uit de oude doos: Noorse Buhund prequel dogtales 24
Skip snort graag achter konijnen aan. Ondanks dat hij
pijlsnel is, zijn ze hem steeds te slim af. Konijnen hebben namelijk een
uitgekiende strategie bedacht. Ze blijven dicht bij hun hol om hier in geval
van nood meteen in te verdwijnen.
Op een zonovergoten middag waren we bij vrienden uitgenodigd
voor een High Tea. De rondhuppelende tamme konijnen werden voor de zekerheid in
hun nachthok gezet en Skip dacht zijn kans schoon te zien: konijnen gevangen
achter draad, daar moet toch eenvoudig aan te komen zijn. Hoe lang hij die
middag gefascineerd op twee pootjes heeft staan kijken, hebben we niet getimed,
maar hij moet gedacht hebben: de aanhouder wint.
Deze tamme Stampertjes zijn echter honden gewend en blijven
er dus vrij stoïcijns onder. Om Skip te jennen, sprongen ze wat rond en aten hooi
en bix. Daarna verdwenen ze in het binnenhok voor hun siësta. Skip snapte niet
waar de wipstaartjes zich verborgen. Hij ging steeds het hoekje om, omdat hij
dacht dat ze zich aan de achterkant van het hok schuilhielden. Daar was
uiteraard alleen de houten achterwand te zien. Hij kreeg er letterlijk het heen
en weer van.
Om Skip een beetje rust te gunnen, legde de eigenaresse van
Nijntje en kompanen wat geroosterd brood in de ren. Weer in het zicht, plantte hij
zijn elleboog vol ongeduld op de rand van het rooster. Eindelijk komt er schot
in moet Skip gedacht hebben. De toast lag klaar om geserveerd te worden. Nu het
beleg nog en dan kan het grote smikkelen beginnen.
Gespannen volgde Skip de verrichtingen. Hela, zo was het
plan niet! De konijnen aten het brood op, terwijl het toch duidelijk zijn
bedoeling was dat het konijn óp brood ging? Het duurde hem allemaal veel te lang.
Wanneer mocht hij nu eens toetasten? Opeens zagen we dat hij zijn voorpoot
zover mogelijk tussen de tralies door probeerde te strekken. De doorbijter
bleef net zo lang schuiven tot hij warempel beet had. Gretig hapte Skip in …
een droge snee brood. Hola, waar is de verse vleeswaar? De triomfantelijke blik
maakte plaats voor een sip snuitje. Voor al die gedane moeite had hij zeker een
dikbelegde sandwich verdiend. Het is bij de konijnen af!
