De zon en het lentelied
van de merels lokt iedereen naar buiten. In onze bandeloze tuin worden we
verwelkomd door de eerste twee citroenvlinders. Uitslovers die elkaar proberen
af te troeven door steeds ingewikkeldere loopings te maken. Ze waarderen het
dat we niet zo’n aangeharkt grondstuk hebben. De mussenclub doet retourtjes bamboe
- kornoelje. Skip die in de weer is met zijn bullenpees, bekijkt het spektakel,
maar onderneemt geen actie zoals het voorgaande voorjaar.
Later die middag
wandelen we in het zonnige Jammerdal. Daar is het pas een rotzooitje. We
schrikken er van. De goegemeente heeft bezit genomen van het natuurgebied dat
er de gehele koudeperiode brandschoon bij lag. Wat ons opvalt: één zonnige dag en werkelijk OVERAL
rommel. We vinden stapels onbezorgde reclamefolders, er is fikkie gestookt,
afval her en der, opvallend veel lege verpakkingen van de McDonald’s, lege
flessen, wietzakjes, afgebroken takken en gedoofde kampvuurtjes, een halve
inboedel, ter plekke tot scherven gegooide dakpannen. Een aangetroffen lege
emmer nemen we mee om vuil in te verzamelen. Na een boslaan is de emmer al vol.
Geen beginnen aan.
Ongelooflijk. Eén dag
zomer en het natuurgebied is veranderd in een vuilstort. Daarmee is wat mij
betreft het bewijs geleverd dat je beter hondenwandelaars kunt toelaten (in
plaats van weren!!) die respect hebben voor de natuur omdat ze zich ermee
verbonden voelen, dan dagrecreanten die de natuur misbruiken voor hun eigen egoïstische
reden.
Het is zo logisch dat je
niet begrijpt dat natuurbeschermers* dat nog steeds niet inzien. Honden en hun
eigenaars genieten praktisch elke dag van al dat moois en willen dat graag zo
houden in plaats van verstoren. De natuur is ook van ons! Zij laten geen afval achter. Ergo men ruimt zelfs
vaak zwerfvuil op, omdat niet zou willen dat honden en andere dieren daardoor iets
oplopen.
*Protectionistische natuurbeschermers
beschermen selectief. (Uitheemse) planten of diersoorten waarvan zij vinden dat
er te veel zijn of die op de, volgens hen verkeerde plek voorkomen, worden zonder
meer uitgedund. Waarom de hond, toch ook gewoon een dier, zo’n status aparte geniet,
heeft nog nooit iemand mij kunnen uitleggen. Misschien het Roodkapje syndroom?
Arme wolf en zijn nazaten.