donderdag 17 juli 2014

DISCO INFERNO



Overdag een stekende zon. Om middernacht knorde en morde een ontstemde Jupiter, god van de hemel en het onweer. Zomers onweer geeft mij het vrije vakantiegevoel. Het zal vast met nostalgie naar mijn kindertijd te maken hebben.

Op een bowlingbaan van wolken kegelde het Romeinse equivalent van de Griekse Zeus  flitsende discoballen heen en weer. Althans zo klonk de disco inferno in mijn perceptie. Skip vertrouwt het voor geen meter. Sinds de inslag tijdens onze glamping laatst is hij abrupt verpest. Hoe verkom je erger?

Gods woede raakt als de bliksem bekoeld en de in het donker weggekropen Skip is alles vergeten. Van binnen naar buiten voor de verlate avondroute. Straten staan blank. Vloeiende regendruppels tussen de blaasjes vormen steeds groter wordende kringen en verlaten zo het wateroppervlak. Een eenzame fietser met slippers op de pedalen - in de plastic zak op de bagagedrager zitten vast dure schoenen - klingelt schel. Ik spring opzij voor de door hem veroorzaakte vloedgolf. Ontsteltenis bij Skip vanwege de bel. Houd het dan nooit op!