een brok die hij voorheen met smaakt at na verloop van tijd weigeren. Redenen hiervoor kunnen zijn:

Honden houden net als mensen van variatie in hun voeding. 

De bewaarmethode: temperatuur, vochtigheidsbalans, zuurstof en licht spelen een rol. Een verpakking sla je koel, droog, donker en muisvrij op.

De luchtdichte bewaarton is niet grondig gereinigd voor de vervanging van een nieuwe zak voer. De ton bevat schimmels en/of achtergebleven restjes die bederf bevorderen.

Een blikken trommel kan een geur afgeven aan het voer waardoor de brokken anders ruiken/smaken.

De voerzak is niet goed dichtgemaakt na gebruik, waardoor er lucht bij de brokken is gekomen. Hierdoor gaat de (geur)kwaliteit achteruit.

Oudbakken brokjes (ook al zijn ze binnen de houdbaarheidsdatum) kunnen muf ruiken.

Honden merken het verschil tussen een grootverpakking of 1 - 3 kg zakken. Grootverpakking kan na verloop van tijd ranzig worden.

Om brokken zo lang mogelijk ‘vers’ te houden, kun je een weekdosis aanleggen. De grote verpakking hoeft dan niet dagelijks geopend te worden.

Medische indicatie zoals tandpijn waardoor kauwen pijnlijk is.

De brokken zijn te hard of te groot voor de ouder wordende hond.

Hond relateert de brok aan misselijkheid/buikpijn die direct na het eten optrad.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

VERSGEMAK

Een aanhoudend zonnetje. Een dambord van akkers en hooiland. Kribbige koeien achter stekeldraad. Ze worden getergd door een vleet vliegen. Ze wiegen hun lichaam, slaan met hun staart, schudden hun kop. Een Roodbonte knort hardop. Nooit heb ik een koe horen knorren.

Ik verwen ze met een bussel vers gemaaid raaigras. Ze vliegen eropaf. Skip maakt gebruik van de pauze en hijgt in de schaduw. In het buurland rennen hun wilde nichtjes naar het klaphekje. Halfwas Galloways willen ook het versgemak proeven. Ik doe wat op de borden staat: afstand houden en negeren. Een klaterende zeikstraal: ze voelen zich buitengesloten. Daarom en omdat de vliegen ook Skips soepoog hebben ontdekt, wandelen we bij het vee en de vliegen vandaan.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

FLESSENPOST

Met dank aan M.

Bruine hondenpoten op mijn smetteloze witte zomerpantalon. Het was erom vragen. Digitale flessenpost uit Portugal. Net wat ik nodig had. De rits tikt tegen de patrijspoort. De besmeurde broekspijpen worden omhooggestuwd door de zich met water vullende wasmachine. Desperate drenkelingen verdringen zich voor het ronde raampje. Help! Ze verliezen van het sop.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

ANIMAL EVENT 2015

Het leukste dierenevenement is in volle gang. Te bewonderen zijn: honden, honden en honden, konijnen, knaagdieren, roofvogels, reptielen, vissen, katten, boerderijdieren en paarden. Naast uitgebreide informatie over training, voeding en verzorging kun je bijvoorbeeld leren hoe je een konijn leert dansen, een hond leert duiken of een paard leert liggen. Doe mee met Judith Lissenbergs recordpoging 'paaldansen' en wip vooral langs bij de HONDENMANIERENstand om te snuffelen in het interessantse hondentijdschrift van Nederland. Zijn jij en je hond geknipt voor Hondenmanieren Next Covermodel? 

Informatie: www.animal-event.info

BINNENSTEBUITEN BU

uit de oude doos: Noorse Buhund prequel dogtales 30

Mijn favoriete dichtregels zijn van Godfried Bomans:

Ik zit mij

voor het vensterglas

onnoemelijk te vervelen                  

Ik wou dat ik twee hondjes was

dan kon ik samen spelen.

Eigenlijk wist ik nooit zo goed waarom dit gedicht me zo intrigeerde, totdat Skip bij ons kwam wonen. Hij is een Noorse Buhund, maar eigenlijk is hij er twee: een BinnenBu en een BuitenBu.

