slaap maar lekker verder
Het dreint zachtjes. In het stadsplantsoen wacht een doorsnee
man, ik schat hem dik in de vijftig, op zijn Curly Coated Wheaten Terriër die
hurkend het trottoir als openbaar toilet gebruikt. Onder de arm klemt een
voordeelpak Page closetpapier. Als de hond heeft gekakt, trekt de man hem schielijk
mee. Fronsmateriaal. Ik vraag beleefd waarom hij de bolus niet opruimt. De man: ‘Ik heb niets
bij me’.