Het hebben van een hond is om meerdere redenen gezond. Je
bloeddruk daalt, je haalt vaker een frisse neus en als het goed is tippel je
heel wat kilometers samen. Dat moet dan wel minimaal een half uur stevig
doorstappen zijn, want met slenteren bouw je geen conditie op. Brisk walking is geen topprestatie
leveren, maar wel je zodanig inspannen dat je ademhaling sneller gaat (je kunt
nog wel blijven praten).
Het is een weekend om buiten van de zonneschijn te genieten.
Een mikado van scherpe witte pennenstreken, grijze veerwolken als borstelige
wenkbrauwen en parelmoeren wolken tegen hemels blauw. Beuken in mosterdtinten
en kale wilgen met spreeuwen als notenbalken. Ik vertel mijn Noorse fiks dat
we de route ‘oude brug naar de stuw’ nemen. Een flink eind. Dat houdt in dat er
geen gegraaf of ander oponthoud onderweg gaat plaatsvinden. Behalve Kenzo en Mien die beiden in de lappenmand horen en kort de poten
mogen strekken, komen we bij het klooster een gepensioneerde non tegen. Genadig
licht egaliseert haar bleke gerimpelde appeltjeshuid. Met duchtig doorstomen komen we
gelijk aan met de baas in de Yeti op het afgesproken pikoppunt.
Kenzo en buurvrouw Minja.