’s Avonds stapt Skip als vanzelfsprekend rond bedtijd in zijn mandje en ’s morgens wacht hij bijna verlegen, totdat ik zeg dat hij op mag staan. Om geleidelijk wakker te worden, hebben we een ochtendritueel ingelast. Bubeerkomt knus bij ons op bed liggen voor een bandversterkend knuffelkwartiertje. Nooit zal hij hier misbruik van maken om op een eerder tijdstip of ongevraagd op bed te gaan liggen.

Hij is een alleseter. Zelfs een (worm)tabletje slikt hij voor zoete koek. Wanneer ik per ongeluk iets eetbaars van het aanrecht laat vallen dan stormt de bescheidenheid zelf, er niet op af, maar neemt het pas als ik zeg: ‘Toe maar, pak maar’. Borstelen vindt hij heerlijk. Het liefst ligt hij daarbij ontspannen op zijn rug met de ogen gesloten. Zijn voetjes, oren of tanden kun je uitgebreid inspecteren en indien nodig schoonmaken. Visite ziet Zwaaistaartje als toegevoegde waarde. Mens en dier worden vriendelijk door hem onthaald. Hij weet steeds de show te stelen door zich zo aanhankelijk bij het bezoek op te stellen dat mensen zich echt vereerd voelen.

De tuin hoort nog bij BinnenBu’s domein. Uren vertoeft een stille Skip tevreden op de veranda om in alle rust de fladderende vlinders, rondsluipende katten en fluitende vogels te observeren. Graven waar hij zo dol op is gebeurd uitsluitend door BuitenBu op het mollenveld langs de Maas; onze tuin ligt er fraai bij.

Mochten we een enkel keertje weg moeten en Skip kan niet mee, dan reageert hij heel relaxed. Echt waar, een lievere en bravere BinnenBu - die zo perfect luistert - vind je niet. Onze lieveling wordt daarom door ons verwend met positieve aandacht, spelletjes, lange wandelingen en heerlijke hapjes.

Pas als ik mijn wandelschoenen en jas al aan heb en helemaal bepakt en bezakt ben voor ons uitje, gaat Skip keurig zitten, zodat ik zijn tuigje om kan doen. Zodra echter de voordeur opengaat en de ideale’(Bu)hond de buitenwereld instapt, voltrekt zich een ware metamorfose. BinnenBu transformeert in één luttele seconde tot een compleet ander wezen: BuitenBu.

Hoewel hij uitstekend kan ‘volgen’ en op de rand van de stoep kan wachten op het sein ‘over’, is aan de lijn lopen voor Skip een uiterst saaie bedoening. Vrij zijn, dat is wat deze zelfstandige BuitenBu wil én nodig heeft. Om aan zijn natuur te voldoen moet deze hartstochtelijke jager door velden en bosjes kunnen snellen, molgraven en rauzen met andere honden - hij is met iedereen plezierig in de omgang. Buiten lonkt de uitdaging en in elke, in de wind wiegende grashalm ziet hij het grote avontuur. Los, is Skip één overmoedige brok energie die tegen zichzelf beschermd moet worden.

Buiten kan Skip alleen daar, waar het veilig is, los van de lijn rennen. Hij heeft zo’n vertrouwen in zijn mens dat hij meent dat hij onaantastbaar is: zijn uitbundigheid kent geen gevaar. Zolang er geen konijnen, of hazen te zien of te ruiken zijn luistert hij prima, maar met wild in zicht kent Skip geen grenzen. Zelfs na uren hollen, moet je zijn gedrevenheid temperen. Onbekenden denken vaak dat wij alleen wandelen. De Noorse Buhund is zeldzaam, maar het is nog uitzonderlijker om Skip te ontmoeten. Hij is altijd op weg naar iets of niets. Als BuitenBu mocht kiezen zou zijn favoriete tekst van Herman van Veen afkomstig zijn:

Opzij, opzij, opzij,

maak plaats, maak plaats, maak plaats,

wij hebben ongelofelijke haast.

We moeten rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan.

We kunnen nu niet langer, we kunnen nu niet langer blijven staan.

