Een nachtelijke
stortdouche. Zomerregen heeft iets knus, als je binnen bent. Doet het ons aan
de tropen denken, aan vakantie? Of is het de verkoeling die het na afloop
brengt? Skip wacht puffend tot de treurbuis dooft en de stilte weer de overhand
neemt. De kwartfinale, paniekvoetbal door het Nederlands elftal, loopt uit.
Buiten in tenten en tuinen (voor zover het weer het toelaat) klinkt
geroezemoes, zijn de gemoederen verhit, weet iedereen het beter, horen we afkeuring
en keer op keer teleurstelling. Onderhand kijken wij naar de aanbevelenswaardige
Deense speelfilm Superclásico die
heel toevallig een match tussen twee rivalen en verweven levens verbeeldt. Dan gejuich en bij velen de ultieme verlossing: snikken van geluk.
Al dat water was
groeizaam. In de ochtend, als iedereen zijn geluksroes uitslaapt, wandelen de hond en ik door gulzig drinkend groen dat welig
tiert. De Engelsen hebben er zo'n alleszeggend woord voor: lush.
En zo groeit ook het Nederlandse team langzaam door naar de status van
kampioen.
Ik zou het bijna vergeten! Dat betekent dat we WEER moeten drukken op Skips foto voor de Jan Linders BBQ actie!! (via mijn facebook Cela den Biesen of www.janlinders.nl/wkactie tik Venlo in en klik op de foto van de vlaggetjesregen met Skip.