Is het jou weleens
opgevallen dat een verzameldriftige hond zijn geliefde bal* vlak voor de
ontmoeting met een andere hond uit zijn bek laat vallen? Je zou verwachten dat
de collectioneur wil paraderen en pronken met een (eigen of een zojuist veroverd
of gevonden) voorwerp uit zijn verzameling: kijk eens wat ik heb! Maar: nee.
Er zijn twee redenen
waarom de hond de bal laat vallen:
1.Om nog intensiever te
ruiken moet de hond zijn bek vrijmaken. Geurmoleculen die via de bek binnenkomen,
worden door het vomeronasaal orgaan gedetecteerd. Dit orgaan van Jacobson bevindt zich in de bek achter de
bovenhoektanden in de neusbodem. Met een lege bek is de geuropname op zijn sterkst, zo
kan de hond de ander dus optimaal besnuffelen.
2.Showen kan bonje
opleveren en dieren voorkomen dat liever. Omdat een hond liever zijn bal wil behouden, laat hij hem, voordat
een ander ‘m kan claimen, instinctief uit de bek vallen. Zonder hinderlijke
hebzucht of overdreven interesse kan de naderende hond poolshoogte nemen, kan de ballenjongen de hond uit de weg gaan, of kunnen beide honden onbelemmerd aan elkaar
ruiken. Als de ander vertrokken is, pakt jouw hond de onopgemerkte bal weer in
de bek.
Om het ruzierisico te minimaliseren, maak je er een gewoonte van dat je protectionistische hond zijn bal bij een naderend soortgenoot aan jou in bewaring geeft. Verstandig, veilig en handig indien het een dure en favoriet bal betreft waar de ander mee aan de haal kan gaan. Daarbij versterkt het tijdelijk inleveren en bewaren van dierbaar bezit jullie vertrouwensband. NB Ook bij een hoogst interessante plek laat de hond alles uit zijn bek vallen om geurtjes zo beter op te snuiven.
*Vervang het woord bal door stok, speeltje of ander voorwerp
van begeerte.
