Op deze vraag is geen eensluidend antwoord. Niemand weet het namelijk echt. Het ligt aan het soort hond en aan de houding die hij erbij heeft. Dan nog blijft het giswerk. Honden hebben van nature behoefte aan een begroetingsritueel met soortgenoten en met de mens. Een begroeting bevestigt de band en maakt elkaars positie duidelijk.
Tekst en uitleg:
Honden zijn meestal behoorlijk enthousiast bij een begroeting. Het liefst zouden ze iemand die op bezoek komt helemaal platwalsen. Hierdoor ontstaat opwinding. Om de spanning op te heffen, pakken ze vaak wat in hun bek om mee rond te sjouwen (en showen). Dit valt onder overspronggedrag. Het speeltje dient als stressgeleider om mens en hond te kalmeren. Afleiding van een (positief) spannend moment. Is het een vorm van ontladen dan lopen ze vaak druk (grommend kwispelend) heen en weer met het speeltje in de bek. Of ze gebruiken het speeltje als een fopspeen die orale bevrediging en rust creëert.
Het kan een dubbele lading hebben:
de hond is getraind om een speeltje te brengen.
als rashond volgt hij zijn instinct
hij wil je plezieren en geeft je een 'cadeautje'
kijken wat degene er mee doet en dan reageren. Je zou het een bezoekerstest kunnen noemen.
Een teken van blijdschap: leuk dat je er bent. Het houdt een uitnodiging in tot samen spelen.
Een vorm van vertrouwen. De hond claimt zijn speelgoed niet, maar geeft aan: kijk eens wat ik heb? En jij mag meedoen.
Aandacht zoeken. Er bestaan geboren entertainers onder de honden die graag (letterlijk en figuurlijk) willen laten zien wat ze in huis hebben.
Bij een eerder bezoek was een speeltje brengen een groot succes. Hij werd geloofd en geprezen. Deze vorm van extra aandacht en attentie is een aanmoediging om het bij volgend bezoek te herhalen.