W. gooit sneeuwballen in een wijde cirkel. Non-stop is minder belastend dan het heen en weer krijgen. Na een paar rondjes zoekt Skip, de opgeworpen sneeuwbal als ware het en koekje. Best een opgave om ‘m tussen al dat wit te vinden. Hij neemt er de tijd voor en snuffelt de grond af. Het is dat de sneeuw al ijzig is, want tegen de tijd dat Skip hem vindt ad was de sneeuwbal allang ontdooid geweest. Komisch om Skip al die sneeuw zien af te speuren naar DE bal. Maar hij lacht het laatst. Snoeverig toont hij een perfect gevormde gladde ronde bol. Het is ‘m inderdaad.
