Superskip
meets Spider Woman, oftewel Skip ontvangt Spider thuis. Terwijl haar baas
twijfelt of hij Spider wel voor een dagje zal uitlenen, huppelt Spider al
richting keuken. Elke logé weet hier zonder aanwijzingen de koekjeskast te
vinden. Haar baas wordt de deur uitgewerkt. Ik maak met Skip en Spider een
rondgang door huis en tuin. Spider kijkt haar ogen uit. Ze springt op de bank
om het designspullenschap secuurder te kunnen aanschouwen. Ze neemt er
museumtijd voor; dat heeft nooit eerder een hond gedaan. Skip zoekt een plekje
op de hoek van de bank, Spider claimt mijn schoot. Als Skip besluit gezellig
aan te sluiten, knort Spider: de gastvrouw is voor mij besproken. Voordat de
goeiige Skip afdruipt, vraag ik als een spin in het web beide honden mij te
delen. Skip vertrekt met de kop op mijn linkerbovenbeen naar dromenland,
terwijl Spider rechts naast me en met de voorpootjes op mijn rechtbovenbeen,
geniet van een weldadige massage die inbegrepen is bij het standaardarrangement
van hondenhotel Kluifje. Als Skip in een diepe slaap is verwikkeld, sluipt Spider loom
geworden als een kat naar hem toe. Ze besnuffelt ‘m van top tot teen, kijkt mij
aan, en schuift in de holte van Skips vier poten. Zzzz. Na het ontwaken, volgt
het gebruikelijke concept: wandelen (Spiderwoman geeft gas, we moeten flink
aanpoten om haar bij te houden), thuis spelen zij en ik itsy, bitsy Spider wat ze grappig vindt, voederen en de
gebruikelijke stoelendans voor het beste plekje. Spider springt bij mij in de
stoel achter de pc: ik laat haar foto’s van Bagno* zien. Skip ligt aan mijn
voeten. Heerlijk om zo geliefd te zijn. *Bagno is de recent overleden grote broer van
Spider en boezemvriend van Skip.