Een andere keer misschien…

Zou deze BuitenBu echt ooit, of een andere keer misschien … te temmen zijn? En willen we dat eigenlijk wel?

 www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

CRADLE TO CRADLE

Het begrip cradle to cradle (van wieg tot wieg) impliceert dat je er vanaf het eerste moment rekening mee houdt dat een ontwerp volledig herbruikbaar is. In de natuur is recyclen vanzelfsprekend. De mus van het nest op de foto had allang zitten broeden op hoe haar jonkies er behaaglijk en chic bij zouden kunnen liggen. Ze vlocht van Skips met de wind meegeblazen haren een wollig korfje. Het voortijdig verlaten nest - door mijn schuld* hadden de kauwen een makkelijk maaltje - werd een speelbal voor Skip. Nadat het nest was ontwart, gebruikte de herpakte mussenmam het uitgeplozen materiaal weer voor de volgende kraamkamer.

* bij het snoeien kwam het pas op dat moment ontdekte nest bloot te liggen. 

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

WAAROM GAPEN HONDEN?

Slaap

De hond is lui, slaperig of moe. Uitrekken na het wakker worden, gaat vaak gepaard met een grote geeuw.

Gespannen

De hond staat onder spanning omdat een situatie onduidelijk is. Doordat de hond zijn omgeving niet kan voorspellen of beïnvloeden, raakt hij nerveus/gestrest. Een diep luchtje scheppen (gapen) ontspant. 

Ongeduld

Een hond kan net voordat je hem uit gaat laten, gaan gapen. Door heel diep te ademen wordt de hartslag hoger en komt er weer een flinke dosis zuurstof in longen en hersenen. Zo verhoogt hij zijn energiepeil en maakt hij zich klaar voor het uitje.

Kalmerend signaal

Je hond begrijpt niet wat je bedoelt of is de oefening of het spelletje zat. Hij gaapt. Het is bedoeld als een kalmerend signaal: graag een time-out, of stop. Je hond zal het zeker waarderen als je een pauze inlast of een stapje terugdoet.  

Piepende kaken

Gapen gaat eventueel vergezeld met piepende kaken. Door gespannen spieren rondom de stembanden worden er hogere geluiden geproduceerd. Piepende kaken van honden hoeven niet geolied of gesmeerd te worden. Door te gapen c.q. zijn bek wijd open te sperren, ontspant de hond zijn kaken.

Spiegelen

We nemen onbewust waar wat anderen doen en hebben de neiging hun houding en handelingen over te nemen. In de psychologie heet dat: spiegelen. Deze ondoordachte actie is ook de hond niet vreemd. Probeer het maar eens: gaap en je zult zien dat de hond, net als mensen, je na(g)aapt.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

HUISKAMERCONCERT

Vervolg blog SCHIJTLIJSTER 3 mei 2015. 

Een opgefokte Skip. Joop*heeft het gepresteerd om tussen de dunne touwtjes van het in allerijl opgehangen vliegengordijn zijn entree te maken: genre ‘tussen de schuifdeuren’ performance. Een intiem huiskamerconcert zouden we best waarderen, maar ons huis als openbaar toilet laten gebruiken, is volstrekt  onaanvaardbaar. Skip flippert over en achter de bank. Een haastige huiszoeking resulteert in het externaliseren van de brutale vlerk. Skip kwalificeert zich de rest van de dag als uitsmijter: Joop komt er niet meer in!

*Joop is vernoemd naar een dierbare overleden wandelvriend die ook een huismerel had. De stipte merel ontbeet elke ochtend samen met het echtpaar in de keuken.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

DODENHERDENKING 2015

Ook Skip herdenkt in volledig zwijgen de gesneuvelden.

Op 4 mei Dodenherdenking houden wij om 20.00 uur twee minuten stilte uit respect voor allen die hun leven voor onze vrijheid hebben gegeven. 

