Een dag die begon met mist en afsloot met een warmterecord. Het
is 22 graden boven nul. Skip muist in het veld. Ik wacht toegeeflijk. Het is
muizen- en mollenmaand. Ik kan Skip voorwaarts delegeren, maar dan duikt hij in
het eerstkomende muizengaatje. Een defilé van honden en eigenaars trekt langs. Kletspraatjes
verkopen doodt de tijd. Een willekeurige wandelaar die me na een uur nog ziet staan, merkt op: ‘Als ooit het beroep van veldwachter weer in ere wordt hersteld,
hoeven ze geen vacature te plaatsen. Jij bent de aangewezen kandidaat voor deze
geduldige job. Geen ouderwetse bromsnor, maar een uiterst tolerant wachtend vrouwspersoon
in het veld. Haha, een geestige metafoor. Ik vind het prima. Het is bepaald geen
straf om met dit zonnetje te moeten wachten. Bovendien gun ik het de lieverd.