Extreem hoge zonkracht zonder een zuchtje wind. Geen ritje naar het bos, maar een schaduwblokje om. Aanvankelijk zet Pop de pas erin. Halverwege de straat zakt haar lust om naar het stadspark te gaan al weg. Wat wil je met zo'n ijsberenbontjasje en 32 graden.
Zo'n beetje het gehele wagenpark van de politie jaagt op een voortvluchtige. Samenwerkende scooterrijders belemmeren de achtervolging en steken hun middelvinger op. Pop heeft van dit alles geen weet. Zij ziet iets onweerstaanbaars: een stadsduif tussen geparkeerde wagens. In luttele secondes vogelt ze uit hoe ze de onbeweeglijke duif de loef afsteekt. De duif merkt haar op en met een soort van nonchalance paradeert deze langs de stilstaande BMW's, MINI's en andere luxe merken. Pop achtervolgt in slakkengang.
Ik ben benieuwd hoe haar benadering is. Wanneer de duif links afslaat, volg ik 'm automatisch. Pop niet, zij slaat juist rechtsaf. Natuurlijk! Wat een uitblinker in het duiven sluipen is ze toch. Zo kan ze de duif zonder dat-ie het merkt tussen BMW en Porsche tegen het lijf lopen door linksaf te slaan. De duif, ook slimmer geworden, anticipeert hierop. Niet door zich onder het chassis te verbergen, maar het hete asfalt op te lopen. Een patrouillewagen rijdt aan ons voorbij. Een opdoffer. Ik kijk niet achterom. Pop is teleurgesteld dat het spelletje zo snel ten einde is. Voor de speurders moet de ontknoping nog volgen.