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

SCHIJTLIJSTER

Duitsland geniet van een vrije dag in onze regio. Meegenomen is dat ze negen van de tien keer mooi weer meebrengen. De tuindeur staat op de haak. Ik geniet van een vogelfuga. Dat herinnert me eraan: ik moet op de geïmproviseerde voederplank kruimels neerleggen voor de hardwerkende mussenmam van wie het nest met drie hongerige snaveltjes door mijn voortvarendheid bij het snoeien net niet op de composthoop is beland.

Intussen ziet Joop - de muzikale ‘huismerel’ - de open deur als een vrijbrief om weer ongevraagd binnen te sluipen. Joop is een allesbehalve kopschuwe vocalist die binnen zijn gram wil komen halen. Hij hipt op de bank, neust tussen de collectie designvazen op de wandschappen, beziet de kraakheldere keuken en laat uit misnoegen drie krijten kledders achter. De merel is familje van de lijster. Ze hadden ‘m schijtlijster moeten noemen.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

STADSE FRATSEN XII

Verzamelde stukjes tekst en plaatjes om te laten zien dat honden er in onze samenleving onvoorwaardelijk bij horen. 

‘Plots 10 minutenradio’  door Jair Steon

… Boswachter Henk die opgezette dieren in zijn bos zet om wandelaars niet teleur te stellen.

Yasha Arnon Grunberg VPRO gids

… Zelf heeft hij zijn moeder vier jaar geleden verloren. Toen heeft hij zijn vader een hond cadeau gedaan. Vaak zei hij: ‘De hond heeft mijn vader gered.’ …

Focus: Hoe denken dieren?

Presentator Chris Packham benadrukt aan het begin van de serie dat hij er alles voor over zou hebben om dier te zijn, al was het maar voor vijf minuutjes.

Dela: Sanne over haar vader Johnny Kraaijkamp

… ‘Janken mocht ik alleen als er echt wat ergs was. Als je hond na tien jaar dood gaat, bijvoorbeeld. Anders ga je gewoon door.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak

LIJKLUCHT

Een getruukte compositie, dat behoeft geen uitleg.

Een etmaal na de bevervondst, ruikt Skip weer lijklucht. Hij leidt me naar een horizontaal gestrekt ruw behaard zwart achterlijf waar de ruggengraat als een steel insteekt. Het komt overeen met een hondenhelft. De lange poten passen niet bij een bever of das. Skip houdt wijselijk afstand. Ik vind het luguber worden.

Een weiland verder causeren de bazinnetjes van Drentse Patrijshond Moos en Heidewachtel Snuf. Moos komt uitdagend aanzetten met een stok in de bek. Hij gromt naar Skip. Protectionistisch gedrag kennen we niet van Moos. Gewoonlijk kruisen ze elkaar om te neuzen en een koekje te scoren. Hoogst merkwaardig.

We rakelen de vondsten op. De beide dames horen het met afschuw aan. Moos’ vrouwtje vindt het al gruwelijk als een blije Moos een opgeduikelde beduimelde vogelvleugel meetroont. We kijken naar Moos die krampachtig met de stok op afstand blijft als hij geroepen wordt. ‘Is die stok nou harig?’ De zongebruinde eigenaresse verbleekt bij het idee alleen al.

Het is inderdaad een verkleurde voorpoot, middelbruin van kleur, met voetzooltjes en nagels als van een hond. Zeker weten doen we het niet. Uiteindelijk heeft een veel stoerdere hondeneigenaresse dan wij de onwelriekende poot van Moos afgepakt en terug de Maas ingegooid. Rest de vraag: waarom duiken er ineens horden lichaamsdelen op langs de waterkant?

Naschrift: Er worden best veel honden vermist, lees ik op internet waar ik informatie probeer te vergaren; het is ondraaglijk voor een eigenaar die wanhopig op zoek is naar zijn verdwenen huisdier om niet te weten hoe of wat. De gevonden lichaamsdelen zijn stroomopwaarts in Venlo en Tegelen aangespoeld. Hoe lang ze in het water hebben gelegen is voor een gewone sterveling niet te schatten. Het is onmogelijk te achterhalen wat eraan vooraf is gegaan. Het zou zelfs om dieren uit België of Frankrijk kunnen gaan.

www.kluifje.com - de originele hondensite met kunst, cultuur & vermaak