Een hond
kan een brok die hij voorheen met smaakt at na verloop van tijd weigeren.
Redenen hiervoor kunnen zijn:
Honden houden net als mensen van variatie in hun voeding.
De bewaarmethode: temperatuur, vochtigheidsbalans,
zuurstof en licht spelen een rol. Een verpakking sla je koel, droog, donker en
muisvrij op.
De luchtdichte bewaarton is niet grondig gereinigd voor de
vervanging van een nieuwe zak voer. De ton bevat schimmels en/of achtergebleven
restjes die bederf bevorderen.
Een blikken trommel kan een geur afgeven aan het voer
waardoor de brokken anders ruiken/smaken.
De voerzak is niet goed dichtgemaakt na gebruik, waardoor
er lucht bij de brokken is gekomen. Hierdoor gaat de (geur)kwaliteit achteruit.
Oudbakken
brokjes (ook al zijn ze binnen de houdbaarheidsdatum) kunnen muf ruiken.
Honden
merken het verschil tussen een grootverpakking of 1 - 3 kg zakken. Grootverpakking
kan na verloop van tijd ranzig worden.
Om
brokken zo lang mogelijk ‘vers’ te houden, kun je een weekdosis aanleggen. De
grote verpakking hoeft dan niet dagelijks geopend te worden.
Medische indicatie zoals tandpijn waardoor kauwen
pijnlijk is.
De brokken zijn te hard of te groot voor de ouder wordende hond.
Hond relateert de brok aan misselijkheid/buikpijn die
direct na het eten optrad.